مناسک حج (امام و رهبرى)
- پيشگفتار
- مقدمه
- شرايط وجوب حَجّةالاسلام
- نيابت در حج
- حج استحبابى
- اقسام عمره
- اقسام حج
- باب اول: اعمال عمره تمتع
- فصل اول: محل احرام عمره تمتع
- فصل دوم: واجبات احرام
- فصل سوم: مُحرّمات احرام
- فصل چهارم: طواف واجب و بعضى از احكام آن
- فصل پنجم: نماز طواف
- فصل ششم: سعى و بعض احكام آن
- مسائل متفرقه سعى
- استفتائات سعىاستفتائات سعی[857] س ـ كسی كه در اثنای سعی متوجه شود كه طواف او بيش از هفت شَوط بوده تكليف او چيست؟
ج ـ می تواند365 به اين نحو احتياط كند كه سعی را تمام نمايد و بعد از فوت موالات عرفيه بين شَوط زايد طواف و مقدار باقيمانده تا 14 شَوط، طواف و نماز و سعی را اعاده كند و بعد تقصير نمايد.
[858] س ـ اگر از مروه شروع و به صفا ختم كرده و بعد فهميده است، وظيفه او چيست، بهخصوص اگر تقصير كرده باشد؟
ج ـ بايد سعی را اعاده كند و اگر تقصير نكرده تقصير كند.
[859] س ـ كسی بعد از اتمام شَوط ششمِ سعی در صفا، گمان تمام شدن هفت شَوط را كرد و تقصير نمود ولی فوراً به او گفتند كه بايد يك شَوط ديگر بياوری، او هم انجام داد و بعد بار ديگر تقصير نمود، آيا عمل او صحيح است يا خير و كفاره دارد يا نه؟
ج ـ عمل صحيح است و كفاره ندارد.
[860] س ـ كسی در اثنای سعی برای آب خوردن از مسير منحرف شده و پس از خوردن آب ادامه داده است چه صورت دارد؟
ج ـ اگر سعی را قطع نكرده و به نيت سعی حركت را ادامه داده است و در بين راه آب خورده يا اگر قطع كرده، از جايی كه سعی را قطع كرده يا مُحاذی آن سعی را تمام كرده صحيح است.
□ [861] س ـ كسی كه طواف و نماز آن را انجام داده و سعی را به روز بعد يا روزهای بعد به تأخير انداخته است، آيا طواف و نماز را بايد اعاده كند؟
ج ـ لازم نيست ولی اختياراً نبايد سعی را به روز بعد تأخير بيندازد.
[862] س ـ آيا زنهايی كه از جهت عادت ماهانه برای طواف نايب می گيرند در سعی هم می توانند نايب بگيرند؟
ج ـ محل سعی مسجد نيست و سعی را بايد خودشان به جا آورند با مراعات ترتيب بين طواف و سعی.
□ [863] س ـ اگر كسی يقين كند كه هفت شَوط سعی بين صفا و مروه را تمام كرده است ولی بعد از تقصير متوجه می شود كه پنج شَوط بوده، اولاً آيا كل سعی را بايد از سر بگيرد يا دو شَوطی را كه ناقص بوده است بايد تكميل كند؟ و ثانياً آيا تقصير هم بايد بكند، يا تقصير اول كافی است؟
ج ـ بايد سعی را اتمام كند و احتياطاً تقصير را اعاده نمايد، گرچه وجوب اين احتياط معلوم نيست.
[864] س ـ شخصی بعد از طواف عمره تمتّع گم شده و بعد از پيدا شدن به رفقايش گفته است كه سعی صفا و مروه را به جا آورده ام و تقصير نمود و محرم شد برای حج تمتّع، ولی بعد از مراجعت از عرفات و منی و موقع طواف و سعی صفا و مروه و اعمال حج اظهار كرد؛ مثل اينكه من در اعمال عمره به صفا نيامده ام، همين طور گفته اند ان شاءاللّه آمده ای، بعد از مراجعت به ايران چند بار به پسرانش گفته اعمال من ناقص شده و قبل از فوتش وصيت نموده است كه برای او نايب بگيرند، اگر عمل شخص فوق الذكر باطل باشد وُرّاث او حاضرند اين جانب را بفرستند تا اعمال حج او را انجام بدهم، آيا نظر حضرت عالی چيست؟
ج ـ ورثه می توانند شما را نايب كنند برای عمل حج تمتّع، ولی بايد نايب سعی را جداگانه به نيابت آن مرحوم انجام دهد. گرچه در فرض مرقوم بيش از نايب گرفتن برای سعی لازم نيست.
[865] س ـ بين صفا و مروه طوری است كه از يك طرف می روند و از طرف ديگر آن برمی گردند يعنی بين رفت و برگشت دو سه متری فاصله است، آيا اگر امكان باشد از همان مسيری كه به صفا رفته، به مروه برود اشكال دارد؟
ج ـ اشكال ندارد، ولی نبايد مزاحم ديگران شود.
[866] س ـ شخصی در حال سعی كردن بود، يك وقت ديد مقداری را كه برای هروله علامت گذاری كرده اند به طور عادی سير كرده است، گمان می كرد لازم است هروله كند و لذا برگشت و مقداری را كه عادی رفته بود، با هروله تكرار كرد، آيا سعيش اشكال دارد؟
ج ـ اشكال دارد.366
[867] س ـ شخصی در سعی بين صفا و مروه، از جايی كه به صفا يا مروه رسيد برای شَوط بعدی شروع نمی كند، بلكه تقريباً مقدار دو سه متر هلالی شكل و يا مستقيم به شكل عرضی می آيد و شروع می كند، و در اين مقدار متوجه نيست كه با نيت سعی است يا نه، ولی اگر از او سؤال شود چه می كنی جواب می دهد سعی می كنم، آيا مضرّ نيست؟
ج ـ راه رفتن مزبور روی كوه مضرّ به سعی نيست، و در فرض مسأله سعی صحيح است.
[868] س ـ آيا سعی كردن از همانجا كه مريضها را با چرخ می برند و برمی گردانند (يعنی حدود دو متر بالاتر از ابتدای سراشيبی شروع می كنند) صحيح و كافی است؟ يا حتماً بايد از اول كوه صفا شروع و در مروه هم به سنگ های سياه بعد از سنگ های صاف كه بقايای كوه است برسند؟
ج ـ سعی بايد بين دو كوه باشد و احراز شود و لازم نيست بالا برود.
[869] س ـ در مناسك فرموده ايد كسی كه بين صفا و مروه سعی می كند، واجب است در هنگامی كه به طرف مروه در حركت است توجهش به مروه باشد وبالعكس، آيا اين وجوب توجه، تكليفی است و يا وضعی و تكليفی؟
ج ـ وضعی است.
[870] س ـ گاهی انسان در اثر ازدحام جهت رفتن برای سعی ناچار است از مسجدالحرام عبور كند، در اين صورت تكليف حائض و نفساء چيست، و آيا برای سعی هم مثل طواف نايب بگيرند؟
ج ـ اگر امكان نداشته باشد كه از راه ديگری بروند بايد تأخير بيندازند، و اگر آن هم ممكن نيست نوبت به نيابت می رسد و بر فرض مخالفت چنانچه از آن راه رفت و خودش سعی كرد سعيش صحيح است هرچند گناه كرده است.
[871] س ـ زيادی در سعی جهلاً، آيا حكم زيادی سهوی را دارد يا عمدی را؟
ج ـ محل اشكال است.367
[872] س ـ كسی كه نمی تواند بدون سوار شدن در چرخ های معمولی در مَسْعی سعی كند ليكن تمكّن مالی ندارد، چون اَرْز خود را صرف سوغات كرده، وظيفه اش چيست؟
ج ـ اگر می تواند با چرخ سعی كند ولو با فروش چيزی يا قرض بايد خودش سعی كند و استنابه صحيح نيست مگر آن كه مشقت و حرج در كار باشد.
[873] س ـ شخصی شَوط سوم سعی را بهم زد و با فاصله اندكی هفت شَوط ديگر به جا آورد و تقصير نمود، آيا اين سعی صحيح است؟
ج ـ اشكال دارد368 و بايد سعی را اعاده كند.
[874] س ـ شخصی به اعتقاد اينكه هر شَوط سعی، رفت و برگشت از صفا به مروه است، سعی را شروع می كند و در شَوط سوم متوجه مسأله می شود و سعی خود را به هفتشَوط خاتمه می دهد، آيا سعی او چه حكمی دارد؟
ج ـ سعی او صحيح است.
[875] س ـ شخصی در حال سعی گاهی عقب عقب به طرف مروه و يا صفا رفته است، تكليف او چيست؟
ج ـ بايد آن مقدار را تدارك كند و اگر از آن محل گذشته سعی او اشكال دارد و احتياط در اتمام و اعاده است.369
[876] س ـ سعی از طبقه دوم فعلی، كه بالاتر از كوه صفا و مروه می باشد، جايز است يا نه؟
ج ـ اشكال دارد.370
□ [877] س ـ شخصی به جهت كنترل همراهان خود در حين سعی، گاهی به عقب برمی گشته و بدون توجه مجدداً همان مسافت را طی می كرده، آيا سعی او صحيح است؟
ج ـ اشكال دارد و بايد سعی را اعاده كند.
[878] س ـ شخصی سعی بين صفا و مروه را، پنج دور رفت و برگشت كه مجموعاً ده شَوط می شود، انجام داده است و آنگاه كه متوجه مسأله شد سعی را از همان جا قطع نمود و تقصير كرد، تكليف چيست؟
ج ـ در فرض سؤال احوط اعاده سعی است.371
[879] س ـ شخصی به تصور اينكه رفتن بالای كوه صفا يا مروه لازم است، چون اين مقدار مسافت را تحت فشار جمعيت رفته لذا برای اعاده آن مقداری وارد سعی شده و بعد به نيت سعی برگشته است و در واقع مقداری مسافت را دوبار طی كرده است، آيا سعی او درست است؟
ج ـ اگر به نيت احتياط عمل كرده باشد ضرر ندارد.
[880] س ـ شخصی به تصور اينكه سعی نيز نياز به وضو دارد بعد از يك شَوط و نيم سعی خود را قطع می كند و وضو می گيرد و هفت شَوط ديگر سعی می نمايد، تكليف او چيست؟
ج ـ اشكال دارد372 و بايد سعی را اعاده كند.
[881] س ـ كسی كه قدر متيقن عدد اشواط را می داند، اما ترديد دارد كه شَوط بعدی را انجام داده يا نه؛ مثلاً می داند پنج شَوط انجام داده، ولی شك دارد كه بقيه را انجام داده يا نه، تكليف او چيست؟
ج ـ فرض مزبور شك در اشواط است و مبطل است.
□ [882] س ـ اگر كسی سعی را به طور كلی فراموش كرد و تقصير نمود، تكليف او چيست؟
ج ـ از احرام خارج شده و هر وقت يادش آمد سعی را به جا آورد.
[883] س ـ اگر كسی قبل از رسيدن به مروه، در آوردن هفت و نُه شك كرد، تكليف او چيست؟
ج ـ مبطل است و بايد سعی را اعاده كند.
[884] س ـ آيا موالات در تمام اشواط سعی معتبر است و يا اختصاص به بعض دارد؟
ج ـ در سعی موالات معتبر نيست مگر شَوط اول تمام نشده باشد، كه در صورت فوات موالات احتياطاً از سر بگيرد.
[885] س ـ اگر در سعی، بعضی مواضع بدن زن غير از وجه و كفّين پيدا باشد آيا به سعی او ضرر می زند يا نه؟
ج ـ ضرر نمی زند.
[886] س ـ شخصی در حال سعی در عدد اشواط شك می كند و با حال ترديد به سعی خود ادامه می دهد و در فكر است كه عدد را ضبط كند، پس از تأمل و بعد از آنكه صد متر سعی كرد يا وارد شَوط بعدی شد، يقين به عدد حاصل می شود و با يقين، باقی سعی را هم انجام می دهد، آيا اين سعی صحيح است يا نه؟
ج ـ صحيح است.365. میتواند از طواف و سعی خود دست برداشته و مجدداً طواف و نماز طواف و سعی را از سر بگيرد. (مناسک حج، س91)
366. در حال اختيار نبايد چنين كند ولی در فرض مذكور سعی او درست است و چيزی بر او نيست، اگرچه احتياط در اتمام و اعاده سعی است. (اجوبة الإستفتاءات في الحج، س94)
367. حكم زيادی سهوی را دارد و سعی او صحيح است. (مناسک حج، م359)
368. اشكال ندارد. (مناسک حج، س91)
369. و میتواند سعی سابق را رها کرده و مجدداً سعی را از سر بگيرد. (مناسک حج، س91)
370. انجام سعی در طبقهی دوم مسعی صحيح نيست، مگر آنكه برايش محرز باشد كه طبقهی دوم، ميان دو كوه واقع است نه بالاتر از آن، و كسی كه نمیتواند در طبقهی همكف سعی كند، بايد برای خود نايب بگيرد، و سعيش در طبقهی دوم صحيح و مجزی نيست. (مناسک حج، م354)
371. سعی او صحيح است. (مناسک حج، م360)
372. اشكال ندارد. (مناسک حج، س91) - مستحبات سعى
-
- فصل هفتم: تقصير و بعض احكام آن
-
- باب دوم: اعمال حج تمتع
کاربر گرامی؛ لطفا قبل از تکمیل فرم، موارد زیر را مطالعه کنید:
- جهت مکاتبه با دفتر، از قسمت ارسال نامه استفاده نمایید.
- به منظور استفتاء یا ارسال سوال شرعی، از قسمت ارسال سوال شرعی استفاده نمایید.
- جهت ارایه انتقاد و پیشنهاد به سایت دفتر، از قسمت ارتباط با پایگاه استفاده نمایید.
- از فرم زیر فقط برای ارایه نظرات در مورد محتوای همین صفحه استفاده نمایید.
- مسوولیت ارسال اشتباه بر عهده ارسال کننده آن است.