پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری
دریافت:

رساله آموزشی

    • جلد اول (عبادات)
    • جلد دوم (معاملات)
      • بخش اول: معاملات حرام (درس 34-7)
        • فصل اول: معاملات حرام، شی نجس (درس 2-1)
        • فصل دوم: معامله شيئی‌‌ كه در راه حرام صرف می شود (درس5-3)
        • فصل سوم: معامله شیئی كه منفعت مورد اعتنا ندارد(درس6)
        • فصل چهارم: معامله با عمل محرّم (درس 34-7)
          • درس7: معامله با عمل محرّم
          • درس8: گفتار چهارم: کم فروشی (تطفیف)
          • درس9: گفتار پنجم: تنجیم
          • درس10: گفتار ششم: کهانت
          • درس11: گفتار هفتم: سحر
          • درس12: گفتار هشتم: کسب درآمد با مضلّ
          • درس13: گفتار نهم: رشو‌‌ه
          • درس14: مبحث دوم: هدیه
          • درس15: اجرت قاضی - معامله محاباتی
          • درس16: گفتار دهم: سب مؤمن
          • درس17: گفتار یازدهم: غیبت
          • درس18: مبحث دوم: شرايط تحقق غيبت يا حرمت آن
            • مبحث دوم: شرايط تحقق غيبت يا حرمت آن
              • 1. معیّن بودن مغتاب
              • 2. مستور بودن عيب
              • 3. قصد انتقاص
                چاپ  ;  PDF

                چنانچه عیب کسی را در غیاب او بگوید، لکن نه به قصد انتقاص و مذمت، در این صورت غیبت محسوب نمی‌‌شود. (مکاسب محرمه، ج330، ص9)

                توضیح: نقطۀ مقابل قصد انتقاص داشتن، نداشتنِ قصد انتقاص است و این اعمّ است از اینکه قصد نصح داشته باشد، مثل اینکه به پدری گفته ‌‌شود: «فرزند تو، دچار این مشکل، گناه یا عادت بد است» یا اینکه قصد نصح ندارد. ولی قصد انتقاص هم ندارد؛ مثل اینکه موضوع حرف مربوط به این شخص نیست. این عیبی که ذکر می‌کند، در ضمن بیان موضوع و مقصود دیگری است؛ مثل اینکه می‌‌خواهید بگویید فلانی آدم مستحقّی است و می‌شود به او زکات داد؛ در مقام بیان این معنا می‌گویید: «پدرش هم که این فرزند واجب‌‌النفقۀ اوست، به او پول نمی‌دهد!» این را در مقام عیب‌جویی پدر نمی‌گویید. بلکه این عیب در مقام بیان یک مقصود دیگری ذکر می‌شود. گاهی هم این عیب مربوط به خود این شخص است، امّا باز قصد انتقاص نیست؛ مثل اینکه جنایتی، اتفاق افتاده است و آن را به زید نسبت می‌دهند. شما برای دفاع از زید می‌گویید: «این آدم آن قدر ترسو است که اصلاً وارد یک چنین میدانی نمی‌شود و ممکن نیست دستش را به خون کسی آلوده کند!» این عیب‌جویی از اوست، ولی نه در مقام نصح است و نه در مقام انتقاص. این هم غیبت محسوب نمی‌شود.
                (مکاسب محرمه، ج333، ص2)

          • درس19: مبحث سوم: استماع غیبت
          • درس20: مبحث چهارم: مستثنیات حرمت غیبت
          • درس21: گفتار دوازدهم: کذب
          • درس22: ادامه کذب - نمامی
          • درس23: گفتار چهاردهم: قمار
          • درس24: گفتار پانزدهم: ‌‌غش
          • درس25: مبحث دوم: حکم معامله مغشوش
          • درس26: گفتار شانزدهم: ‌‌نجش
          • درس27: گفتار هفدهم: ‌‌غنا
          • درس28: مبحث دوم: حرمت غنا
          • درس29: مبحث سوم: احکام غنا
          • درس30: گفتار هجدهم: آلات لهو و موسیقی
          • درس31: گفتار نوزدهم: رقص
          • درس32: گفتار بیستم: کمک به ظالم
          • درس33: گفتار بیست‌‌و‌‌یکم: تصویر
          • درس34: گفتار بیست‌‌و‌‌دوم: ربا
      • بخش دوم: معاملات جایز (درس 82-35)
کاربر گرامی؛ لطفا قبل از تکمیل فرم، موارد زیر را مطالعه کنید:
  • جهت مکاتبه با دفتر، از قسمت ارسال نامه استفاده نمایید.
  • به منظور استفتاء یا ارسال سوال شرعی، از قسمت ارسال سوال شرعی استفاده نمایید.
  • جهت ارایه انتقاد و پیشنهاد به سایت دفتر، از قسمت ارتباط با پایگاه استفاده نمایید.
  • از فرم زیر فقط برای ارایه نظرات در مورد محتوای همین صفحه استفاده نمایید.
  • مسوولیت ارسال اشتباه بر عهده ارسال کننده آن است.
700 /