1393/2/15
بسم الله الرّحمن الرّحیم (1)
حضور مجموعه‌ی خیّرین مدرسه‌ساز که یکی از پدیده‌های مبارکِ انقلاب و کشور ما است، چند چیز را ثابت میکند: یکی همین مطلبی که قبلاً گفته شد و آن اینکه مردم ما هر جایی که احساس کنند روا است و نیک است، در خرج کردن ابایی ندارند؛] این[ خیلی نکتهی مهمّی است. بعضی‌ها گله میکنند که چرا مثلاً در فلان قضیّه مردم نیامدند کمک کنند. خب، باید برای مردم روشن کرد که این تکلیف است، این درست است؛ آن‌وقت مردم خودشان می‌آیند. شما ملاحظه بفرمایید همین حوزه‌های علمیّه برای این قضیّه یک مثالِ واضحی است. مردم بدون اینکه کسی آنها را بشناسد، بدون اینکه دنبالشان فرستاده باشند، بدون اینکه از آنها محاسبه‌ای بکنند، می‌آیند پول خودشان را که با زحمت خودشان بدست آوردهاند، تخمیس میکنند، خمسش را میدهند به ما، میدهند به روحانیّون، میدهند به علما و به مراجع؛ ] در حالیکه[ نه سفته از آنها میگیریم، نه تضمین از آنها میگیریم، نه مطالبه از آنها میکنیم؛ گاهی اوقات پشت درِ انتظار یا صفِ انتظار، روزهای متمادی میمانند برای اینکه بیایند این پول را بدهند. چرا؟ چون عقیده دارند که این کارِ درستی است، کار خوبی است.
این نمونه‌ی شما هم یک نمونه‌ی دیگر است؛ تاجر است، پولدار است، توانایی دارد، پولهایی را جمع کرده که این پول متعلّق به خود او است، هیچکس هم به او نخواهد گفت این پول را چرا داری و چگونه خرج کن؛ این با میل خودش می‌آید. نمونه‌هایی را به بنده گزارش دادند: ده‌ها مدرسه به‌وسیله‌ی یک خَیّر ساخته میشود. خب، این خیلی پدیده‌ی باارزشی است؛ بدون اینکه هیچ غرض سیاسی یا غرض شخصی دنبال این باشد. البتّه ما در دنیا داریم خیریّه‌هایی که ظاهر آن خیریّه است، امّا باطن آن و محتوای آن، یا سیاسی است، یا امنیّتی است، یا جاسوسی است؛ انگیزه‌هایی پشت سر آن هست؛ امّا اینجا خیّر مدرسه‌ساز، بدون هیچ گونه انگیزه‌ای جز خدمت و جز انجام یک کار خوب و یک حسنه، می‌آید این پول را در میان میگذارد. بنابراین، این مطلب اولّی است که به‌دست می‌آید که ما اگر چنانچه توانستیم با مردم تفاهم کنیم و خوبیِ یک کار را و درستیِ یک راه را نشان بدهیم، اینها حاضرند هزینه‌های سنگین آن را بپردازند، بدون اینکه انسان از آنها بخواهد. نمونه‌های قبلی آن را هم در دوره‌ی دفاع مقدّس و در قضایای گوناگون دیده ایم. این یک مطلب است.
مطلب دوّم توجّه مردم به امر مدرسه است؛ خب، کارهای خیر در گذشته هم انجام میگرفت؛ حسینیّه میساختند، مسجد میساختند، کارهای گوناگون] میکردند، امّا[ توجّه به مدرسه نشان‌دهنده‌ی یک پدیده‌ای است در کشور؛ پیدا است مردم ما و کسانی که توانایی دارند که کمک کنند، اهمّیّت تعلیم فرزندان را به خوبی درک کرده اند. این هم نکتهی بعدی است که انسان در این‌کار احساس میکند.
و نکتهی سوّم -که از این قبیل نکات زیاد است؛ حالا من این چند نکته را فقط عرض میکنم- که در این کار میشود انسان استنباط بکند، این است که در هر کاری که مسئولان کشور و مدیران اصلی کشور، امور را به مردم محوّل کردند، این کار موفّق شد، این کار پیشرفت کرد؛ این یک تجربه است، این را باید ما یاد بگیریم؛ مکرّر این را ما گفته‌ایم. یک وقت نگاه تنگ‌نظرانه است و مسئولِ دولتی انحصاراً کار را در دست میگیرد، این کار میماند، متوقّف میشود؛ ]امّا[ کار وقتی داده شد به این نیروی عظیم و بی‌پایانِ مردم، با انگیزه‌هایشان، با توانهای مادّی و معنویشان، آن‌وقت کار رشد پیدا میکند، شکوفایی پیدا میکند.
اینجا هم همین‌جور است؛ ما خب مشکلات مدرسه و مانند اینها زیاد داشتیم. اوائل انقلاب، مدارس سه‌نوبتی، حتّی چهارنوبتی در کشور وجود داشت که بحمدالله برطرف شد. و کمکهای مردم نقش بسیار زیادی داشته است؛ و این کار باید ان‌شاءالله ادامه پیدا کند. شما آقایانی که مسئول این قضیّه هستید و خودتان را درگیر این کار بزرگ و زیبا کرده‌اید، این کار را با شوق و با رغبت و با انگیزه ان‌شاءالله ادامه بدهید؛ بدانید خدای متعال به شما اجر خواهد داد؛ این کار ثواب دارد، این کار حسنه است، این کار صدقه‌ی جاریه است. و نیّتهایتان بحمدالله خالص است، خالص نگه دارید و این کار را پیش ببرید.
البتّه باید به صدا و سیما و مانند اینها هم سفارش بشود - که حالا من میگویم ان‌شاءالله سفارش بکنند - تا آنها هم به افکار عمومی، وجود یک چنین کاری را تفهیم کنند. و خوشبختانه در اطراف کشور شبیه این کارها دارد رشد میکند؛ روزبه‌روز دارد بیشتر میشود. خیّرین درمان در این چند سال اخیر، به‌وجود آمده‌اند که دارند کارهای خوبی انجام میدهند. به‌هرحال مردم خیّر در کشور فراوان و زیادند و مایلند کارِ خوب انجام بدهند؛ باید کار را به آنها معرّفی کرد و به آنها اعتماد کرد.
من شنیدم که توقّع دوستان خیّرینِ مدرسه‌ساز این است که دستگاه آموزش و پرورش همکاری‌هایش را افزایش بدهد؛ که حالا خوشبختانه من دیدم که ایشان- آقای دکتر حافظی- از وزیر محترم و معاون ایشان(2) تشکّر کردند؛ این برای من مایه‌ی خوشحالی است که احساس کنم همکاری‌ای وجود دارد. اسم مدرسه‌ها را تغییر ندهند؛ فرض کنید که آن خیّر، مدرسه‌ای را به اسم شهیدش یا به اسم فرد مورد علاقه‌اش گذاشته است؛ اینها را مراقبت بکنند. و کار را برای آن کسی که میخواهد کار خیرِ مدرسه‌سازی را انجام بدهد، تسهیل کنند، او را تکریم کنند، که ان‌شاءالله انجام بگیرد.
و این نکتهی آقای فانی(3) هم کاملاً نکتهی درستی است؛ مسأله‌ی مقاوم‌سازی مدارس؛ این یک کار بسیار مهمّی است؛ و حفظ این مدارسی که ساخته میشود که فرسودگی زودهنگام به سراغ اینها نیاید؛ این هم یک نکته است.
ان‌شاء الله خداوند متعال از شماها قبول کند و توفیقات شماها را روزافزون کند.
والسّلام علیکم و رحمة الله
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقی:
1- جشنواره شهرستانی خیّرین مدرسه ساز از اسفند 1392 تا فروردین سال جاری برگزار شد و مرحله‌ی استانی این جشنواره از 18 اردیبهشت شروع و تا 31 خرداد امسال ادامه خواهد یافت.
2- آقای مرتضی رئیسی، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس
3- وزیر آموزش و پرورش
بسم الله الرّحمن الرّحیم (1)
حضور مجموعه‌ی خیّرین مدرسه‌ساز که یکی از پدیده‌های مبارکِ انقلاب و کشور ما است، چند چیز را ثابت میکند: یکی همین مطلبی که قبلاً گفته شد و آن اینکه مردم ما هر جایی که احساس کنند روا است و نیک است، در خرج کردن ابایی ندارند؛] این[ خیلی نکتهی مهمّی است. بعضی‌ها گله میکنند که چرا مثلاً در فلان قضیّه مردم نیامدند کمک کنند. خب، باید برای مردم روشن کرد که این تکلیف است، این درست است؛ آن‌وقت مردم خودشان می‌آیند. شما ملاحظه بفرمایید همین حوزه‌های علمیّه برای این قضیّه یک مثالِ واضحی است. مردم بدون اینکه کسی آنها را بشناسد، بدون اینکه دنبالشان فرستاده باشند، بدون اینکه از آنها محاسبه‌ای بکنند، می‌آیند پول خودشان را که با زحمت خودشان بدست آوردهاند، تخمیس میکنند، خمسش را میدهند به ما، میدهند به روحانیّون، میدهند به علما و به مراجع؛ ] در حالیکه[ نه سفته از آنها میگیریم، نه تضمین از آنها میگیریم، نه مطالبه از آنها میکنیم؛ گاهی اوقات پشت درِ انتظار یا صفِ انتظار، روزهای متمادی میمانند برای اینکه بیایند این پول را بدهند. چرا؟ چون عقیده دارند که این کارِ درستی است، کار خوبی است.
این نمونه‌ی شما هم یک نمونه‌ی دیگر است؛ تاجر است، پولدار است، توانایی دارد، پولهایی را جمع کرده که این پول متعلّق به خود او است، هیچکس هم به او نخواهد گفت این پول را چرا داری و چگونه خرج کن؛ این با میل خودش می‌آید. نمونه‌هایی را به بنده گزارش دادند: ده‌ها مدرسه به‌وسیله‌ی یک خَیّر ساخته میشود. خب، این خیلی پدیده‌ی باارزشی است؛ بدون اینکه هیچ غرض سیاسی یا غرض شخصی دنبال این باشد. البتّه ما در دنیا داریم خیریّه‌هایی که ظاهر آن خیریّه است، امّا باطن آن و محتوای آن، یا سیاسی است، یا امنیّتی است، یا جاسوسی است؛ انگیزه‌هایی پشت سر آن هست؛ امّا اینجا خیّر مدرسه‌ساز، بدون هیچ گونه انگیزه‌ای جز خدمت و جز انجام یک کار خوب و یک حسنه، می‌آید این پول را در میان میگذارد. بنابراین، این مطلب اولّی است که به‌دست می‌آید که ما اگر چنانچه توانستیم با مردم تفاهم کنیم و خوبیِ یک کار را و درستیِ یک راه را نشان بدهیم، اینها حاضرند هزینه‌های سنگین آن را بپردازند، بدون اینکه انسان از آنها بخواهد. نمونه‌های قبلی آن را هم در دوره‌ی دفاع مقدّس و در قضایای گوناگون دیده ایم. این یک مطلب است.
مطلب دوّم توجّه مردم به امر مدرسه است؛ خب، کارهای خیر در گذشته هم انجام میگرفت؛ حسینیّه میساختند، مسجد میساختند، کارهای گوناگون] میکردند، امّا[ توجّه به مدرسه نشان‌دهنده‌ی یک پدیده‌ای است در کشور؛ پیدا است مردم ما و کسانی که توانایی دارند که کمک کنند، اهمّیّت تعلیم فرزندان را به خوبی درک کرده اند. این هم نکتهی بعدی است که انسان در این‌کار احساس میکند.
و نکتهی سوّم -که از این قبیل نکات زیاد است؛ حالا من این چند نکته را فقط عرض میکنم- که در این کار میشود انسان استنباط بکند، این است که در هر کاری که مسئولان کشور و مدیران اصلی کشور، امور را به مردم محوّل کردند، این کار موفّق شد، این کار پیشرفت کرد؛ این یک تجربه است، این را باید ما یاد بگیریم؛ مکرّر این را ما گفته‌ایم. یک وقت نگاه تنگ‌نظرانه است و مسئولِ دولتی انحصاراً کار را در دست میگیرد، این کار میماند، متوقّف میشود؛ ]امّا[ کار وقتی داده شد به این نیروی عظیم و بی‌پایانِ مردم، با انگیزه‌هایشان، با توانهای مادّی و معنویشان، آن‌وقت کار رشد پیدا میکند، شکوفایی پیدا میکند.
اینجا هم همین‌جور است؛ ما خب مشکلات مدرسه و مانند اینها زیاد داشتیم. اوائل انقلاب، مدارس سه‌نوبتی، حتّی چهارنوبتی در کشور وجود داشت که بحمدالله برطرف شد. و کمکهای مردم نقش بسیار زیادی داشته است؛ و این کار باید ان‌شاءالله ادامه پیدا کند. شما آقایانی که مسئول این قضیّه هستید و خودتان را درگیر این کار بزرگ و زیبا کرده‌اید، این کار را با شوق و با رغبت و با انگیزه ان‌شاءالله ادامه بدهید؛ بدانید خدای متعال به شما اجر خواهد داد؛ این کار ثواب دارد، این کار حسنه است، این کار صدقه‌ی جاریه است. و نیّتهایتان بحمدالله خالص است، خالص نگه دارید و این کار را پیش ببرید.
البتّه باید به صدا و سیما و مانند اینها هم سفارش بشود - که حالا من میگویم ان‌شاءالله سفارش بکنند - تا آنها هم به افکار عمومی، وجود یک چنین کاری را تفهیم کنند. و خوشبختانه در اطراف کشور شبیه این کارها دارد رشد میکند؛ روزبه‌روز دارد بیشتر میشود. خیّرین درمان در این چند سال اخیر، به‌وجود آمده‌اند که دارند کارهای خوبی انجام میدهند. به‌هرحال مردم خیّر در کشور فراوان و زیادند و مایلند کارِ خوب انجام بدهند؛ باید کار را به آنها معرّفی کرد و به آنها اعتماد کرد.
من شنیدم که توقّع دوستان خیّرینِ مدرسه‌ساز این است که دستگاه آموزش و پرورش همکاری‌هایش را افزایش بدهد؛ که حالا خوشبختانه من دیدم که ایشان- آقای دکتر حافظی- از وزیر محترم و معاون ایشان(2) تشکّر کردند؛ این برای من مایه‌ی خوشحالی است که احساس کنم همکاری‌ای وجود دارد. اسم مدرسه‌ها را تغییر ندهند؛ فرض کنید که آن خیّر، مدرسه‌ای را به اسم شهیدش یا به اسم فرد مورد علاقه‌اش گذاشته است؛ اینها را مراقبت بکنند. و کار را برای آن کسی که میخواهد کار خیرِ مدرسه‌سازی را انجام بدهد، تسهیل کنند، او را تکریم کنند، که ان‌شاءالله انجام بگیرد.
و این نکتهی آقای فانی(3) هم کاملاً نکتهی درستی است؛ مسأله‌ی مقاوم‌سازی مدارس؛ این یک کار بسیار مهمّی است؛ و حفظ این مدارسی که ساخته میشود که فرسودگی زودهنگام به سراغ اینها نیاید؛ این هم یک نکته است.
ان‌شاء الله خداوند متعال از شماها قبول کند و توفیقات شماها را روزافزون کند.
والسّلام علیکم و رحمة الله
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پاورقی:
1- جشنواره شهرستانی خیّرین مدرسه ساز از اسفند 1392 تا فروردین سال جاری برگزار شد و مرحله‌ی استانی این جشنواره از 18 اردیبهشت شروع و تا 31 خرداد امسال ادامه خواهد یافت.
2- آقای مرتضی رئیسی، معاون وزیر آموزش و پرورش و رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس
3- وزیر آموزش و پرورش