بسم الله الرحمن الرحيم
يا مقلب القلوب و الابصار، يا مدبر الليل و النهار، يا محول الحول و الاحوال، حول حالنا الي احسن الحال.
فرار رسيدن عيد نوروز و آغاز سال نو را _ كه امسال در ميانه‌ي دو عيد سعيد بزرگ غدير و قربان واقع شده _ به يكايك هم ميهنان و ايرانياني كه در هر نقطه‌يي از جهان هستند، همچنين به همه‌ي فارسي زبانان وهمه‌ي كساني كه اين اعياد بزرگ را ارج مي گذارند، تبريك عرض مي‌كنم. بخصوص تبريك مي‌گويم به آن كساني كه در راه سر بلندي كشور و عظمت ملت ايران، تلاش و ايثارگري كردند و همه‌ي اين ملت را مرهون مجاهدات و خدمات خودشان قرار دادند؛ و به خانواده‌ي معظم شهيدان و ايثارگران درود مي‌فرستيم اميدورام سالي كه در پيش داريم همه، سالي سراسر خير و بركت و مشحون از تفضلات الهي باشد.
اگر نگاهي به سال گذشته بيندازيم، خواهيم ديد كه سال گذشته _ مثل همه‌ي عمر_ شامل شيرينيها و تلخيهايي بود و مجموع و محصول اين شيرينيها و تلخيهاست كه بايد براي ما درس باشد و ما را براي جلو گذاشتن گام بزرگي در راه اعتلاي روحي و معنوي و مادي خود و كشورمان، ياري بدهد.
سال گذشته، به اسم مبارك امام خميني مزين بود و عملاً در سرتاسر سال، ياد آن بزرگوار در همه‌ي گوشه و كنارهاي كشورمان و در ذهن و آفاق زندگي مردم، محسوس بود و شايد بتوان اميدوار بود كه مردم ما از لحاظ ذهني و عملي، گامي به امام بزرگوار خودشان نزديك شده باشند.
اگر بخواهيم شيرينيهاي اين سال را بشمريم، برترينش عبارت بود ازحضور مردم؛ گرمي و شور و شوقي كه مردم در هر صحنه‌يي كه به آنها ارتباط پيدا مي‌كرد و از آنها مسؤوليتي مي‌طلبيد، از خود نشان دادند. آخرينش، حضور پرشور و متين مردم در انتخابات مجلس شوراي اسلامي بود كه براي ملت ما احترام آفريد و نظام جمهوري اسلامي را مفتخر و سرافراز كرد.
از اول سال تا امروز هم به همين ترتيب مشاهده مي‌كنيم كه مردم در هر نقطه و در هر زماني كه حضور خود را در عرصه‌هاي انقلاب لازم دانستند، حضور پيدا كردند؛ در راهپيماييهاي روز قدس، بيست و دوم بهمن، و بخصوص در راهپيمايي پرشور و ميليوني بيست و سوم تير كه مردم براي دفاع از هويت اسلامي كشورشان به صحنه آمدند و حضور خودشان را نشان دادند. تلاشگران در سرتاسر اين سال، تلاشهاي زيادي كردند، مردم مؤمن و مسؤولان متعهد، كارهاي خوب و با ارزشي را انجام دادند كه ان شاء الله آثار خود را در زندگي مردم خواهد بخشيد.
البته تلخيهايي هم داشتيم؛ تلخيها ناشي از ضعفهاي ما و توطئه‌هاي دشمنان ماست. سال گذشته، سالي بود كه همه در آن بروز توطئه‌ي دشمنان را مشاهده كردند؛ همه به چشم خود تهديد امنيت ملي را كه با سلسله جنباني دشمنان انجام مي‌گرفت، ديدند. مردم از لحاظ وضع معيشت و مسايل اقتصادي، دشورايهاي بزرگي داشتند و تلاشهايي كه انجام گرفت، نتوانست اين مشكل را براي مردم، آن چناني كه شايسته و مورد انتظار بود، برطرف بكند.
سال جديدي را در پيش رو داريم و همان طوري كه مي‌دانيد، امسال هم در آغاز، هم در پايان خود، مزين به عيد مبارك غدير است_ سال 1379 ، دو عيد غدير دارد_ خيلي مناسب است كه ما اين سال را به اين مناسبت،
((سال امام امير المؤمنين،علي بن ابي طالب)) بدانيم و بناميم و خودمان را به آن بزرگوار نزديك كنيم.
امير المؤمنين(عليه السلام)، يك الگوي كامل براي همه است.جواني پرشور و پرحماسه‌ي او، الگوي جوانان است؛ حكومت سراسر عدل و انصاف او، الگوي دولتمردان است؛ زندگي سراپا مجاهدت و سراپا مسؤوليت او، الگوي همه‌ي مؤمنان است؛ آزادگي او ، الگوي همه‌ي آزادگان جهان است؛ سخنان حكمت آميز و درسهاي ماندگار او، الگوي عالمان و دانشمندان و روشنفكران است.
امير المؤمنين در زندگي حكومتي خود، نسبت به عدالت، نسبت به حقوق ضعفا و درماندگان و پابرهنگان، بي‌اغماض و بي‌گذشت بود؛ ما هم بايد همين جور باشيم؛ اما نسبت به حق خود و به سهم خود، بسيار پر گذشت بود؛ ما هم همه بايد همين جور باشيم. در همه‌ي عمر، مظهري از خدا پرستي و صفاي معنوي و مجاهدت و تلاش و سرزندگي و نشاط بود و با تلخيها، غمها و دردها، شادمانانه بر‌خورد كرد و مسؤولانه وظيفه‌ي خودش را انجام داد. اين الگوي بسيار خوبي است.
ما مي توانيم در سايه‌ي نزديكي به امير المؤمنين، به آرزوي بزرگ كشور و ملتمان و نظام جمهوري اسلامي_ يعني عدالت اجتماعي_ نزديك بشويم. اميدوارم كه ما مسؤولان كشور _ در درجه‌ي اول_ و همه‌ي آحاد مردم تلاش كنند تا بتوانيم عدالت اجتماعي را در اين كشور، مستقر كنيم؛ كه اين آرزوي بزرگ همه‌ي عدالتخواهان، همه‌ي مبارزان و شهيدان و همه‌ي رادمردان عالم در تاريخ ما و در تاريخ عالم بوده و هست.
من گمان مي كنم بزرگترين شعار ما در سالي كه در پيش داريم، مي تواند((وحدت ملي و امنيت ملي)) باشد؛ اين براي ما دو شعار اساسي است.
((وحدت ملي))، همان چيزي است كه مي‌تواند پشتوانه‌ي همه‌ي تلاشهاي دولتمردان و مسؤولان و مبارزان و دلسوزان اين كشور و اين انقلاب باشد. بدون وحدت ملي، اين كشور بزرگترين نيروي خود و مايه‌ي عظمت خودش را نخواهد داشت؛ و مي‌بينيم كه كساني تلاش مي‌كنند اين وحدت را خدشه‌دار كنند، كه يقيناً آنها دوستان اين ملت نيستند. وحدت ملي، شعار اساسي و حياتي براي كشور ماست و مخاطب اين شعار، افراد خاصي نيستند، همه هستند؛ آحاد مردم مسؤولند، بخصوص مسؤولان كشور، بيش از همه مسؤولند، سياستمداران و كساني كه در صحنه‌ي سياست، حضور و فعاليت دارند، بسيارند مسؤولند. وحدت ملي براي همه‌ي ملت، شعار بزرگي است.
و ديگر، ((امنيت ملي)) است. اگر امنيت نباشد، اقتصاد هم نيست، تلاش براي سازندگي و براي افتخار آفريني هم نيست. نا امني، بزرگترين خطري است كه يك ملت را تهديد مي كند. اگر به بعضي از ملتهاي ديگر نگاه كنيد و ببينيد كه در زير آوار نا امني، چه مشكلاتي برايشان به وجود آمده و امنيتي كه ما در طول سالهاي گذشته داشتيم، چه فرصتهاي خوبي را در اختيار ملت ايران قرار داده است، آن وقت اهميت امنيت ملي براي كشور و مردم ما آشكار خواهد شد.
اميدوارم همه‌ي مسؤولان، همه‌ي آحاد مردم، همه‌ي شخصيتهاي اثر گذار برروي ذهن و دل مردم و هدايت كننده‌ي عمل مردم، اين دو شعار_((امنيت ملي)) و ((وحدت ملي))_ را پاس بدارند و نه فقط به صورت يك شعار زباني، بلكه به صورت يك شعار عملي و به صورت يك حركت، در راه اين دو هدف بزرگ، تلاش كنند.
اميدوارم خداي متعال تفضل بكند و اين ملت در سايه‌ي اخلاص خود، در سايه‌ي ايمان و مجاهدت خود، در سايه‌ي عظمتي كه خون مطهر شهدا براي اين ملت به وجود آورد، در راه امام بزرگوارمان _ كه امام نيكيها و سرچشمه‌ي عظمتها براي ملت بود_ راه خودش را ادامه بدهد. با درود به همه‌ي ملت ايران و درود به ارواح مطهر شهيدان و روح مطهر امام بزرگوار، سخنان خودم را پايان مي‌دهم.
والسلام عليكم و رحمت الله و بركات