ปัญหาที่ 74: เมื่อส่วนล่างของน้ำน้อยที่เทไหลลงมา โดยปราศจากแรงดันถูกนะญิส ส่วนบนของมันยังสะอาดอยู่หรือไม่

คำวินิจฉัย: ส่วนบนของน้ำที่เทไหลลงมายังสะอาดอยู่ เมื่อการไหลนั้นเป็นไปในสภาพที่มีกระแสการไหลของน้ำเกิดขึ้นพร้อมกับที่มันได้ไหลจากบนลงล่าง

ปัญหาที่ 75: หลังจากซักเสื้อมุตะนัจญิซด้วยน้ำไหลหรือน้ำกรุ เป็นวาญิบที่จะต้องบิดเสื้อผ้าให้สะเด็ดน้ำข้างนอกน้ำจึงจะถือว่าสะอาด หรือแท้จริงมันสะอาดได้ด้วยการบิดเสื้อผ้าในน้ำนั้น ?

คำวินิจฉัย: การบิดน้ำออกไม่ใช่เงื่อนไขในการทำความสะอาดพื้นผิวที่เปื้อนนะญิซและอื่นๆที่คล้ายกับมันด้วยน้ำไหลและน้ำกรุ เพียงการทำให้น้ำที่อยู่ภายใน(เสื้อผ้า-ผู้แปล-) ออกมาก็พอแล้ว จะด้วยวิธีใดก็ตาม ถึงแม้จะเป็นเพียงการสะบัดอย่างแรงก็ตาม

ปัญหาที่ 104: ข้าพเจ้าทำวัฎุอ์ด้วยเนียต(เจตนา)ทำนมาซมัฆริบ เป็นที่อนุญาติสำหรับข้าพเจ้าหรือไม่ที่จะจับอัลกรุอานและนมาซอีชาต่อไป ?

คำวินิจฉัย: ภายหลังจากการทำวุฎุอ์ที่ถูกต้อง แล้วไม่ได้ทำให้เสียน้ำนมาซ อนุญาติให้กระทำการงานที่มีเงื่อนไขของความสะอาดได้ทุกกรณีด้วยกับวุฎุอ์นั้น 

ปัญหาที่ 105: ชายคนหนึ่งใส่วิก(ผมเทียม) เมื่อเขาถอดมันออกปรากฏว่าสร้างความลำบากให้กับเขา เป็นการอนุญาติหรือไม่ที่จะมะซะฮ์(เช็ด)บนวิกนั้น ?

คำวินิจฉัย: ไม่อนุญาติให้มะซะฮ์(เช็ด)บนวิก และเป็นวาญิบให้ถอดมันออกเพื่อเช็ดบนหนังศีรษะ นอกจากว่าการถอดมันออกนั้น จะเป็นการยากลำบากที่ไม่อาจทำได้ตามปกติ

ปัญหาที่ 177: อนุญาติให้ผู้ที่มีญุนุบนมาซด้วยการทำตะยัมมุม ขณะที่ร่างกายและเสื้อผ้ายังมีนะญิซอยู่เมื่อเวลาใกล้หมดหรือไม่ ? หรือตัวของเขาต้องสะอาด ต้องอาบน้ำฆุซุล และนมาซชดใช้ ?

คำวินิจฉัย: หากไม่มีเวลาพอที่จะทำความสะอาดร่างกายและเสื้อผ้า หรือเปลี่ยนเสื้อผ้า และเป็นไปไม่ได้ที่จะทำนมาซในสภาพเปลือย เพราะอากาศเย็น เป็นต้น ให้เขานมาซด้วยกับการทำตะยัมมุม เป็นการแลกเปลี่ยนการอาบน้ำฆุซุลญะนาบะฮ์ในสภาพที่มีนะญิซอยู่ และถือว่าเป็นที่อนุญาติ ไม่จำเป็นต้องทำกอฎอนมาซ

ปัญหาที่ 178: การที่อสุจิเข้าสู่ช่องคลอดโดยไม่มีการสอดใส่จะเป็นเหตุให้เกิดสภาพญะนาบะฮ์หรือไม่ ?

คำวินิจฉัย: สิ่งนั้นยังไม่ถือว่าเกิดสภาพญะนาบะฮ์

ปัญหาที่ 179: ในกรณีผู้หญิงหลังจากได้รับการตรวจภายในด้วยเครื่องมือแพทย์ จะต้องอาบน้ำฆุซุลหรือไม่ ?

คำวินิจฉัย: ไม่จำเป็นต้องอาบน้ำฆุซุล ตราบใดที่น้ำเมือก (ของผู้หญิง-ผู้แปล-) ยังไม่ออกมา

ปัญหาที่ 209: บุคคลที่อายุถึงวัยบรรลุศาสนภาวะแล้ว ไม่รู้ถึงความจำเป็นที่จะต้องฆุซุลและวิธีการทำ เวลาได้ผ่านไปประมาณ 10 ปี จนกระทั่งเขาเพิ่งรับรู้เรื่องการตักลีดและความจำเป็นในการทำฆุซุล สำหรับเขาการกอฎอ(ชดใช้) ศีลอดและนมาซเป็นเช่นใด ? 

คำวินิจฉัย: จำเป็นที่เขาต้องทำการกอฎอ(ชดใช้) นมาซที่เขาทำไปในสภาพที่มีญะนาบะฮ์อยู่ การถือศีลอดก็เช่นเดียวกัน หากเขารู้ว่ามีญุนุบเกิดขึ้นด้วยการฝันเปียกและหลั่งอสุจิ หรืออย่างอื่นที่เป็นเหตุให้เกิดสภาพญะนาบะฮ์ก็ดี ด้วยกับสภาวะที่เขาไม่รู้ถึงความจำเป็นในการทำฆุซุลสำหรับผู้ที่มีญุนุบเพื่อการถือศีลอดเป็นวาญิบที่เขาต้องจ่ายกัฟฟาเราะฮ์ หากการไม่รู้ของเขานั้นตกอยู่ในสภาพที่สามารถเรียนรู้ได้แต่ไม่ยอมเรียนรู้ แต่ทว่า... หากเขาไม่รู้ว่าเกิดสภาพญะนาบะฮ์เลย และไม่รู้เรื่องว่าตนเองมีญุนุบจนกระทั่งเข้าเวลาเช้าของวันที่ถือศีลอด ก็ไม่จำเป็นต้องกอฎอศีลอดและกัฟฟาเราะฮ์

ปัญหาที่ 210: เด็กหนุ่มคนหนึ่งเคยสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ก่อนจะมีอายุครบ 14 ปี และหลังจากนั้น มีการหลั่งน้ำอสุจิและไม่ได้อาบน้ำฆุซุล เขาต้องทำอย่างไร? เขาจำเป็นต้องทำฆุซุลสำหรับช่วงเวลาที่เขาสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง และหลั่งอสุจิมาใช่หรือไม่? นมาซและศีลอดที่เขาได้ทำไปในช่วงเวลาดังกล่าวจนถึงปัจจุบัน ถือเป็นโมฆะ และจำเป็นต้องกอฎอใช่หรือไม่? โดยที่เขาเคยฝันเปียกและไม่ใส่ใจที่จะทำฆุซุลญะนาบะฮ์และไม่เคยรู้ว่าการหลั่งอสุจิเป็นเหตุให้ต้องอาบน้ำฆุซุล

คำวินิจฉัย: ให้เขาทำฆุซุลเพียงครั้งเดียวสำหรับกรณีที่ได้เกิดญะนาบะฮ์ขึ้นตลอดมา ก็ถือว่าเพียงพอแล้ว และจำเป็นที่เขาต้องกอฎอนมาซทุกนมาซ ซึ่งเขามั่นใจว่าได้กระทำไป ในสภาพที่มีญุนุบอยู่ ส่วนการถือศีลอดนั้นไม่จำเป็นต้องกอฎอ(ชดใช้) ศีลอด ถือว่าใช้ได้ ถ้าเขาไม่รู้ว่าช่วงเวลากลางคืนของช่วงถือศีลอดนั้นเขามีญุนุบอยู่ ส่วนกรณีที่เขารู้ว่าเป็นการหลั่งอสุจิ และเขามีสภาพญะนาบะฮ์ แต่ไม่รู้ว่าเป็นวาญิบที่เขาต้องอาบน้ำฆุซุลเพื่อความถูกต้องของการถือศีลอดของเขาละก็ เป็นวาญิบให้เขากอฎอศีลอดของวันที่เขาถือศีลอดไปในสภาพที่มีญุนุบ และเป็นเอียะฮ์ติยาฏให้จ่ายกัฟฟาเราะฮ์ในทุกวันด้วยหากการไม่รู้ของเขานั้นเกิดจากการไม่ยอมเรียนรู้ และมีความเป็นไปได้ที่จะใฝ่หาความรู้