1. در سلف باید جنس و وصف مبیع ذکر شود؛ به‌‌گونه‌‌ای که برطرف کننده جهالت باشد. یعنی خصوصیات آن (مثلاً برنج طارم درجه 1) کاملاً ذکر شود.

2. در مجلس عقد حتماً قبض و تحویل ثمن انجام گیرد و اگر قسمتی از ثمن تحویل داده شود، معامله نسبت به بقیه باطل است. (1599) و (1597)

• مثال: اگر یک تن برنج صدری درجه 1 به قیمت دو میلیون تومان به صورت سلف فروخته شود، اما یک میلیون تومان فقط در مجلس قرارداد پرداخت شود، معامله نسبت به نیم تن برنج باطل است؛ یعنی فروشنده فقط مکلف است نیم تن برنج به مشتری تحویل دهد.

3. اگر مبیع از چیزهایی است که وزن کردنی، پیمانه‌‌ای یا شمردنی است، به همان نحو وزن، پیمانه و شمارش باید تعیین مقدار شود.

• مثال: اگر مثلاً برنج را پیش‌‌خرید می‌کنیم، باید معلوم باشد چند کیلوگرم برنج می‌‌خریم؛ چون برنج وزن‌‌کردنی است.

4. زمان تحویل مبیع باید کاملاً معلوم باشد.

5. شهری‌‌که مبیع تحویل داده می‌شود باید بنابر احتیاط معلوم شود؛ مگر آنکه از قرائن روشن باشد که شهر به خصوصی مورد نظر است.

6. در زمان تعیین شده برای تحویل مبیع، باید عادتاً تحویل جنس مقدور باشد. (با توجه به زمان و مکان مشخص شده برای تحویل جنس)

فروختن چیزی‌‌که انسان قبلاً پیش‌‌خرید کرده:

الف) هنوز موعد تحویل گرفتن آن نشده است ← معامله دوم باطل است.

ب) پس از رسیدن موعد تحویل گرفتن، فروش دوم صورت بگیرد ← معامله صحیح است؛ هرچند هنوز فروشنده دوم از فروشنده اول قبض هم نکرده باشد.