4. مصرف خمس

1.کسی که مکلف به پرداخت خمس می‌باشد باید آن را به ولی امر مسلمین تحویل دهد و در این مسأله تفاوتی میان سهم سادات و سهم امام^{(علیه السلام)} نیست.

 2.مقلدین هر یک از مراجع محترم تقلید «دامت برکاتهم» اگر در پرداخت خمس به استناد فتوای مرجع تقلید خود عمل کنند موجب برائت ذمه می‌شود.

3.پرداخت خمس به کسی که وکیل ولی امر مسلمین در گرفتن خمس می­باشد، جایز است، ولی اگر وکالت او احراز نشده باشد، دادن خمس به او جایز نیست و در صورت پرداخت، موجب اطمینان به برائت ذمه نمی­شود.

4.صرف خمس (خواه سهم امام ^{«علیه السلام»} و خواه سهم سادات) در هر امری؛ باید با اجازة ولی امر مسلمین یا نمایندة ایشان در این زمینه باشد.

توجه

-خمس قطعی قابل بخشش نیست.

- کسی که در اجازه‌ی فردی که مدعی اجازه (از طرف ولی امر خمس) است شک دارد می‌تواند به صورت محترمانه از آن فرد بخواهد که اجازه‌ی خطی خود را به او نشان دهد و یا از او قبض رسید را که مهر ولی امر خمس بر آن خورده درخواست کند چنانچه او طبق اجازه‌یی که از طرف ولی امر خمس دارد عمل کرده عملش مورد تأیید است.

 2. شرایط کسانی که می‌شود به آنان سهم سادات داد:

شرایط کسانی که با اجازه از ولی امر خمس یا وکیل مجاز ایشان می‌شود به آنان سهم سادات داد:     

1. سیادت (سید بودن).
2. ایمان (شیعه‌ی دوازده امامی بودن).
3. فقر (فقیر بودن).
4. واجب النفقه نبودن.
5. در راه معصیت صرف نکردن.

1. سیادت:

  1. سیدی جایز است از سهم سادات استفاده کند که از طرف پدر انتساب به جناب هاشم جد پیامبر(ص) داشته باشد، بنابراین همه‌ی سادات علوی و عقیلی و عباسی که هاشمی هستند حق استفاده از مزایای خاص سادات هاشمی دارند.    
  2. کسی که از طرف پدر به عباس بن علی بن ابی طالب(ع) منسوب است سید علوی می‌باشد.
  3. گرچه منتسبین به پیامبر اکرم(ص) از طرف مادر هم از اولاد رسول اکرم(ص) محسوب می‌شوند، ولی ملاک ترتیب آثار و احکام شرعی سیادت با انتساب از طرف پدر است.

4.اگر کسی بگوید سیّدم نمی‌شود به او خمس داد مگر آنکه دو نفر عادل، سیّد بودن او را تصدیق کنند یا از راهی، انسان یقین یا اطمینان کند که سیّد است.

3. فقر:

  1. ساداتی که دارای شغل و کسبی هستند، اگر درآمد آنان برای زندگی‌شان به طور متعارف و مناسب با شأن عرفی‌شان کافی باشد، فقیر محسوب نمی‌شوند و حق دریافت خمس ندارند.  
  2. خانواده‌ی ساداتی که پدرشان در پرداخت نفقه‌ی آنان کوتاهی می‌کند اگر نمی‌توانند نفقه‌ی خود را از پدر خود بگیرند جایز است به مقدار نفقه از سهم سادات به آنان داده شود.     
  3. سادات نیازمند اگر علاوه بر خوراک و پوشاک، به چیز دیگری که مناسب حالشان است نیاز داشته باشند جایز است به مقدار رفع نیاز از سهم سادات به آنان پرداخت شود.     
  4. زن سیده‌یی که شوهرش بر اثر فقر نتواند نفقه‌ی او را بدهد و او هم شرعاً فقیر باشد می‌تواند برای رفع نیازش سهم سادات بگیرد و آن را برای خود و فرزندان و شوهرش (هر چند از سادات نباشند) مصرف کند.

4. واجب النفقه نبودن:

به کسی که واجب النفقه است نمی‌توان خمس داد، مثلاً انسان نمی‌تواند به پدر و مادر فقیرش که توانایی کمک به آنان را دارد خمس خود را بدهد.

5. در راه معصیت صرف نکردن

به سیدی که عادل نیست می‌شود خمس داد، ولی به سیدی که خمس را در معصیت مصرف می کند، نمی‌شود خمس داد، بلکه اگر دادن خمس کمک به معصیت او باشد، نباید به او خمس داد، هرچند آن را صرف در معصیت ننماید.