بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم
تبريك عرض ميكنيم ميلاد مسعود حضرت نبى اكرم (صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم) و حضرت امام صادق (عليه الصّلاة و السّلام) را به همه‌ى حضار محترم، برادران و خواهران عزيز؛ بخصوص به ميهمانان محترم و عزيزى كه از كشورهاى ديگر در اين جلسه حضور دارند و شركت كردند. و همچنين تبريك عرض ميكنيم اين پديده‌ى فرخنده‌ى تاريخى عظيم را به همه‌ى امت اسلامى و همه‌ى بشريت و بخصوص به ملت عزيز و حاضر در صحنه‌ى كشور ايران.
امسال بحمداللَّه اين دو حادثه‌ى بزرگ - يعنى اين ميلاد مسعود كه مايه‌ى خير و مفتاح حركت عظيم تاريخى اسلام است، و حادثه‌ى پيروزى انقلاب اسلامى كه يكى از آثار و ثمرات اين حركت عظيم اسلامى در تاريخ است - تقارن پيدا كرده است. ملت ايران دو عيد را امروز جشن ميگيرند؛ هم عيد ولادت را و هم عيد تولد انقلاب اسلامى را، كه تولد انقلاب اسلامى در واقع يك ولادت جديدى بود براى اسلام؛ در آن روزى كه دنياى مادى و قدرتهاى سلطه‌گر مادى با تلاشهاى ده‌ها ساله تصور ميكردند كه بساط دين و معنويت را و بخصوص اسلام را از عرصه‌ى زندگى انسانها جمع كردند، در يك چنين شرائطى اين صداى عظيم، اين غريو بزرگ و ماندگار تاريخى در اين كشور به وجود آمد، بلند شد؛ هم دشمنان را دهشت‌زده كرد، دشمنان اسلام را، دشمنان استقلال ملتها را، دشمنان بشريت را؛ هم دوستان هوشمند و انسانهاى آگاه و بابصيرت را در همه‌ى دنيا اميدوار كرد. آن روزى كه انقلاب اسلامى در ايران پديد آمد، هيچ كس در اين دنياى بزرگ گمان نميكرد كه پرچم اسلام بتواند اينجور، آن هم در يك چنين منطقه‌اى، در يك چنين كشورى كه به طور دربست در اختيار سلطه‌گران بود، به اهتزاز در بيايد و اين حركت اسلامى بماند، رشد پيدا كند، در مقابل دشمنى‌ها بتواند مقاومت كند؛ هيچ كس در اطراف دنيا فكر نميكرد.
دشمنان نظام جمهورى اسلامى به خودشان وعده ميدادند كه در ظرف يك ماه، دو ماه، يك سال حداكثر، نظام جمهورى اسلامى را از پا خواهند انداخت و همه‌ى تلاش را براى يك چنين مقصودى به كار بردند. واقعاً روزبه‌روزِ تاريخ انقلاب ما عبرت است؛ روزبه‌روزِ اين سالهاى پرتحرك و پرتلاش كه انقلاب اسلامى در ايران شروع شد، ميتواند به صورت يك نشانه‌اى، يك تابلوئى، در مقابل چشم ملتها قرار بگيرد و مايه‌ى عبرت باشد. آن همه توطئه، آن همه فشار به شكلهاى گوناگون و ايستادگى ملت ايران با رهبرى آن مرد عظيمى كه بلاشك لمعه‌اى و لمحه‌اى از انوار طيبه‌ى نبوتها در وجود او خداى متعال قرار داده بود. امام بزرگوار ما، اين مرد بزرگ، دنباله‌ى همان راه را، همان كيفيت را، همان حركت را به كار گرفت، ملت ايران هم وفادارى نشان دادند، صدق نشان دادند، در صحنه ماندند، فشارها را تحمل كردند، عزم و اراده‌ى خودشان را فائق كردند بر توطئه‌ى دشمن. لذا اين شجره‌ى طيبه ماند، ريشه دواند، رشد كرد و ان‌شاءاللَّه روزبه‌روز بر رشد و بر استحكام و قوّت و قدرت اين بناى مستحكم افزوده خواهد شد. اينها همه از بركت اسلام است، همه از بركت ولادت امروز است.
ما مسلمانها براى اينكه راه هدايت را پيدا كنيم، كافى است شخصيت پيغمبر را بشناسيم. عقيده‌ى ما البته اين است كه همه‌ى بشريت از وجود پيغمبر بايد استفاده كنند و ميكنند، اما اولى به استفاده، ما امت اسلامى هستيم. اين موجود عظيم، داراى خُلُق عظيم، اين شخصيتى كه خداى متعال او را براى بزرگترين رسالت دوران تاريخ بشر تربيت كرد كه امام صادق (عليه‌السّلام) فرمود: «انّ اللَّه عزّ و جلّ ادّب نبيّه فاحسن ادبه فلمّا اكمل له الادب قال انّك لعلى خلق عظيم ثمّ فوّض اليه امر الدّين و العباد ليسوس عباده»؛ خداى متعال اين شخصيت عظيم را پروريد، تربيت كرد، رشد داد، همه‌ى لوازم يك كار عظيم تاريخى را در اين وجود مطهر و مقدس فراهم كرد، بعد اين بار سنگين را بر دوش او گذاشت؛ اين بار سنگين رسالت تاريخى را. لذا امروز كه روز هفده ربيع‌الاول است، روز ولادت نبى مكرم است، شايد بتوان گفت بزرگترين عيد بشريت در طول تاريخ انسانى است كه يك چنين انسان عظيمى را خداى متعال هديه كرد به بشر، به تاريخ بشر؛ و اين بزرگوار هم به لوازم اين كار قيام كرد.
امروز ما مسلمانها بر روى شخصيت پيغمبر اكرم اگر تمركز كنيم، دقت كنيم، بخواهيم درس بگيريم، براى دين و دنياى ما كافى است. براى بازگشت عزت ما نگاه كردن به اين وجود و ياد گرفتن از او و درس گرفتن از او كافى است. مظهر علم بود، مظهر امانت بود، مظهر اخلاق بود، مظهر عدالت بود. بشر به چى احتياج دارد؟ نيازهاى بشرى همينهاست. اينها نيازهايى است كه در طول تاريخ بشر تغيير پيدا نكرده است. اين همه تحولات و تطورات در زندگى انسانها از اوّلى كه بشر به وجود آمد تا امروز - كه اوضاع و احوال زندگى را، تشكيلات زندگى را دستخوش تغييرات گوناگونى كرده است - خواسته‌هاى اصلى بشر تغيير پيدا نكرده است. از اول تا امروز بشر به دنبال امنيت و آرامش بوده است، به دنبال عدالت بوده است، به دنبال اخلاق نيك بوده است، به دنبال ارتباط مستحكم با مبدأ آفرينش بوده است. اينها خواسته‌هاى اصلى بشريت است كه از فطرت انسان بر ميخيزد. مظهر همه‌ى اينها پيغمبر اكرم (صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم) است. ما امت اسلامى امروز احتياج داريم، به همه‌ى اين خصوصيات احتياج داريم. امت اسلامى امروز به پيشرفت علمى نياز دارد، به ثقه و اطمينان به خداى متعال نياز دارد، به روابط سالم و اخلاق حسنه در ميان خودمان احتياج داريم، بايد با هم برادرانه رفتار كنيم، بايد با هم با گذشت رفتار كنيم، بايد نسبت به يكديگر حلم داشته باشيم، بايد با اغماض برخورد كنيم. مظهر همه‌ى اين خصوصيات پيغمبر اكرم است. علم او، حلم او، اغماض او، رحمت او و تودّد او با ضعفا، عدالت او نسبت به همه‌ى آحاد جامعه، مظهر اينها پيغمبر است. درس بگيريم از پيغمبر؛ به اينها احتياج داريم ما. امروز ما احتياج داريم به اطمينان به خداى متعال، وثوق به خدا، اطمينان به وعده‌هاى الهى. خداى متعال به ما وعده كرده است؛ فرموده است اگر مجاهدت كنيد، اگر تلاش كنيد، خداى متعال شما را به مقصود ميرساند و شما در سايه‌ى ايستادگى، به اهداف خود دست پيدا ميكنيد. در مقابل شهوات دنيائى احساس ضعف و زبونى نكنيم؛ در مقابل مال، در مقابل مقام، در مقابل وسوسه‌هاى گوناگون نفسانى احساس ضعف نكنيم؛ ايستادگى كنيم. اينهاست آن چيزى كه بشريت را به اوج كمال ميرساند، يك ملت را عزت ميبخشد، يك جامعه را به خوشبختى و سعادت واقعى ميرساند. به اينها ما احتياج داريم؛ مظهر همه‌ى اينها پيغمبر ماست.
اين زندگى نبى مكرم است، آن دوران كودكى‌اش است، آن دوران جوانى‌اش است، قبل از بعثت. امانت او به جورى است كه همه‌ى قريش و همه‌ى عربى كه او را ميشناختند، به او لقب «امين» دادند. انصاف او نسبت به افراد و نگاه عادلانه‌ى او نسبت به افراد جورى است كه وقتى ميخواهند حجرالاسود را به جاى خود نصب كنند، و طوائف عرب، قبائل عرب با هم مناقشه دارند، نزاع دارند، او را به عنوان حَكم قرار ميدهند؛ در حالى كه يك جوانى است. اين نشان‌دهنده‌ى نگاه منصفانه‌ى او به همه است كه همه اين را ميدانستند. او را صادق ميدانستند، او را امين ميدانستند. اين دوران جوانى‌اش است. بعد هم دوران بعثت؛ آن از خودگذشتگى، آن مجاهدت، آن ايستادگى. همه‌ى بشرِ آن روز كه با او مواجه بودند و در مقابل او بودند، نقطه‌ى مقابل او حركت ميكردند و ضديت با او ميكردند. اين همه فشار، اين سيزده سالِ مكه، چه سالهاى سختى بود؛ پيغمبر ايستاد و ايستادن او مسلمانهاى مقاوم و مستحكمى به وجود آورد كه هيچ فشارى روى آنها اثر نميكرد. اينها درس است براى ما. بعد هم جامعه‌ى مدنى را تشكيل داد، ده سال بيشتر هم حكومت نكرد. اما پى‌ريزى يك بنائى را كرد كه در طول قرنهاى متمادى، قله‌ى بشريت در علم، در تمدن، در پيشرفت معنوى، در پيشرفت اخلاقى، در ثروت، همين جامعه بود؛ جامعه‌اى كه پيغمبر طراحى كرده بود و او پى‌ريزى كرده بود.
خب، مسلمانها بعد از او سستى‌هائى به‌خرج دادند، ضربه زدند؛ ما مسلمانها به دست خودمان خودمان را عقب انداختيم. حالا هم به دست خودمان باز دنبال او حركت كنيم، پيش برويم. امروز امت اسلامى احتياج به اتحاد دارد، احتياج به تراحم دارد، احتياج به تعارف دارد. امروز با اين قيامهائى كه در دنياى اسلام و در جهان عرب به وجود آمده است، اين بيدارى ملتها، اين حضور ملتها در صحنه، اين عقب‌نشينى‌هاى پى‌درپى آمريكا و دستگاه‌هاى استكبارى، اين ضعف روزافزون رژيم صهيونيستى، اينها براى ما مسلمانها فرصت است؛ براى امت اسلامى فرصت است. به خودمان بيائيم، درس بگيريم و شكى نيست كه ان‌شاءاللَّه با همت امت اسلامى و بزرگان، روشنفكران، نخبگان علمى، سياسى، دينى، اين حركت ادامه پيدا خواهد كرد و دنياى اسلام روزِ عزت خود را ان‌شاءاللَّه بار ديگر خواهد ديد.
از خداوند متعال مسئلت ميكنيم كه اين حادثه را، اين روز را هرچه نزديكتر كند و به همه‌ى ما توفيق بدهد كه در اين حركت سهيم و شريك باشيم.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته