بسماللهالرّحمنالرّحيم
تبريك عرض ميكنم به افسرانِ جوانِ عزيزى كه دوران دانشجوئى را طى كردند و فارغالتحصيل شدند؛ و از امروز رسماً جزئى از مجموعهى پرافتخار ارتش جمهورى اسلامى محسوب ميشوند. همچنين تبريك عرض ميكنم به جوانان عزيزى كه سردوشى گرفتند و دوران دانشاندوزى و علمآموزى را در دانشگاههاى افسرىِ ارتش جمهورى اسلامى ايران خواهند گذراند.
اهميتى كه براى نيروهاى مسلح و كسانى كه در اين كسوت انجام وظيفه ميكنند و به كشور خود و ملت خود خدمت ميكنند و اهميتى كه براى اين مجموعه قائليم، اولاً از اين جهت است كه مجموعهى نيروهاى مسلح، برترين عامل در حفظ امنيت كشورند. نيروهاى مسلح به گفتهى امير مؤمنان دژ ملت، باروى ملت، حصن و حصار مستحكم مردم سرزمينهاى خود هستند و امنيت را اينها تأمين ميكنند. و ارزش امنيت و وزنش در هر مجموعهى اجتماعى و براى هر ملتى، با چيز ديگرى قابل مقايسه نيست. اگر امنيت بود، دانش و پيشرفت و عدالت و سرافرازى و عزت و دنيا و آخرت در آن جامعه ميسر ميشود. امنيت كه نباشد، دستاوردهاى بشرى، دستنيافتنى ميشود. اين اولين دليلى است كه براى احترام به نيروهاى مسلح و اهتمام به اين مجموعهها، انسان ميتواند براى دل خود و رفتار خود اقامه كند.
دومين دليل اين است كه نيروهاى مسلح در راه اين انجام وظيفه، هزينهاى را آماده شدهاند بپردازند كه با هيچ چيز ديگرى قابل مقايسه نيست. نيروهاى مسلح، جان خود را به اين ميدان آوردهاند. نظامىِ مدافعِ از امنيت كشور - چه ارتشى و چه سپاهى و چه ديگر بخشهاى نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى - براى اينكه امنيت را حفظ كنند، جان خود را به ميدان آوردهاند. اين، چيز بزرگى است. علت اينكه شهيدان عزيز ما هرگز از ياد ملت نميروند، اين است كه اين سرمايه را فدا كردند. اهل دنيا نه فقط از جان، از خواستههاى حقير هم نميگذرند. مردان حق، سلحشوران، مدافعان ارزشهاى معنوى، حاضرند جان خود را كف دست بگيرند و در اين ميدان قدم بگذارند.
عزيزان من! جوانان برومند دانشگاههاى افسرىِ ارتش جمهورى اسلامى ايران! شما يكى از پايههاى مستحكم اقتدار اين كشور محسوب ميشويد. هر ملتى حق دارد و وظيفه دارد كه در اقتدار خود بكوشد. ملتها اگر خود را به مرحلهى اقتدار نرسانند، در كشاكش درگيرىهاى جهانى و قدرتطلبىها لگدمال خواهند شد. آن ملتى كه به ضعف خو كند، ضعف را براى خود عيب بزرگ نشمارد، آن ملت شايستهى سربلندى و عزت نيست. قدرتها، چكمهپوشان عالم، سرنيزهدارانِ مستبد و ديكتاتور بينالمللى، به چنين ملتى رحم نخواهند كرد. ملتها وظيفه دارند خود را مقتدر كنند.
البته اقتدار يك ملت فقط به نيروهاى مسلح نيست. اقتدار ملت، يك حقيقت چندجانبه است؛ نيروهاى مسلح، آن خط مقدم تحرك و نشانهى اقتدار ملتند. اما يك ملت از لحاظ دانش بايد پيشرفته باشد، از لحاظ اخلاق، از لحاظ ايمان، از لحاظ عزم و اراده، تا بتواند اقتدار خود را حفظ كند. ما تكيه ميكنيم بر روى عناصر معنوى اقتدار. اصلىترين عنصر اقتدار معنوى، ايمان است؛ ايمان به خدا، توكل به خدا، حسنظن به خدا. اين است كه دل را آماده ميكند براى ورود در ميدانهاى دشوار؛ اين است كه گامها را استوار ميكند براى پيمودن جادههاى سخت؛ اين است كه مشكلات را در چشمها كوچك ميكند، هدفهاى بزرگ را در اختيار انسان ميگذارد و در مد نظر او و نگاه او قرار ميدهد؛ ايمان به خدا. بدون اين ايمان، انسان يك قالب مادى است. دلها از عشق به خدا و عشق به معنويت و فضيلت، در آنچنان مجموعههائى كه ايمان به خدا ندارند، نميتپد؛ اقتدار هم به معناى حقيقى كلمه به دست نمىآيد.
اقتدار فقط با داشتن سلاحهاى پيشرفته نيست؛ با داشتن پول و قدرت سياسى و تبليغاتى هم نيست. اگر پول و سلاح پيشرفته و ابزارهاى مخرب ميتوانستند اقتدار حقيقى را براى يك كشور به وجود بياورند، رژيم صهيونيستى در مقابل جوانان مؤمن لبنان در جنگ سى و سه روزه و در مقابل جانبركفان غزه در جنگ بيست و دو روزه، آنجور رسوا و مفتضح نميشد. اگر عناصر مادى قدرت، براى اقتدار حقيقى كافى بود، دولت ايالات متحده در جنگ با مردم محروم و بىدفاع افغانستان، در اشغال افغانستان، در اشغال عراق ناكام نميماند. اينها در مقابل چشم ماست؛ اينها آزمونهاى بسيار مهم و ارزندهى حقائقى است كه شنيدهايم و خواندهايم و دانستهايم.
ملتها وقتى با ايمان، با هدفهاى روشن، دلهايشان نورانى شد، عزم و ارادهى لازم را پيدا ميكنند. دست تجاوز به جان انسانها و دست تطاول به زندگى انسانها دراز نميكنند. اقتدار به اين نيست كه انسان به همسايهى خود تجاوز كند؛ به مردمى مظلوم و بىدفاع حمله كند؛ از آن سوى دنيا براى سركوب يك ملت و براى هدفهاى نظامى و اقتصادى و سياسى، ارتش خود را به هزارها كيلومتر اينطرفتر منتقل كند؛ اينها اقتدار نيست. قدرتهاى مادىاى كه بر چنين پايههائى تكيه كردهاند و حجيم شدهاند و وزن سنگين خود را در دنياى سياست و اقتصاد بر ديگران تحميل كردهاند، سزاى اين نابكارى را خواهند ديد؛ سقوط خواهند كرد. ملتهاى مؤمن اگرچه مستضعف، وقتى تلاش كنند، وقتى با عزم و ارادهى فولادين و با نيت پاك، با هدفهاى درست قدم در راه بگذارند، آنها آيندهى جهان را در اختيار خواهند داشت. آيندهاى كه در آن تجاوز نيست، تطاول نيست، مسابقهى وحشت نيست، مسابقهى تسليحاتى نيست؛ آيندهاى مبتنى بر عدالت. عزيزان من! شما جوانان، پيشاهنگان و پيشگامان حركت به سوى چنين دنيائى هستيد. شما در نيروهاى مسلح و جوانان عزيز ما در بخشهاى مختلف اين كشور، پيشگامان اين حركتيد. جمهورى اسلامى ايران اين پيام نو، اين پيام روشن، اين پيام صلح و سعادت را براى جهان امروز و فردا دارد. فردا مال شماست، تلاش كنيد. با عزم راسخ، با نيت درست، با به ميدان آوردن همهى ظرفيت وجودى خود، آن هستهى مستحكم را به وجود بياوريد، توسعه بدهيد تا بتوانيد به معناى واقعى كلمه سربازان و پيشگامان و پيشاهنگان اين حركت باشيد.
امروز نيروهاى مسلح به توفيق الهى در جمهورى اسلامى ايران امتيازات بزرگى دارند، امتيازات برجسته و كمنظيرى دارند. اين امتيازات را روزبهروز در خودتان افزايش بدهيد. پژوهش و دانش و يادگيرى را جدى بگيريد. دوران جوانى را براى بروز استعدادهاى گوناگونى كه خداى متعال در وجود شما نهاده است، مغتنم بشمريد. امكان خدمت را به اين كشور، اين ملت، با اين هدفهاى والا و روشن، قدر بدانيد. حضور در صف مقدم دفاع و خدمت به يك چنين كشورى، يك چنين ملتى، به يك چنين نظامى افتخار بزرگى است. اين افتخار امروز در اختيار ما، نسلهاى پى در پىِ برخاسته و نشأت گرفتهى در انقلاب اسلامى قرار گرفته؛ اين را مغتنم بشمريد.
امروز اقتدار ايران اسلامى را حتّى دشمنان هم نميتوانند انكار كنند؛ آنها هم اقرار ميكنند. البته دشمن با نيت پيشبرد پروژهى ايرانهراسى - با اين نيت، با اين موضع خصمانه - قدرت شما و قدرت ملى اين كشور و اين نظام را فرياد ميكشد. بخشى از اين كارِ او درست و بخش ديگرى، غلط و دروغ است. آن بخش كه نشان دهنده و گوياى قدرت نظام جمهورى اسلامى است، راست است؛ درست است. ما در دوران سى سالهى جمهورى اسلامى از صفر شروع كرديم و به جاهاى بسيار پيشرفتهاى رسيديم، ولى قانع نيستيم به آنچه رسيديم. اما آنچه رسيديم، قابل مقايسه نيست با آن نقطهاى كه در آن قرار داشتيم. من از روز اول در نيروهاى مسلح حضور داشتم؛ ارتش را، وزارت دفاع را، امكانات را، سپاه را، نيروهاى انتظامى را با همهى محتواشان، با همهى ظرفيتشان، از نزديك لمس كردهام. امروز شما جوانان عزيز در قلهاى قرار داريد كه آن روز حتّى با اشارهى انگشت هم نميشد آن را نشان داد و هيچ كس باور نميكرد. اقتدار علمى، اقتدار تسليحاتى، خودباورى، اعتماد به نفس، انسجام، پيشرفت، در بخشهاى مختلف. اين قسمت از حرف دشمن راست است. اما قسمت دروغ اين حرف، آن چيزى است كه او براى پروژهى ايرانهراسى آن را مطرح ميكند. اين اقتدار ملى عظيم جمهورى اسلامى براى هيچ كس تهديد نيست. براى همسايگان تهديد نيست؛ اين يك فرصت است. بله، براى زورگويان عالم تهديد است، براى سيطرهجويان عالم و مداخلهگران در كار ملتها تهديد است، براى كسانى كه يك روز از منابع عظيمِ طبيعى و انسانى اين ملت بيشترين سوءاستفاده را كردند و لگد به حيثيت و شخصيت اين ملت زدند و هنوز در آرزوى بازگشت آن روزهاى بازنگشتنى هستند، تهديد است؛ اما براى ملتها تهديد نيست. رزمايشهاى ما تهديد نيست، موشكهاى ما تهديد نيست. هواپيما ميسازيم، ناو ميسازيم، جوانان برومندى مثل شما را به ميدان مىآوريم؛ هيچ كدام از اينها تهديد نيست. اين، نشان دهندهى اين است كه يك ملت ميتواند ببالد؛ آن وقتى كه به خود اعتماد داشته باشد و به خداى خود توكل كند و دل را از ايمان سرشار كند. اين، مشوق ملتهاى ديگر است. ملتهاى ديگر بدانند و ببينند كه اگر عزت ميخواهند، اين عزت پيش آمريكا نيست، در وابستگى به قدرتها نيست، در خرج كردن و پول دادن به كيسهى سازندگان تسليحاتى دنيا و دريوزگى تسليحات آنها نيست، در جوشش از درون، در اعتماد به نفس ملى، در توكل به خدا و پيشرفت در اينهاست.
جوانان عزيز من! فرزندان برومند! اين دوران آموزش را، اين جوانى را، اين عزت و خوشنامى ملت ايران را، اين شكوه سياسى اين ملت و اين كشور و اين نظام را قدر بدانيد و خودتان را براى فرداهاى بهتر و فتح ميدانهاى بيشتر آماده كنيد. فردا مال شماست؛ آينده متعلق به شماست.
در مورد مجموعهى نيروهاى مسلح كه خود يك خانوادهاند، توصيهى مؤكد من، مهربانى و همدلى و اتحادى است كه بحمدالله امروز هم هست. ارتش، سپاه، بسيج، نيروى انتظامى؛ همهى شما فرزندان اين خانواده و برادران يكديگريد. در مورد خصوصِ نيروى دريائى كه امروز شما جوانان دانشگاههاى ديگر و جمع ما همه ميهمانان نيروى دريائى در اين دانشگاه هستيم، بخصوص تذكر ميدهم كه نيروى دريائى امروز در بسيارى از نقاط عالم و در كشور ما يك نيروى راهبردى است؛ به چشم يك نيروى راهبردى به نيروى دريائى بايد نگريسته شود. سواحل جنوب شرقى كشور كه در اختيار نيروى دريائى ارتش جمهورى اسلامى ايران است، مناطق بسيار مهمى است و ظرفيتهاى بسيار خوبى براى پيشرفت است؛ به آنجاها اهتمام كنيد و اهميت بدهيد. دريانوردىها را كه امروز بحمدالله شكل پيشرفتهاى نسبت به گذشته گرفته است، ادامه بدهيد، به زيرسطحىها اهميت بدهيد و توجه كنيد، امكانات و تجهيزات پدافندى شناورهاى سطحى را در همه جا، بخصوص در درياهاى جنوب مورد توجه قرار بدهيد. نيروى دريائى امروز بحمدالله ظرفيتهاى خوبى دارد؛ بحمدالله فرماندهى خوبى هم دارد. امروز تلاش شما ميتواند ثمرات زيادى را به بار بياورد و شكوفائىهائى را براى شما، براى نيروى دريائى، براى كل ارتش جمهورى اسلامى ايران و براى نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى انشاءالله به بار بياورد. اين را از خدا ميخواهيم، به او دل ميبنديم و مطمئنيم كه آنچه را كه او اراده كند و اراده خواهد كرد، به آن خواهيم رسيد.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته
تبريك عرض ميكنم به افسرانِ جوانِ عزيزى كه دوران دانشجوئى را طى كردند و فارغالتحصيل شدند؛ و از امروز رسماً جزئى از مجموعهى پرافتخار ارتش جمهورى اسلامى محسوب ميشوند. همچنين تبريك عرض ميكنم به جوانان عزيزى كه سردوشى گرفتند و دوران دانشاندوزى و علمآموزى را در دانشگاههاى افسرىِ ارتش جمهورى اسلامى ايران خواهند گذراند.
اهميتى كه براى نيروهاى مسلح و كسانى كه در اين كسوت انجام وظيفه ميكنند و به كشور خود و ملت خود خدمت ميكنند و اهميتى كه براى اين مجموعه قائليم، اولاً از اين جهت است كه مجموعهى نيروهاى مسلح، برترين عامل در حفظ امنيت كشورند. نيروهاى مسلح به گفتهى امير مؤمنان دژ ملت، باروى ملت، حصن و حصار مستحكم مردم سرزمينهاى خود هستند و امنيت را اينها تأمين ميكنند. و ارزش امنيت و وزنش در هر مجموعهى اجتماعى و براى هر ملتى، با چيز ديگرى قابل مقايسه نيست. اگر امنيت بود، دانش و پيشرفت و عدالت و سرافرازى و عزت و دنيا و آخرت در آن جامعه ميسر ميشود. امنيت كه نباشد، دستاوردهاى بشرى، دستنيافتنى ميشود. اين اولين دليلى است كه براى احترام به نيروهاى مسلح و اهتمام به اين مجموعهها، انسان ميتواند براى دل خود و رفتار خود اقامه كند.
دومين دليل اين است كه نيروهاى مسلح در راه اين انجام وظيفه، هزينهاى را آماده شدهاند بپردازند كه با هيچ چيز ديگرى قابل مقايسه نيست. نيروهاى مسلح، جان خود را به اين ميدان آوردهاند. نظامىِ مدافعِ از امنيت كشور - چه ارتشى و چه سپاهى و چه ديگر بخشهاى نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى - براى اينكه امنيت را حفظ كنند، جان خود را به ميدان آوردهاند. اين، چيز بزرگى است. علت اينكه شهيدان عزيز ما هرگز از ياد ملت نميروند، اين است كه اين سرمايه را فدا كردند. اهل دنيا نه فقط از جان، از خواستههاى حقير هم نميگذرند. مردان حق، سلحشوران، مدافعان ارزشهاى معنوى، حاضرند جان خود را كف دست بگيرند و در اين ميدان قدم بگذارند.
عزيزان من! جوانان برومند دانشگاههاى افسرىِ ارتش جمهورى اسلامى ايران! شما يكى از پايههاى مستحكم اقتدار اين كشور محسوب ميشويد. هر ملتى حق دارد و وظيفه دارد كه در اقتدار خود بكوشد. ملتها اگر خود را به مرحلهى اقتدار نرسانند، در كشاكش درگيرىهاى جهانى و قدرتطلبىها لگدمال خواهند شد. آن ملتى كه به ضعف خو كند، ضعف را براى خود عيب بزرگ نشمارد، آن ملت شايستهى سربلندى و عزت نيست. قدرتها، چكمهپوشان عالم، سرنيزهدارانِ مستبد و ديكتاتور بينالمللى، به چنين ملتى رحم نخواهند كرد. ملتها وظيفه دارند خود را مقتدر كنند.
البته اقتدار يك ملت فقط به نيروهاى مسلح نيست. اقتدار ملت، يك حقيقت چندجانبه است؛ نيروهاى مسلح، آن خط مقدم تحرك و نشانهى اقتدار ملتند. اما يك ملت از لحاظ دانش بايد پيشرفته باشد، از لحاظ اخلاق، از لحاظ ايمان، از لحاظ عزم و اراده، تا بتواند اقتدار خود را حفظ كند. ما تكيه ميكنيم بر روى عناصر معنوى اقتدار. اصلىترين عنصر اقتدار معنوى، ايمان است؛ ايمان به خدا، توكل به خدا، حسنظن به خدا. اين است كه دل را آماده ميكند براى ورود در ميدانهاى دشوار؛ اين است كه گامها را استوار ميكند براى پيمودن جادههاى سخت؛ اين است كه مشكلات را در چشمها كوچك ميكند، هدفهاى بزرگ را در اختيار انسان ميگذارد و در مد نظر او و نگاه او قرار ميدهد؛ ايمان به خدا. بدون اين ايمان، انسان يك قالب مادى است. دلها از عشق به خدا و عشق به معنويت و فضيلت، در آنچنان مجموعههائى كه ايمان به خدا ندارند، نميتپد؛ اقتدار هم به معناى حقيقى كلمه به دست نمىآيد.
اقتدار فقط با داشتن سلاحهاى پيشرفته نيست؛ با داشتن پول و قدرت سياسى و تبليغاتى هم نيست. اگر پول و سلاح پيشرفته و ابزارهاى مخرب ميتوانستند اقتدار حقيقى را براى يك كشور به وجود بياورند، رژيم صهيونيستى در مقابل جوانان مؤمن لبنان در جنگ سى و سه روزه و در مقابل جانبركفان غزه در جنگ بيست و دو روزه، آنجور رسوا و مفتضح نميشد. اگر عناصر مادى قدرت، براى اقتدار حقيقى كافى بود، دولت ايالات متحده در جنگ با مردم محروم و بىدفاع افغانستان، در اشغال افغانستان، در اشغال عراق ناكام نميماند. اينها در مقابل چشم ماست؛ اينها آزمونهاى بسيار مهم و ارزندهى حقائقى است كه شنيدهايم و خواندهايم و دانستهايم.
ملتها وقتى با ايمان، با هدفهاى روشن، دلهايشان نورانى شد، عزم و ارادهى لازم را پيدا ميكنند. دست تجاوز به جان انسانها و دست تطاول به زندگى انسانها دراز نميكنند. اقتدار به اين نيست كه انسان به همسايهى خود تجاوز كند؛ به مردمى مظلوم و بىدفاع حمله كند؛ از آن سوى دنيا براى سركوب يك ملت و براى هدفهاى نظامى و اقتصادى و سياسى، ارتش خود را به هزارها كيلومتر اينطرفتر منتقل كند؛ اينها اقتدار نيست. قدرتهاى مادىاى كه بر چنين پايههائى تكيه كردهاند و حجيم شدهاند و وزن سنگين خود را در دنياى سياست و اقتصاد بر ديگران تحميل كردهاند، سزاى اين نابكارى را خواهند ديد؛ سقوط خواهند كرد. ملتهاى مؤمن اگرچه مستضعف، وقتى تلاش كنند، وقتى با عزم و ارادهى فولادين و با نيت پاك، با هدفهاى درست قدم در راه بگذارند، آنها آيندهى جهان را در اختيار خواهند داشت. آيندهاى كه در آن تجاوز نيست، تطاول نيست، مسابقهى وحشت نيست، مسابقهى تسليحاتى نيست؛ آيندهاى مبتنى بر عدالت. عزيزان من! شما جوانان، پيشاهنگان و پيشگامان حركت به سوى چنين دنيائى هستيد. شما در نيروهاى مسلح و جوانان عزيز ما در بخشهاى مختلف اين كشور، پيشگامان اين حركتيد. جمهورى اسلامى ايران اين پيام نو، اين پيام روشن، اين پيام صلح و سعادت را براى جهان امروز و فردا دارد. فردا مال شماست، تلاش كنيد. با عزم راسخ، با نيت درست، با به ميدان آوردن همهى ظرفيت وجودى خود، آن هستهى مستحكم را به وجود بياوريد، توسعه بدهيد تا بتوانيد به معناى واقعى كلمه سربازان و پيشگامان و پيشاهنگان اين حركت باشيد.
امروز نيروهاى مسلح به توفيق الهى در جمهورى اسلامى ايران امتيازات بزرگى دارند، امتيازات برجسته و كمنظيرى دارند. اين امتيازات را روزبهروز در خودتان افزايش بدهيد. پژوهش و دانش و يادگيرى را جدى بگيريد. دوران جوانى را براى بروز استعدادهاى گوناگونى كه خداى متعال در وجود شما نهاده است، مغتنم بشمريد. امكان خدمت را به اين كشور، اين ملت، با اين هدفهاى والا و روشن، قدر بدانيد. حضور در صف مقدم دفاع و خدمت به يك چنين كشورى، يك چنين ملتى، به يك چنين نظامى افتخار بزرگى است. اين افتخار امروز در اختيار ما، نسلهاى پى در پىِ برخاسته و نشأت گرفتهى در انقلاب اسلامى قرار گرفته؛ اين را مغتنم بشمريد.
امروز اقتدار ايران اسلامى را حتّى دشمنان هم نميتوانند انكار كنند؛ آنها هم اقرار ميكنند. البته دشمن با نيت پيشبرد پروژهى ايرانهراسى - با اين نيت، با اين موضع خصمانه - قدرت شما و قدرت ملى اين كشور و اين نظام را فرياد ميكشد. بخشى از اين كارِ او درست و بخش ديگرى، غلط و دروغ است. آن بخش كه نشان دهنده و گوياى قدرت نظام جمهورى اسلامى است، راست است؛ درست است. ما در دوران سى سالهى جمهورى اسلامى از صفر شروع كرديم و به جاهاى بسيار پيشرفتهاى رسيديم، ولى قانع نيستيم به آنچه رسيديم. اما آنچه رسيديم، قابل مقايسه نيست با آن نقطهاى كه در آن قرار داشتيم. من از روز اول در نيروهاى مسلح حضور داشتم؛ ارتش را، وزارت دفاع را، امكانات را، سپاه را، نيروهاى انتظامى را با همهى محتواشان، با همهى ظرفيتشان، از نزديك لمس كردهام. امروز شما جوانان عزيز در قلهاى قرار داريد كه آن روز حتّى با اشارهى انگشت هم نميشد آن را نشان داد و هيچ كس باور نميكرد. اقتدار علمى، اقتدار تسليحاتى، خودباورى، اعتماد به نفس، انسجام، پيشرفت، در بخشهاى مختلف. اين قسمت از حرف دشمن راست است. اما قسمت دروغ اين حرف، آن چيزى است كه او براى پروژهى ايرانهراسى آن را مطرح ميكند. اين اقتدار ملى عظيم جمهورى اسلامى براى هيچ كس تهديد نيست. براى همسايگان تهديد نيست؛ اين يك فرصت است. بله، براى زورگويان عالم تهديد است، براى سيطرهجويان عالم و مداخلهگران در كار ملتها تهديد است، براى كسانى كه يك روز از منابع عظيمِ طبيعى و انسانى اين ملت بيشترين سوءاستفاده را كردند و لگد به حيثيت و شخصيت اين ملت زدند و هنوز در آرزوى بازگشت آن روزهاى بازنگشتنى هستند، تهديد است؛ اما براى ملتها تهديد نيست. رزمايشهاى ما تهديد نيست، موشكهاى ما تهديد نيست. هواپيما ميسازيم، ناو ميسازيم، جوانان برومندى مثل شما را به ميدان مىآوريم؛ هيچ كدام از اينها تهديد نيست. اين، نشان دهندهى اين است كه يك ملت ميتواند ببالد؛ آن وقتى كه به خود اعتماد داشته باشد و به خداى خود توكل كند و دل را از ايمان سرشار كند. اين، مشوق ملتهاى ديگر است. ملتهاى ديگر بدانند و ببينند كه اگر عزت ميخواهند، اين عزت پيش آمريكا نيست، در وابستگى به قدرتها نيست، در خرج كردن و پول دادن به كيسهى سازندگان تسليحاتى دنيا و دريوزگى تسليحات آنها نيست، در جوشش از درون، در اعتماد به نفس ملى، در توكل به خدا و پيشرفت در اينهاست.
جوانان عزيز من! فرزندان برومند! اين دوران آموزش را، اين جوانى را، اين عزت و خوشنامى ملت ايران را، اين شكوه سياسى اين ملت و اين كشور و اين نظام را قدر بدانيد و خودتان را براى فرداهاى بهتر و فتح ميدانهاى بيشتر آماده كنيد. فردا مال شماست؛ آينده متعلق به شماست.
در مورد مجموعهى نيروهاى مسلح كه خود يك خانوادهاند، توصيهى مؤكد من، مهربانى و همدلى و اتحادى است كه بحمدالله امروز هم هست. ارتش، سپاه، بسيج، نيروى انتظامى؛ همهى شما فرزندان اين خانواده و برادران يكديگريد. در مورد خصوصِ نيروى دريائى كه امروز شما جوانان دانشگاههاى ديگر و جمع ما همه ميهمانان نيروى دريائى در اين دانشگاه هستيم، بخصوص تذكر ميدهم كه نيروى دريائى امروز در بسيارى از نقاط عالم و در كشور ما يك نيروى راهبردى است؛ به چشم يك نيروى راهبردى به نيروى دريائى بايد نگريسته شود. سواحل جنوب شرقى كشور كه در اختيار نيروى دريائى ارتش جمهورى اسلامى ايران است، مناطق بسيار مهمى است و ظرفيتهاى بسيار خوبى براى پيشرفت است؛ به آنجاها اهتمام كنيد و اهميت بدهيد. دريانوردىها را كه امروز بحمدالله شكل پيشرفتهاى نسبت به گذشته گرفته است، ادامه بدهيد، به زيرسطحىها اهميت بدهيد و توجه كنيد، امكانات و تجهيزات پدافندى شناورهاى سطحى را در همه جا، بخصوص در درياهاى جنوب مورد توجه قرار بدهيد. نيروى دريائى امروز بحمدالله ظرفيتهاى خوبى دارد؛ بحمدالله فرماندهى خوبى هم دارد. امروز تلاش شما ميتواند ثمرات زيادى را به بار بياورد و شكوفائىهائى را براى شما، براى نيروى دريائى، براى كل ارتش جمهورى اسلامى ايران و براى نيروهاى مسلح جمهورى اسلامى انشاءالله به بار بياورد. اين را از خدا ميخواهيم، به او دل ميبنديم و مطمئنيم كه آنچه را كه او اراده كند و اراده خواهد كرد، به آن خواهيم رسيد.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته