بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحيم
الحمدللَّه ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم محمّدو على اله الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةاللَّه فى‌الارضين
از زيارت شما برادران عزيز عشاير پاپى و عشاير ديگرى كه در اين‌جا حضور دارند، خيلى خوشحاليم. ما سر راه، مقبره‌ى چند نفر از شهداى شما را هم زيارت كرديم، كه معلوم بود از عشاير پاپى هستند. از اين‌كه شما برادران عزيز در اين‌جا اجتماع كرديد و نسبت به بنده و برادران همراه، اظهار محبت كرديد، خيلى متشكريم.
عشاير در همه جاى كشور، از لحاظ فداكارى و شجاعت و شهامت، جزو بهترين افراد مردمند. هيچ‌كس شك ندارد كه عشاير در راه اسلام و وطن اسلامى فداكارى كرده‌اند. هر كسى اين را منكر بشود، منكر واضحات شده است.
در رژيم ستمشاهى، به عشاير، هم ظلم مادّى شد، هم ظلم فرهنگى، و هم نيازهاى آنها از لحاظ مدرسه، از لحاظ فرهنگ و از لحاظ راه، برآورده نشد. اين راهتان است كه ما حالا آمديم ديديم. آن رژيم ستمشاهى كه علاقه‌يى به مسائل قشرهاى محروم كشور نداشت، كى حاضر بود برود و از نزديك مسائل عشاير را مشاهده كند؟ آنها هرچه كه مى‌خواستند، براى خودشان مى‌خواستند. آن رژيم با بعضى از عناصر عشاير - آن گردن‌كلفتهايى كه با توده‌ى مردم عشايرى ميانه‌يى نداشتند - خوب بود؛ ولى با مردم عشايرى كارى نداشت.
من در استان فارس، در استان كهكيلويه و بويراحمد، در استان سيستان و بلوچستان، سراغ عشاير رفتم؛ هرجا كه به عشاير سرزدم، ديدم كه وضع و شرايط زندگى آنان و جاده و مسير ييلاق و قشلاقشان و آذوقه‌رسانى به آنها سخت است و بعضى از اقلامى كه احتياج دارند - قند، شكر، برنج و روغنشان - بايد از شهر بيايد. ان‌شاءاللَّه هيچ‌وقت شماها محتاج آذوقه‌ى شهر نشويد؛ بلكه بتوانيد حقيقتاً آن را تأمين و پشتيبانى كنيد، تا اين ملت محتاج بيگانگان نباشد. عشاير مى‌خواهند بچه‌هايشان به مدرسه بروند، اما سخت است. در بين اين جوانان عشاير، افراد بسيار بااستعداد هست؛ من خودم ديده‌ام. در طول ساليان سياه حكومت پهلوى - كه خداوند روزبه‌روز بر عذابشان بيفزايد و آنها را با شيطان‌صفتان گذشته‌ى تاريخ محشور بكند - مشكلات عشاير باقى ماند، اما بعد از انقلاب خيلى كار كردند؛ ليكن آن مقدارى كه كار كرده‌اند، با آن مقدارى كه نياز هست، خيلى فاصله دارد. باز هم بايستى براى عشاير خيلى تلاش بشود؛ وظيفه است. بحمداللَّه حالا مى‌بينم كه مسؤولان نسبت به كار شماها دلسوز و علاقه‌مندند و دنبال مى‌كنند؛ اميدواريم كه بتوانند مشكلات را برطرف كنند.
آن چيزى كه همه‌ى اين مشكلات را در سطح كشور به وجود مى‌آورد، دشمنى همين استكبار جهانى، همين امريكاى جنايتكار و غدار و همدستان اوست. عامل عمده‌ى بدبختيهاى كشور ما، آنها و مزدورانشان بودند و هستند. آنها با اسلام و با ملت ما - كه ملت مسلمان و معتقدى است - دشمنند. اين جنگ تحميلى را كه هشت سال رژيم عراق و صدام حسين خبيث با ملت ما جنگيد، در حقيقت انگشت دشمنان به راه انداخت؛ براى اين‌كه همه را مشغول خودشان بكنند.
عشاير در جنگ خوب امتحانى دادند. من عشاير را - چه عشاير شما، چه عشاير ايلام، و چه عشاير فارس را - در ميدان جنگ ديدم كه چه‌طور با ايمان و با شور و شوق به طرف صحنه‌ى جنگ آمدند و امتحانهاى خوبى دادند؛ شهداى زيادى هم دارند.
اگر اين جنگ نبود، پول ملت و دولت كجا خرج مى‌شد؟ مسلّم خرج آبادانى مى‌شد. هرچه كه در اين ده سال خرج آبادانى نشده است، گناهش به گردن امريكا و استكبار و قدرتهاى شرق و غرب و صدام و امثال آنهاست. آنها نگذاشتند جمهورى اسلامى آن كارى را كه آرزو دارد و مى‌خواهد، انجام بدهد.
البته مردم ما در همه جا - هم در عشاير، هم در شهر، هم در روستا - مؤمنند. خدا را شكر كه ايمان اسلامى در قلبها رسوخ و نفوذ دارد. مردم براى خدا و براى دين قيام كردند. مردم در قيامى كه كردند، انگيزه‌ى مادّى نداشتند. همه‌ى تحليلهاى مادّى، با قيام مردم ما تخطئه شد. مردم براى خدا قيام كردند؛ باز هم شماها براى خدا در صحنه باشيد، باز هم مواظب دشمنان باشيد. دشمن مى‌خواست دوباره همان وضعيت جنايتبار دوران ستمشاهى را تجديد كند. اميدوارم كه خداوند به شماها اجر بدهد و شما را مورد لطف و رضاى خود قرار دهد.
ما بحمداللَّه توفيق پيدا كرديم و اين منطقه را با چشم خودمان ديديم. من قبلاً هم افرادى را فرستاده بودم، منطقه را بررسى كردند. ما هرچه از دستمان بربيايد، بايد براى مردم انجام دهيم؛ چه براى شما عزيزانى كه در اين منطقه هستيد، چه براى ديگر عزيزانى كه در ساير مناطق كشور هستند. ما موظفيم، تكليف ماست و سر هيچ‌كس هم منت نداريم. اگر توفيق خدمتگزارى پيدا كنيم، خداى متعال بر ما منت دارد. اميدواريم كه خداوند به شماها توفيق بدهد و شما را محفوظ بدارد.
از همه‌ى ايلات منطقه‌ى لرستان، نمايندگانى در اين جمع هستند. البته عشاير همين منطقه، جمعيت اصلى هستند؛ يعنى اكثريت، همين ايلات پاپى هستند؛ بقيه هم از ساير مناطق آمده‌اند. حالا برادرانى كه از مناطق ديگر آمده‌اند، وقتى كه برگشتند، سلام ما را به بقيه‌ى برادران و خواهران عشاير ما برسانند. شما برادران عزيز هم كه در اين‌جا هستيد، ان‌شاءاللَّه مشمول توفيق الهى باشيد. اميدواريم كه اين آمد و رفت، بى‌فايده و بى‌بركت نباشد. شما را به خدا مى‌سپاريم و اميدواريم كه خداوند شما را محفوظ بدارد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته
الحمدللَّه ربّ العالمين والصّلاة والسّلام على سيّدنا و نبيّنا ابى‌القاسم محمّدو على اله الأطيبين الأطهرين المنتجبين سيّما بقيّةاللَّه فى‌الارضين
از زيارت شما برادران عزيز عشاير پاپى و عشاير ديگرى كه در اين‌جا حضور دارند، خيلى خوشحاليم. ما سر راه، مقبره‌ى چند نفر از شهداى شما را هم زيارت كرديم، كه معلوم بود از عشاير پاپى هستند. از اين‌كه شما برادران عزيز در اين‌جا اجتماع كرديد و نسبت به بنده و برادران همراه، اظهار محبت كرديد، خيلى متشكريم.
عشاير در همه جاى كشور، از لحاظ فداكارى و شجاعت و شهامت، جزو بهترين افراد مردمند. هيچ‌كس شك ندارد كه عشاير در راه اسلام و وطن اسلامى فداكارى كرده‌اند. هر كسى اين را منكر بشود، منكر واضحات شده است.
در رژيم ستمشاهى، به عشاير، هم ظلم مادّى شد، هم ظلم فرهنگى، و هم نيازهاى آنها از لحاظ مدرسه، از لحاظ فرهنگ و از لحاظ راه، برآورده نشد. اين راهتان است كه ما حالا آمديم ديديم. آن رژيم ستمشاهى كه علاقه‌يى به مسائل قشرهاى محروم كشور نداشت، كى حاضر بود برود و از نزديك مسائل عشاير را مشاهده كند؟ آنها هرچه كه مى‌خواستند، براى خودشان مى‌خواستند. آن رژيم با بعضى از عناصر عشاير - آن گردن‌كلفتهايى كه با توده‌ى مردم عشايرى ميانه‌يى نداشتند - خوب بود؛ ولى با مردم عشايرى كارى نداشت.
من در استان فارس، در استان كهكيلويه و بويراحمد، در استان سيستان و بلوچستان، سراغ عشاير رفتم؛ هرجا كه به عشاير سرزدم، ديدم كه وضع و شرايط زندگى آنان و جاده و مسير ييلاق و قشلاقشان و آذوقه‌رسانى به آنها سخت است و بعضى از اقلامى كه احتياج دارند - قند، شكر، برنج و روغنشان - بايد از شهر بيايد. ان‌شاءاللَّه هيچ‌وقت شماها محتاج آذوقه‌ى شهر نشويد؛ بلكه بتوانيد حقيقتاً آن را تأمين و پشتيبانى كنيد، تا اين ملت محتاج بيگانگان نباشد. عشاير مى‌خواهند بچه‌هايشان به مدرسه بروند، اما سخت است. در بين اين جوانان عشاير، افراد بسيار بااستعداد هست؛ من خودم ديده‌ام. در طول ساليان سياه حكومت پهلوى - كه خداوند روزبه‌روز بر عذابشان بيفزايد و آنها را با شيطان‌صفتان گذشته‌ى تاريخ محشور بكند - مشكلات عشاير باقى ماند، اما بعد از انقلاب خيلى كار كردند؛ ليكن آن مقدارى كه كار كرده‌اند، با آن مقدارى كه نياز هست، خيلى فاصله دارد. باز هم بايستى براى عشاير خيلى تلاش بشود؛ وظيفه است. بحمداللَّه حالا مى‌بينم كه مسؤولان نسبت به كار شماها دلسوز و علاقه‌مندند و دنبال مى‌كنند؛ اميدواريم كه بتوانند مشكلات را برطرف كنند.
آن چيزى كه همه‌ى اين مشكلات را در سطح كشور به وجود مى‌آورد، دشمنى همين استكبار جهانى، همين امريكاى جنايتكار و غدار و همدستان اوست. عامل عمده‌ى بدبختيهاى كشور ما، آنها و مزدورانشان بودند و هستند. آنها با اسلام و با ملت ما - كه ملت مسلمان و معتقدى است - دشمنند. اين جنگ تحميلى را كه هشت سال رژيم عراق و صدام حسين خبيث با ملت ما جنگيد، در حقيقت انگشت دشمنان به راه انداخت؛ براى اين‌كه همه را مشغول خودشان بكنند.
عشاير در جنگ خوب امتحانى دادند. من عشاير را - چه عشاير شما، چه عشاير ايلام، و چه عشاير فارس را - در ميدان جنگ ديدم كه چه‌طور با ايمان و با شور و شوق به طرف صحنه‌ى جنگ آمدند و امتحانهاى خوبى دادند؛ شهداى زيادى هم دارند.
اگر اين جنگ نبود، پول ملت و دولت كجا خرج مى‌شد؟ مسلّم خرج آبادانى مى‌شد. هرچه كه در اين ده سال خرج آبادانى نشده است، گناهش به گردن امريكا و استكبار و قدرتهاى شرق و غرب و صدام و امثال آنهاست. آنها نگذاشتند جمهورى اسلامى آن كارى را كه آرزو دارد و مى‌خواهد، انجام بدهد.
البته مردم ما در همه جا - هم در عشاير، هم در شهر، هم در روستا - مؤمنند. خدا را شكر كه ايمان اسلامى در قلبها رسوخ و نفوذ دارد. مردم براى خدا و براى دين قيام كردند. مردم در قيامى كه كردند، انگيزه‌ى مادّى نداشتند. همه‌ى تحليلهاى مادّى، با قيام مردم ما تخطئه شد. مردم براى خدا قيام كردند؛ باز هم شماها براى خدا در صحنه باشيد، باز هم مواظب دشمنان باشيد. دشمن مى‌خواست دوباره همان وضعيت جنايتبار دوران ستمشاهى را تجديد كند. اميدوارم كه خداوند به شماها اجر بدهد و شما را مورد لطف و رضاى خود قرار دهد.
ما بحمداللَّه توفيق پيدا كرديم و اين منطقه را با چشم خودمان ديديم. من قبلاً هم افرادى را فرستاده بودم، منطقه را بررسى كردند. ما هرچه از دستمان بربيايد، بايد براى مردم انجام دهيم؛ چه براى شما عزيزانى كه در اين منطقه هستيد، چه براى ديگر عزيزانى كه در ساير مناطق كشور هستند. ما موظفيم، تكليف ماست و سر هيچ‌كس هم منت نداريم. اگر توفيق خدمتگزارى پيدا كنيم، خداى متعال بر ما منت دارد. اميدواريم كه خداوند به شماها توفيق بدهد و شما را محفوظ بدارد.
از همه‌ى ايلات منطقه‌ى لرستان، نمايندگانى در اين جمع هستند. البته عشاير همين منطقه، جمعيت اصلى هستند؛ يعنى اكثريت، همين ايلات پاپى هستند؛ بقيه هم از ساير مناطق آمده‌اند. حالا برادرانى كه از مناطق ديگر آمده‌اند، وقتى كه برگشتند، سلام ما را به بقيه‌ى برادران و خواهران عشاير ما برسانند. شما برادران عزيز هم كه در اين‌جا هستيد، ان‌شاءاللَّه مشمول توفيق الهى باشيد. اميدواريم كه اين آمد و رفت، بى‌فايده و بى‌بركت نباشد. شما را به خدا مى‌سپاريم و اميدواريم كه خداوند شما را محفوظ بدارد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته