بسم الله الرّحمن الرّحيم

اين جلسه از لحاظ معنوى جلسه ى بسيار پرعظمتى است. حقيقتاً براى يك ملت مايه ى افتخار است كه پدران و مادرانى، جگرگوشگان خودشان را با اين كيفيت در راه خدا به دست خودشان بفرستند و اين عزيزان به شهادت برسند و اين داغ بزرگ و سنگين به خاطر رضاى الهى به كام آنان شيرين بيايد؛ آن هم پدران و مادرانى كه بعضاً دو فرزند پسر داشتند، هر دو شهيد شدند؛ سه فرزند آنها به شهادت رسيدند؛ چهار فرزند آنها به شهادت رسيدند؛ اينها چيز كوچكى نيست، مخصوص يك بخش از كشور ما و ملت ما هم نيست. شما جمع حاضر كه اين خصوصيت بسيار باعظمت در شما هست، پدران و مادران چنين جوانانى هستيد كه از نقاط مختلف كشور، از اقوام گوناگون كشور و از شهرهاى مختلف كشور در ميان شما هستند؛ از فارس، از عرب، از ترك، از كرد، از تركمن، از بلوچ. كدام ملت يك چنين تركيب شگفت آورى را در خود دارد؟ من در همين سفر كردستان خانواده اى را زيارت كردم كه شش فرزندشان در راه خدا شهيد شده بودند. قبلاً هم البته اين خانواده را من ديده بودم. اين سفر ديدم پدر و مادر اين خانواده از دنيا رفته اند. ياد اين بزرگان، ياد اين مردان و زنان دلاور، يعنى پدران و مادران شهدا مثل ياد خود شهدا هميشه زنده است. اينها از خاطره ى يك ملت و يك تاريخ هرگز نخواهد رفت. ما در تاريخ، چيزهائى مربوط به صدر اسلام ميخوانديم كه اعماق آن را درك نميكرديم؛ مثل داستان به نظر مى آمد؛ اما امروز در ملت خود، در كنار خود، افرادى را مى بينيم كه از لحاظ فداكارى، از آن زنان و آن مردان كه ياد آنان در تاريخ اسلام هزار و چهارصد سال باقى مانده، بالاترند. اينها صبرشان از آنها بيشتر است. آنها نفس گرم رسول خدا را ميديدند، پيغمبر را به چشم ميديدند، در ركاب او ميجنگيدند، اينها با هزار و چهارصد سال فاصله، »و امنّا به و لم نره صدقا و عدلا« - كه در دعاى سمات است - با اين ايمان مستحكم اينجور ايستادند؛ اين چيز كمى است؟ ملت ايران اينجور پيروز شد عزيزان من!
اين ايمانهاى محكم، اين اراده هاى پولادين، اين ايثار و فداكارى بزرگ پدرها و مادرها و خانواده ى شهدا، آنچنان پايه هاى اين بناى مستحكم را قوى و ماندگار كرد، كه هيچ طوفانى نتوانسته است و بعد از اين هم به اذن الهى نخواهد توانست اين بنيان رفيع را تكان بدهد؛ از جا بكند.
پايه ى اين بناى مستحكم جمهورى اسلامى، همين صبر شما، همين ايمان شما، همين استقامت شماست. اين است كه جوانهاى امروز ما را با گذشت سى سال از انقلاب اين جور انقلابى بار مى آورد كه شما داريد نمونه ى جوانان مؤمن و انقلابى را مى بينيد. و اينها همه به بركت اسلام است، به بركت قرآن است.
شما براى خدا فرزندانتان را به جبهه فرستاديد، براى خدا در مقابل مصيبت فقدان آنها صبر كرديد. اگر نظام اسلامى اندكى از اسلام و از راه اسلام و از هدفهاى اسلام انحراف پيدا كند، مطمئناً اين پشتوانه ى عظيم، ديگر براى او باقى نخواهد ماند. اينكه امام بزرگوار ما در همه ى اظهاراتش، در همه ى گفته هايش بر روى اسلام تكيه ميكرد، به خاطر همين حقيقت است. اسلام است كه ما را نگه داشت، اسلام است كه به ما قوت بخشيد، اسلام است كه ما را اميدوار به پيروزى كرد و وارد اين ميدانهاى سخت كرد، اسلام بود كه در حمله ى »بيت المقدس«، آن جوانان غريب، آن نيروهاى مسلحِ فاقد امكانات را آنجور در مقابل دشمن بعثى وادار به استقامت كرد كه توانستند او را مفتضح كنند، شكست بدهند، خرمشهر را پس بگيرند، از سرزمين اسلامى او را بيرون كنند. اين نظام با اسلام به وجود آمد، با اسلام هم زنده خواهد ماند.
همه ى مسئولين نظام بايد به اين نكته توجه كنند و به اسلام و احكام اسلام و به ارزشهاى اسلامى افتخار كنند. درست است كه دشمنان اسلام - يعنى دشمنان ملت ايران - اين را نمى پسندند. بديهى است شما وقتى در مقابل يك دشمنى قرار بگيريد، اراده ى قوى داشته باشيد، اسلحه ى كارآمد داشته باشيد، دشمن اين را نمى پسندد؛ ميخواهد اراده ى شما را، از شما بگيرد و شما را تضعيف كند؛ اسلحه را از دستتان بگيرد. دشمنان ايران و ايرانى ميدانند كه مايه ى ايستادگى و اقتدار اين ملت و اراده ى مستحكم او، همين ايمان اسلامى او بود؛ ميخواهند اين را از او بگيرند. آنها تبليغات جهانى را در همين جهت سازماندهى ميكنند. ما بايد هوشيار باشيم؛ مسئولين ما بايد هوشيار باشند؛ نامزدهاى انتخابات بايد هوشيار باشند. مبادا نامزدهاى انتخابات رياست جمهورى در تبليغات خود براى دلخوشى دشمنان حرفى بر زبان جارى كنند. رضايت خدا را بايد در نظر گرفت، رضايت اولياء را بايد در نظر گرفت. آن چيزى را بايد معيار قضاوت قرار داد كه مايه ى ايستادگى ملت است، مايه ى استحكام ملت است، مايه ى استقامت مردم است و او پايبندىِ محكم به اسلام است.
خدا را شكر ميكنيم كه به بركت اسلام نگذاشت خون شهيدان ما پامال و ضايع شود. خون شهيدان ما ضايع و باطل نشد. اين عزتى كه امروز شما مى بينيد نظام جمهورى اسلامى و ملت ايران دارند، به بركت همين خونهاست. اينكه در همه ى كشورهاى اسلامى، قشر عمومى مردم، ملت ايران را تحسين ميكنند، نظام جمهورى اسلامى را به چشم عظمت نگاه ميكنند، به بركت اين خونهاست. اين امنيتى كه امروز در كشور ما هست، اين حركت عظيمى كه امروز به سمت سازندگى اين كشور هست، اين كارهاى بزرگى كه انجام گرفته است، اين پيشرفت علمى و فناورى، اين افزايش تعداد عالم و دانشمند و دانشجو و محقق و پژوهشگر، اينها همه به بركت خون شهداست. اين بيدارى عمومى كه امروز كشور و ملت ما دارد، به بركت خون شهداست. خون شهداى شما مثل كيميا، مثل اكسير توانست اين ملت را، اين كشور را متحول كند، رشد بدهد و افتخارش مال شهداى شما و مال خود شماست.
ملت ايران تا ابد مديون شهدا و خانواده هاى شهداست. اين را همه ى ملت ما بايد بدانند. هرچه ما عزت به دست بياوريم، هرچه پيشرفت به دست بياوريم، مرهون خون شهداى عزيز شما، اين جگرگوشه هاى شماست. اينها بودند كه به ما، به كشورشان، به ملتشان، به اسلام عزت دادند. اين را همه بايد قدر بدانند؛ مسئولين هم بايد قدر بدانند، خود شما خانواده ها هم بايد قدر بدانيد؛ و ميدانيد.
كمتر خانواده ى شهيدى را من ديده ام كه به شهادت فرزند خود افتخار نكند، احساس سربلندى نكند؛ هيچ، شايد هرگز خانواده ى شهيدى را نديده باشيم. به شهداى خودشان افتخار ميكنند، حق هم همين است، جاى افتخار هم دارد. نه شما، همه ى ما، همه ى ملت ايران، همه ى مسئولين بايد به اين مردان دلاور، به اين جوانان شجاع افتخار كنند.
و ياد حماسه ى دفاع مقدس بايد هميشه در كشور ما باقى بماند و جاودانه باشد. بعضى ها خواستند، سعى هم كردند كه ياد دوران دفاع مقدس و آن شجاعتهاى بزرگ و آن عظمتها را بتدريج كمرنگ كنند و از يادها ببرند. اينها اگر نادانسته اين كار را ميكنند، غفلت بزرگى دارند؛ اگر هم خداى نكرده دانسته است كه خيانت است.
ياد دفاع مقدس، ياد شهيدان، بايد هميشه در بين ملت ما و جامعه ى ما زنده بماند. هنوز خيلى حرفها گفته نشده است. خيلى از خاطرات جوانان شما، فرزندان شما هنوز ثبت نشده. و همان مقدارى كه بيان شده، نشان دهنده ى يك عظمتِ غير قابل اندازه گيرى با اذهان معمولى انسان است؛ با فكر و مغز مادى غيرقابل اندازه گيرى است. همين چيزهائى كه راجع به فتح بيت المقدس، فتح فتح المبين و بقيه ى عملياتها نوشته شده است، چقدر در آن عظمت هست. اينها را همين جوانان شما انجام دادند.
ما از خداوند متعال براى شهداى عزيزمان علو درجات مسئلت ميكنيم. از خدا ميخواهيم كه ما را با اين شهدا محشور كند. و همه را بخصوص شما پدرها و مادرها را مشمول شفاعت آنها قرار بدهد و اميدواريم كه ان شاءالله اين افتخار عظيم ملت ايران هميشه براى ملت ايران مايه ى سرافرازى و مايه ى پيشرفت باشد. و خداوند دلهاى شما را مشحون از فضل خود، رحمت خود، صبر و سكينه ى الهى قرار بدهد.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته