بسم‌الله‌الرحمن‌الرحيم
هر جمعي از شما عزيزان را كه انسان زيارت مي‌كند، بيش از پيش، اين فكر در انسان زنده مي‌شود كه حقيقتا جاي امام ـ آن پدر مهربان، آن استاد و مرشد حميم، آن معلم دلسوز و عالي‌قدر ـ خالي است. اگر شما فرزندان دلاور را كه امروز بحمدالله با سربلندي به آغوش ملت و كشور برگشته‌ايد، مي‌ديد، يقينا وعده‌هاي الهي در اين مورد را هم مجسم ملاحظه مي‌كرد. خدا را شكر مي‌كنيم كه شماها پيروز برگشتيد و اسلام سربلند و مفتخر شد.
در اين دوازده سال، همه‌ي حوادث همين‌طور بود. هر حادثه‌يي كه به‌وجود آوردند، تا اسلام و قرآن و انقلاب اسلامي را سرشكسته كنند، به‌عكس شد و اسلام و انقلاب و امت اسلامي، سربلند گرديد. برگشتن شما هم، از اين قبيل بود. تا اين‌جا، همه‌ي ما يك تجربه‌ي بسيار گرانبها داريم. شما سختيهاي زيادي را تحمل كرديد. ما مي‌توانيم حدس بزنيم كه شماها در زندان و اسارت، آن‌هم دست آن‌چنان مردمي و آن‌چنان دلهاي خبيث و سياه و دوراز انسانيتي، چه‌قدر سختي كشيديد. بعلاوه، شما در دوراني در اسارت بوديد كه ملتتان در انواع و اقسام سختيها قرار داشت.
اين چند سالي كه شماها نبوديد; چه دوران جنگ تحميلي، چه اين دوسالي كه بعد از جنگ تحميلي برماگذشت و چه درخلال قضاياي گوناگون جنگ ـ پيروزيها، پيشرويها، عقبگردها، شكستها ـ ملت ايران، امتحانهاي خيلي عجيبي را از سرگذراند. يقينا شماها از دور، نگران اين حوادث بوده‌ايد و اين هم سختي ديگري بود. ولي حالا كه بحمدالله شما آزاد شديد و برگشتيد، هم شما خشنود و خوشحاليد كه تسليم دشمن نشديد و با سربلندي آمديد، و هم ملت خوشحال است كه به دشمن باج نداد، كوتاه نيامد، ضعف نشان نداد و نگفت كه من چندهزار اسير دارم، پس در فلان قضيه، يك خرده كوتاه بيايم. نه، ملت و مسؤولان هم مرد و مردانه ـ همان‌طوري كه يك مسلمان بايد باشد ـ در تمام اين ده سال، گردنشان را بالا گرفتند، به خدا توكل كردند و در مقابل هيچ حادثه‌يي كوتاه نيامدند.
ملت هم خوشحال است كه كوتاه نيامد، ضعف نشان نداد، عقب‌نشيني نكرد و در سايه‌ي اين صبر و استقامت، امروز با عزت، عزيزانش را پس مي‌گيرد. بين اين‌كه انسان، آن چيزي را كه مي‌خواهد، با ذلت به دست بياورد، يا با عزت، فرق است. ملت ما عزتش را حفظ كرد و شماها را پس گرفت; شما هم عزت و آبروي اسلام و كشورتان را حفظ كرديد و به آغوش ميهن برگشتيد. ما به شماها افتخار مي‌كنيم. شماها فرزندان خوب و شجاع و سربلند اين كشور و اسلام هستيد. از حالا به بعد، در ميدانهاي ديگر بايد از تجربه‌هاي گذشته استفاده كنيم.
ما حالا نسبت به قبل، به فضل پروردگار قويتريم. امروز در دنيا، هيچ تحليل‌گر مادي و دشمن و دوست و چپ و راست و غيره نيست كه ملت ايران را قدرتمند، و نظام جمهوري اسلامي را نظامي مستحكم و ريشه‌دار و باثبات نداند; همه اعتراف دارند. اين، بر اثر هدايت امام بزرگوارمان است. او راهي را مشخص كرد كه اين ملت بزرگ، امروز در همان راه، با سكينه و اطمينان و استحكام قلب حركت مي‌كند و ذره‌يي از آن راه عدول نكرده است. مسؤولان، جزو بهترينها; ملت، بهترين ملتهاست و در اين راه، با قدرت پيش مي‌روند.
شماها كه آمديد، قدرت اين ملت ظاهرتر شد. امروز، دشمن از دست‌اندازي به انقلاب مأيوس است; اما از دشمني پشيمان نيست. ملت ما بايد بهوش باشد. اولين وظيفه‌ي ما اين است كه كشورمان را از همه جهت قدرتمند كنيم.امروز، همه‌ي برنامه‌هاي دولت جمهوري اسلامي، در خط قدرت بخشيدن به ايران اسلامي است. اسلام هم پشتوانه‌ي ماست. شما به عنوان عناصر ورزيده، امتحان‌داده، زجركشيده و آبديده، كه از ميدانهاي خطر عبور كرده‌ايد، جزو درخشنده‌ترين نگينهاي اين مجموعه مي‌توانيد باشيد.
تلاش را دنبال كنيد. هيچ‌كس نگويد وظيفه‌ام را انجام داده‌ام، پس كار من تمام شد. در اسلام، اين‌طوري نيست. آن امام بزرگوار ما بود كه نزديك به نود سال، عمر خود را با تلاش گذراند و در آخرين روزهاي زندگيش هم، كار و تلاش مي‌كرد و هيچ‌وقت خودش را از ملت و از خدا و از دنيا، طلبكار ندانست و هميشه خودش را بدهكار مي‌دانست; با اين‌كه هيچ‌كس در دنيا نيست كه نقش آن دست قدرتمند را در پيشبرد اين انقلاب نداند. همه‌ي ما به انقلاب بدهكاريم. همه بايد تلاش كنند. و شما امروز صالحترين، يا جزو صالحترين عناصري هستيد كه مي‌توانيد براي پيشبرد اين انقلاب و قدرتمند كردن اين كشور، تلاش كنيد; ميدان هم باز است.
اميدواريم كه خداوند توفيقات خودش را در حد اعلي، بر شما نازل كند. اميدواريم كه خداوند دلهاي شما و خانواده‌هايتان را هميشه شاد بدارد. اميدواريم كه خداوند دلهاي منتظر آن خانواده‌هايي كه هنوز عزيزانشان نيامده‌اند، هرچه زودتر با شادي از انتظار خارج كند. اميدواريم كه خداوند آن شهيدان عزيز و غريبي كه در دوران اسارت به شهادت رسيدند، با عزيزترين اوليايش محشور كند.
والسلام عليكم و رحمه‌الله و بركاته
