خوشامد عرض ميكنيم به همه ى ميهمانان عزيز و برادران و خواهرانمان كه از كشورهاى اسلامى به اينجا كه خانه ى خود شماست، تشريف آورديد.

اينجا در خانه ى خودتان و در ميان برادرانتان هستيد. اين اجلاس در اين سطح راقى و عالى به نظر ما يك فرصت بزرگ است براى امت اسلامى كه از اين فرصت بايد حداكثر استفاده را بكنيم. اولين چيزى كه به طور نقد از اين ديدارها به دست مى آيد، آشنائى و تعارف ما با يكديگر است. اين را بايد خيلى مهم بشماريم. مدتهاى طولانى است - دهها سال است - كه دشمنان امت اسلامى از غفلت ما مسلمانها استفاده كرده اند و به شكلهاى گوناگون ما را از يكديگر دور كرده اند؛ ما را نسبت به هم ناآشنا كردند؛ ما را نسبت به يكديگر دچار سوءظن كردند. برادرانى هستيم كه رفتار ما با هم مثل بيگانه هاست و بيگانه ها از اين وضعيت در داخل امت اسلامى سوءاستفاده ميكنند. اين را بايد اصلاح كنيم؛ اين را بايد اصلاح كنيم. اين جلسات گامهائى در اين راه است.

امت اسلامى يك مجموعه و يك واحد بزرگ و زنده است؛ اهدافى دارد، آرمانهايى دارد. اين اهداف و آرمانها مخصوص يك ملت يا يك كشور امت اسلامى نيست؛ آرمانهاى مشترك دنياى اسلام است. براى اينكه اين آرمانها زنده بشود و تحقيق پيدا كند، ما بايد به هم نزديك بشويم. دولتهاى اسلامى وسيله ى نزديكى ملتهاشان ميشوند و ملتها با هم وقتى نزديك شدند، تجربيات خود را، روحيات خود را، خلقيات خود را با هم تبادل ميكنند و در نتيجه آنچه به دست امت اسلامى خواهد آمد، چيز بسيار ارزشمند و بزرگى خواهد بود.

ما امروز در دنياى اسلام مواجهيم با ضربات متوالى كه از سوى قدرتها بر پيكره ى نه يك كشور و يك ملت، بلكه بر پيكره ى امت اسلامى دارد وارد ميشود. يك مورد همين قضاى اسلامى و حقوق اسلامى است. اسلام قوانين قضائىِ پيشرفته و متعالى اى دارد، حقوق اسلام جزو راقى ترين و پيشرفته ترين حقوق دنياست؛ اين را همه كس ميتوانند ببينند. نگاه كنيم به آنچه كه علماى اسلام در بلاد مختلف در طول اين قرنها درباره ى مسائل حقوقى اسلام، مسائل جزائى اسلام در مجموعه ى مسائل قضائى، در مسائل مربوط به آئين دادرسى تدوين كردند. اينها را وقتى نگاه كنيم، مى بينيم يك مجموعه ى بسيار ارزشمند است. ما اگر در دنياى اسلام بر اين مجموعه در طول اين سالهاى متمادى متمركز ميشديم ، ميتوانستيم با توجه به قانون تحول و پيشرفت، آنها را روز به روز راقى تر كنيم؛ ولى اين اتفاق در دنياى اسلام نيفتاد. قدرت و قهر استعمارى همچنان كه در مسائل سياسى و اقتصادى بر امت اسلامى غلبه كرد، در مسائل فرهنگى و در مسائل حقوقى هم سلطه و غلبه ى خودش را بر كشورهاى اسلامى و ملتهاى اسلامى اعمال كرد و قضاى ما شد يك قضاى فرنگى، غربى؛ بدون دليل. اينها دردها و مشكلات دنياى اسلام است.

دنياى اسلام امروز احتياج دارد به اعتمادبه نفس و توكل به خدا. ما بايد اعتمادبه نفس خودمان را بازيابى كنيم. در دنياى اسلام انسان نگاه ميكند، گاهى مى بيند يك فقيهى در فتوا دادن اعتمادبه نفس ندارد، يك قاضى در قضاوت اعتمادبه نفس ندارد و در مقابل هجوم تبليغاتى مخالفين اسلام عقب نشينى ميكنند. امروز دنياى اسلام احتياج دارد به اعتمادبه نفس؛ هم در عرصه ى سياسى، هم در عرصه هاى گوناگون اقتصادى و هم در عرصه هاى گوناگون فكرى؛ از جمله در مسائل قضاى اسلامى و حقوق اسلامى.

ما مى بينيم گاهى يك حكم اسلامى را يك فقيه تصريح نميكند يا حتّى انكار ميكند؛ چون غربى ها اين را نميپسندند؛ اين خيلى بد است. ما معيار داريم؛ معيارهاى ما كتاب و سنت است و اينها معيارهائى است كه براى اداره ى درست زندگى بشر در امروز - يعنى در قرن بيست ويكم - به درد ميخورد و مفيد است. ما از زمان عقب نيستيم. اگر درست برگرديم به احكام اسلامى، نيازهاى امروز بشر را ما بهتر از فرهنگ غربى ميتوانيم اداره كنيم. نتيجه ى تسلط فرهنگ غرب را داريد مى بينيد در دنيا. در دنيا عدالت نيست، امنيت نيست، روح برادرى و اخوت بين انسانها نيست، دشمنى و نفاق و كينه ورزى الى ماشاءاللَّه فراوان است. سلطه ى بى مهار قدرتها هم در دنيا هست. خوب، اينها همه مولودات فرهنگ غربى و سلطه ى فرهنگى غرب بر دنياست.

شما ببينيد با اقليتهاى مسلمان در كشورهاى مدعىِ آزادانديشى، امروز چگونه رفتار ميكنند. اين را مقايسه كنيد با رفتار اسلام در دورانهاى مختلف با اقليتهائى كه در كشورهاى اسلامى وجود داشتند. در فتوحاتى كه در زمان خلفاى راشدين انجام گرفت، به هر نقطه اى كه مسلمانها رفتند - در بعد از مرحله ى جنگ - در مرحله ى حاكميت رفتارشان با غير مسلمانها، رفتار مهربانانه اى بود. در همين منطقه ى روم شرقىِ آن روز، كه امروز مجموعه اى از كشورهاى اسلامى را تشكيل ميدهند، عده اى يهودى زندگى ميكردند - اين را در تواريخ ذكر كرده اند - كه وقتى مسلمانها رفتند، آنها قسم خوردند، گفتند: «والتّوراة»؛ قسم به تورات، «لعدلكم أحبّ إلينا ممّا مضى علينا»؛ به اين مضمون. عدالت مسلمين را ستودند. امروز هم در كشورهاى اسلامى شما مى بينيد؛ در كشور ما يهوديها، مسيحيها، زردشتيها آزادنه زندگى ميكنند، نماينده به مجلس ميفرستند، مراسم عبادى خودشان را انجام ميدهند؛ در كشورهاى ديگر هم همينجور. اين اسلام است. رفتار اسلام با اقليتها را مقايسه كنيد با رفتار امروز متمدنين به ظاهر طرفدار حقوق بشر با اقليتهاى مذهبى كشورهاشان، با مسلمانها به طور خاص.

امروز دنيا تشنه ى عدالت است، تشنه ى امنيت است، تشنه ى عدم تبعيض است. اينها را اسلام ميتواند تأمين بكند. فرهنگ غربى و تمدن غربى نشان داد كه قادر به تأمين عدالت براى بشريت نيست. وضعيت امروز را نگاه كنيد، وضعيت فلسطين را نگاه كنيد. مسئولين صهيونيستى صريحاً ابراز ميكنند كه اگر بين ما و فلسطينيها - بين صهيونيستها و فلسطينيها - در سرزمين مغصوب فلسطين تساوى برقرار بشود، همان سرنوشت آفريقاى جنوبى در اختيار ماست. يعنى اقرار ميكنند به آپارتايد؛ به اين تبعيض نژادى اعتراف ميكنند. دنيا اين را دارد ميشنود؛ دنياى محكوم مدنيت غرب و فرهنگ غرب دارد اين را ميشنود، در عين حال وظيفه ى خودش را انجام نميدهد.

اين، آن وضعيتى است كه به ما هشدار ميدهد؛ به ما مسلمانها ميگويد ما بايد اعتمادبه نفس پيدا كنيم و توكل به خدا كنيم و بدانيم كه اگر بر طبق عقيده ى خودمان، با فكر، با تدبير، با نقشه، با اتحاد حركت بكنيم، خداى متعال به ما پيروزى خواهد داد. ما بايد به خداى متعال حسن ظن داشته باشيم. خداى متعال مذمت ميكند كسانى را كه به او سوءظن دارند: «و يعذّب المنافقين و المنافقات و المشركين و المشركات الظّانّين باللَّه ظنّ السّوء عليهم دائرة السّوء و غضب اللَّه عليهم و لعنهم و أعدّلهم جهنّم و ساءت مصيرا». ما بايد به خداى متعال حسن ظن داشته باشيم، سوءظن به خدا نداشته باشيم. ما كجا، كِى عمل كرديم و اقدام كرديم و خدا به ما كمك نكرده؟ آن جائى كه ما دچار مشكل شديم، دچار ضعف و شكست شديم، آن جائى است كه عمل نكرديم، حق عمل را ادا نكرديم. هر جا حق عمل را ادا كرديم، خداى متعال به ما كمك كرده، و اين وعده ى الهى است؛ «وعد اللَّه الّذين امنوا منكم و عملوا الصّالحات ليستخلفنّهم فى الأرض كما استخلف الّذين من قبلهم». و آيات فراوان ديگر قرآن.

حالا آنچه كه ارتباط با اين مجموعه ى قضائى و حقوقى پيدا ميكند، اين است كه ما در ناحيه ى قضاء اسلامى اين استقلال رأى و اين اعتمادبه نفس و اين بازگشت به معارف الهى و قرآنى در باب قضا را جدى بگيريم. و اين اجلاس و اين نشستهاى با يكديگر ميتواند به ما در اين زمينه كمك كند. در كشورهاى اسلامى خوشبختانه تجربه هاى خوبى در اين زمينه وجود دارد، ما هم تجارب خوبى داريم. ما هم در طول اين قريب سه دهه اى كه از انقلاب ميگذرد، در اين زمينه تجربيات مفيدى كسب كرديم. ما از تجربيات برادران استفاده كنيم، برادران از تجربيات ما استفاده كنند. همه به هم كمك كنيم تا بناى قضاى اسلامى را كه بناى رفيعى است، به معناى حقيقى كلمه بازسازى كنيم.

ديروز پيشنهادهائى را كه در اين اجلاس از طرف ميهمانان، ميزبانان صورت گرفته است، شنيدم. بسيار پيشنهادهاى خوبى است؛ ما حمايت ميكنيم از ايجاد يك چنين اتحاديه اى و از تحقق اين پيشنهادها. همه كمك كنيم، همه همكارى كنيم تا در اين عرصه ان شاءاللَّه كشورهاى اسلامى بتوانند پيشرفتى پيدا كنند. البته نشستهاى ما، دور هم بودن ما، اُنسهاى ما با يكديگر، مخالفينى هم دارد. اين مخالفين هم ساكت نخواهند نشست؛ اين را هم بدانيم. تصميم بگيريم به حول و قوه ى الهى ان شاءاللَّه كارهامان را برادرانه و بدرستى پيش ببريم. از خداى متعال توفيق بخواهيم، از او كمك بخواهيم و ان شاءاللَّه اميدوار باشيم به اين كه خداى متعال به ما كمك خواهد كرد.

اميدوارم به همه شماها در تهران و در اين سفر خوش بگذرد و ان شاءاللَّه با خاطرات خوبى ايران را ترك كنيد.

والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته