بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
اين جمع عزيز، بسيار باارزش و مبارك است و من خداى متعال را شاكر و سپاسگزارم كه توفيق داد تا بتوانم در خدمت شما و در جمع شما عزيزان حضور داشته باشم؛ پدران و مادران و همسران شهيدان عزيز، پدران و مادران چهار شهيد، سه شهيد، دو شهيد و يك جانباز، دو شهيد و دو جانباز، جمعى از جانبازان عزيزمان كه جوانى خود را ايثار و نثار راه انقلاب كردند و براى خدا جوانى شان را دادند، جمعى از آزادگان عزيز، جمعى از مبارزانِ زجركشيده ى قبل از انقلاب در دوران غربت و تنهايى نداى حق، كه متحمل زندان و شكنجه و مشكلات شدند. اگر به معناى حقيقى كلمه بخواهيم نخبگان معنوى كشور را معرفى كنيم، بايد به چنين جمعى برسيم. امروز هم روز بسيار مهمى است - روز سوم خرداد - و همان طور كه اشاره كردند، روز مقاومت و ايثار و پيروزى است. روز سوم خرداد نماد ايثار و مقاومت و پيروزى ملت ايران به بركت ايمان و به كار گرفتن قواى خود در مقابل دشمن است.
در گذشته نبايد متوقف ماند؛ هميشه گذشته پلكانى است براى پيشرفت ملتها به سمت آينده هاى روشن. همچنين گذشته ها را مطلقاً نبايد از ياد برد؛ هميشه بايد گذشته ها را زنده نگه داشت. يك عده از بدخواهان ملت ايران و اسلام سعى مى كنند گذشته هاى پُرافتخار اين ملت را به بوته ى فراموشى بسپرند؛ سعى مى كنند مردم را از گذشته ى پُرافتخار خودشان جدا كنند؛ اين خيانت است. گذشته ى ملت ايران را، چه دوران تاريخ ممتد پُرافتخار ما - بخصوص بعضى از نقطه هاى اوج آن - و چه گذشته ى ملت عزيز ايران در بيست و پنج شش سال اخير كه هر روز يك حادثه و يك حماسه و يك عظمت آفرينى است، مطلقاً نبايد فراموش كرد؛ عرصه هاى دفاع مقدس را نبايد فراموش كرد؛ پيروزى هايى را كه جوانان شما در ميدان هاى دشوار به دست آورده اند، نبايد بگذاريد فراموش شود؛ اين پيروزى ها بسيار بزرگ است؛ فقط پيروزى در يك جنگ و پيروزى بر يك دشمن متجاوز نيست؛ پيروزى بر دنياى استكبار قهار جبار جهانى است كه وقتى مى بيند در يك نقطه ى حساس دنيا مثل ايران، ملتى به پا خاسته و استقلال خود را در زير سايه ى دين به دست آورده است، احساس مى كند همه ى محاسبات او غلط از آب درآمده؛ لذا با همه ى وجود به ميدان مبارزه ى با اين ملت مى آيد. پيروزى شما در دوران بيست وپنج شش سال گذشته در ميدان هاى مختلف، پيروزى بر چنين دشمنى است. اين، براى همه ى ملتها و همه ى نسلهاى ما در آينده، درس است. خلاصه ى اين درس هم اين است كه اگر ملتى عمل و تلاش خود را با ايمان و اعتقاد جازم همراه كند، پيروزى او در مقابل هرگونه دشمنى قطعى است. از اين درس - كه هرگز نبايد آن را فراموش كنيم - بايد براى آينده بهره بگيريم.
ما هنوز اول راهيم؛ نمى شود گفت وسط راه. ما خواسته ايم كشور و جامعه ى خود را طبق نظر اسلام بسازيم. طبق نظر اسلام، چه جامعه يى را بايد ساخت؟ جامعه يى كه در آن، عدل و داد باشد؛ آزادى فكر و انديشه باشد؛ رشد و شكوفايى استعدادها باشد؛ اخلاق حسنه و فاضله در روابط اجتماعى حاكم باشد؛ در آن، فقر و فساد و تبعيض نباشد؛ انسانها احساس شرف و افتخار و اميد كنند و بخواهند دنيايى را با شرف و با افتخار و با اخلاق فاضله بسازند. اسلام جامعه يى را مى خواهد كه در آن علم بجوشد و بر پايه ى علم، همه ى بنيان هاى اجتماعى نوسازى شود و پيش برود. اسلام جامعه يى را مى خواهد كه در آن، افراد و مجموعه ى يك ملت مشعل و پرچم شاخصى باشند براى همه ى ملتها؛ «و تكونوا شهداء على النّاس».
البته ما وارد اين راه شديم و قدرى هم پيش رفتيم و نتايج آن مقدار پيشرفت را هم داريم مشاهده مى كنيم. چقدر در اين مملكت كار شده است؛ چقدر از لحاظ علمى و فناورى اين كشور پيشرفت كرده است؛ چقدر اعتماد به نفس جوانان در ميدان هاى مختلف علمى، فناورى و فعاليت هاى گوناگون بالا رفته است. ملتى كه به او تفهيم كرده بودند هيچ كارى نمى تواند بكند و همه چيز را بايد ديگران بكنند و او بايد بنشيند و تماشا كند و از آنها گدايى كند، در حال حاضر به احساس استغناء و توانايى رسيده و افق هاى جديدى را در مقابل خود ترسيم كرده است. ما خيلى پيشرفت كرده ايم؛ اما هنوز در اوايل راه قرار داريم و خيلى بيش از اين بايد پيشرفت كنيم.
ما بايد عدالت و اخلاق را مستقر كنيم و جامعه ى خود را به معناى واقعى اسلامى كنيم. اين احتياج دارد به كار و تلاش و ايمان و عمل صالح و مجاهدت در راه خدا. آيا اين مجاهدت اثر دارد؟ آيا به نتيجه مى رسد؟ بله. دليل؛ سوم خرداد. دليل؛ فتح خرمشهر. دليل؛ هشت سال دفاع مقدس. شهيد محمد جهان آرا كه پدر بزرگوارش اين جا صحبت كرد، در كدام كلاس نظامى دوره ديده بود؟ شهداى عزيز ما كداميك از ابزارهاى پيشرفته ى نظامى را در اختيار داشتند؟
بنده در همان دوران غربت - وقتى خرمشهر در اشغال دشمنان بيگانه بود - نزديك پل خرمشهر رفتم و به چشمِ خودم ديدم وضعيت چگونه است. فضا غم آلود و دلها سرشار از غصه بود و دشمن با اتكاء به نيروهاى بيگانه كه به او كمك مى كردند - همين امريكا و غربى ها و همين مدعيان دروغگو و منافق حقوق بشر - در خرمشهر مستقر شده بود. تانكهاى او، وسايل پيشرفته ى او، هواپيماهاى مدرن او، نيروهاى تا دندان مسلح او؛ بچه هاى ما آر.پى.جى هم نداشتند؛ با تفنگ مى جنگيدند؛ اما با ايمان و با صلابت. همين جوانان، با دست خالى، اما با دل پُر از اميد و ايمان به خدا، بدون اين كه ابزار پيشرفته يى داشته باشند و بدون اين كه دوره هاى جنگ را ديده باشند، وسط ميدان رفتند و بر همه ى آن عوامل غلبه پيدا كردند.
روز سوم خرداد، همان ساعت اولى كه رزمندگان ما خرمشهر را گرفته بودند، مرحوم شهيد صياد شيرازى به من تلفن كرد - بنده آن وقت رئيس جمهور بودم - و گزارش اوضاع جبهه را مى داد. مى گفت الان هزاران سرباز و افسر عراقى صف بسته اند، براى اين كه بيايند ما دستهايشان را ببنديم و اسير شوند! قدرت معنوى يك ملت اين است. فقط خرمشهر نيست - خرمشهر يك نماد است - كربلاى 5 ما هم همين طور بود؛ والفجر 8 ما هم همين طور بود؛ فتوحات فراوان ديگر ما هم همين طور بود؛ عمليات خيبر و بدر و مجموعه ى هشت سال دفاع مقدس ما هم همين طور بود. البته ناكامى و شكست هم داشتيم و شهيد هم داديم؛ ميدان مبارزه است. به بركت ايمان شهيدان ما و ايمان شما پدران و مادران و همسران - كه شماها هم پشت سر شهدا قرار داريد؛ چون اگر پدر شهيد، مادر شهيد و همسر شهيد با او همدل و هم ايمان نباشند، او نمى تواند برود بجنگد - توانستيد در اين مبارزه پيروز شويد. اين همان درسى است كه بايد همواره جلوى چشم ما باشد و به آن نگاه كنيم.
مبارزه ى مجدانه ى توأم با ايمان، در همه ى مراحل با پيروزى همراه است. هميشه هم كه جنگ نيست؛ اين مبارزه در ميدان هاى اقتصادى و سياسى و اجتماعى هم هست؛ اين مبارزه در ميدان درس و بحث و در ميدان توليد هم هست. بنابراين همه جا مبارزه وجود دارد. يك وقت هم دشمن ديوانگى مى كند؛ آنگاه مبارزه در ميدان جنگ است. يك ملت وقتى به خود متكى شد، وقتى مؤمن شد، وقتى اين ايمان را با عمل صالح و جهاد همراه كرد، در همه ى ميدان ها پيروزى او قطعى است. درس خرمشهر براى ما اين است؛ ملت ايران اين درس را نبايد فراموش كند.
دشمن، نقطه ى ضعف خودش و نقطه ى قوّت شما را هم فهميده. نقطه ى قوّت شما ايمان و ايثار و دل دادن به مجاهدت و همچنين همبستگى و همدلىِ شماها با هم است. نقطه ى ضعف او اين است كه در مقابل نيروى ملى يك ملت هيچ ابزارى ندارد. ابزار نظامى فايده و پيشرفتى ندارد؛ اين را دشمن مى داند. دشمن درصدد است اين مقاومت را درهم بشكند؛ درصدد است اين ايمان را تضعيف كند؛ در صدد است همبستگى ملى و همدلى را از بين ببرد. اگر ديديد كسى از دل دادن به بيگانه و رها كردن ايمان و مقاومت و وحدت حرف مى زند، بدانيد از زبان دشمن دارد حرف مى زند؛ چه بداند، چه نداند. همه جا اين معيار و شاخص به درد من و شما مى خورد كه بدانيم در كجا و چگونه داريم زندگى مى كنيم؛ محيط و زمان خود را بشناسيم.
انتخابات در پيش است. انتخابات يكى از ميدان هاى مهم همبستگى است. درباره ى انتخابات حرف زديم، همه حرف زدند و تا وقت انتخابات هم باز هرچه لازم باشد، عرض خواهيم كرد. آنچه مهم است، اين است كه مردم در اين ميدان گزينش، همبستگى خود را نشان دهند. ملت ايران اين فرصت گزينش را تا قبل از انقلاب اسلامى در هيچ دوره يى نداشت؛ انقلاب اسلامى است كه اين فرصت را در اختيار ملت ايران گذاشته است. قبل از انقلاب اسلامى، ملت ايران مى نشستند تماشا مى كردند تا كسى سر كار بيايد و هرچه مى خواهد، تصميم بگيرد. چه كسى آنها را سر كار مى آورد؟ دستهاى مختلف و دسته بندى هاى گوناگون سياسى دنيا؛ يك روز روس ها، يك روز انگليسى ها، يك روز امريكايى ها. در اين قضايا، ملت ايران تماشاچى ماجرا و بى اختيارِ محض بود.
آزادى و دمكراسى يى كه انقلاب به ما داد، حتّى در دوران مصدق هم - كه دوران نسبتاً آزاد و به قول خودشان دمكراسى بود - به هيچ وجه نبود. دكتر مصدق مجلس شوراى آن روز را منحل كرد - يعنى چيزى كه به حسب ظاهر نماد دمكراسى بود؛ كه البته در آن، دمكراسى هم نبود - و گفت من اختيارات مى خواهم. اختيارات را گرفت؛ اول شش ماه، بعد شش ماه ديگر. در دو سال حكومت خودش، يك سال يا بيشتر، با اختياراتِ مطلق زمامدارى كرد؛ خودش قانون وضع مى كرد، خودش امضاء مى كرد و خودش به اجرا مى گذاشت. اين كجا با نظام جمهورى اسلامى قابل مقايسه است كه يك روز در اين بيست و شش سال نشد كه مجلس شوراى اسلامى و نمايندگانِ مردم نداشته باشد؟ در همه ى اين دوران، انتخابات، پى درپى برگزار مى شد. بيست و شش سال از عمر جمهورى اسلامى دارد مى گذرد و ما حدود بيست و پنج شش انتخابات داشته ايم؛ اين فرصتى است براى ملت ايران؛ اين فرصت را اسلام و انقلاب و جمهورى اسلامى به ما داد. بعضى نمك خورده اند و نمكدان مى شكنند و نسبت به جمهورى اسلامى ناشكرى مى كنند.
امروز هم طمع دشمنان اين ملت و طمع امريكايى ها اين است كه باز بيايند همان آش و همان كاسه را در اين كشور برقرار كنند و ديكتاتورى يى را به شكل هاى جديدتر و مدرن ترى به وجود بياورند تا خيلى ها نفهمند در اين كشور چه دارد مى گذرد. اما ملت ما ايستاده است و باز هم مى ايستد. ملت ايران قدر اين آزادى و قدر اين حضور مردمى و قدر اين اختيار مردمى را بايد خيلى بداند؛ همه ى ما بايد قدر بدانيم. اين را انقلاب و اسلام به ما داد. اين، نعمت الهى است؛ بايد آن را شكر بگزاريم؛ شكرش هم به اين است كه در اين ميدان وارد شويم. با برادرى و محبت، فضا را فضاى محبت كنند.
من به همه ى كسانى كه نامزد انتخابات رياست جمهورى هستند و طرفداران آنها صميمانه عرض مى كنم كه فضاى كشور را فضاى دشمنى و نقار و تشنج و اختلاف نكنند. البته ملت اين طور نيستند؛ گروهى هستند كه اگر مجموع شان را بشمريم، به چند هزار نفر نمى رسند - بالاخره هر كس طرفدارانى دارد - اينها فضاى روزنامه ها و دستگاه هاى ارتباط جمعى را متشنج مى كنند. فضا بايد دوستانه باشد؛ هر كس حرفهاى خودش را بزند و برنامه هاى خودش را بگويد و كارى را كه خودش مى تواند بكند، بيان كند؛ به ديگران چه كار دارند؟ فضا را متشنج نكنند؛ فضا را برادرانه و صميمانه بكنند.
مردم هم نگاه كنند و اصلح را انتخاب كنند. اصلح كسى است كه با نيازى كه شما براى جامعه مى فهميد، تطبيق كند و بتواند نيازهاى جامعه را برآورده سازد. بعضى ها در شناخت اصلح دچار وسواس و دغدغه ى زياد مى شوند. شما تلاش خود را بكنيد؛ مشورت خود را بكنيد؛ از كسانى كه فكر مى كنيد مى توانند شما را راهنمايى كنند، راهنمايى بخواهيد؛ به هر نتيجه يى كه رسيديد، عمل كنيد و رأى بدهيد؛ اجر شما را خداى متعال خواهد داد. ما مأموريم كه به آنچه مى فهميم و به آنچه تكليف الهى تشخيص مى دهيم، عمل كنيم؛ مطابق با واقع شد يا نشد، اجر ما محفوظ است. اجر كسى كه عامل به تكليف است، پيش خداى متعال محفوظ است.
امروز كشور براى كار، ميدان وسيعى است. مديران كارآمد اگر بيايند كار و تلاش كنند و نشاط به خرج دهند، ميدان براى كار خيلى باز است. ما مى توانيم بسيارى از مشكلات مادى جامعه را برطرف كنيم. خوشبختانه در دولتهاى قبلى زيربناهاى خوبى در كشور فراهم شده و كارهاى خوبى صورت گرفته است - اين را من بارها گفته ام - اين كارها را بايد به زندگى مردم وصل كنند؛ كارى كنند كه مردم طعم شيرين خدماتى را كه در كشور انجام مى گيرد، بچشند؛ در هيچ نقطه يى از كشور فقر نباشد - عدالت برقرار باشد - فساد نباشد و افراد مفسد از دستگاه هاى تصميم گير طرد شوند و امكان دخالت پيدا نكنند؛ اينها چيزهايى است كه ما بايد مورد توجه قرار دهيم. مطمئن باشيد وقتى نيت من و شما خير باشد و بخواهيم براى خدا كار كنيم و از خداى متعال كمك بخواهيم و آنچه در وسع داريم، انجام دهيم، يقيناً خداى متعال نتيجه ى شيرين را لطف خواهد كرد و به حول و قوه ى الهى در اين آزمايش بزرگ هم ملت ايران سرافراز بيرون خواهد آمد.
پروردگارا! ارواح طيبه ى شهداى عزيز ما را با روح مطهر سيدالشهداء و شهداى كربلا محشور كن. پروردگارا! روح مطهر امام بزرگوار ما را - كه اين راه را او به روى ما باز كرد و او ما را به اين كار هدايت كرد - با ارواح انبيا و اوليا محشور بفرما. پروردگارا! جانبازان عزيز ما را مشمول عافيت و لطف و تفضل و شفاى عاجل خود قرار بده. پروردگارا! به خانواده هاى شهدا، جانبازان و همه ى ايثارگران صبر و تحمل و اميد و روشنايى عنايت بفرما. پروردگارا! به محمد و آل محمد قلب مقدس ولى عصر(ارواحنا فداه) را از ما راضى و خشنود كن و در فرج آن بزرگوار تعجيل بفرما.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته