بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
امروز مسأله يى كه لازمتر از مباحثه ى درسى است و من بايستى آن را خدمت آقايان عرض كنم، قضاياى اخير نجف و كربلاست كه بسيار مهم است و قضايايى نيست كه يك مسلمان و شيعه در قبال آن بتواند آرام بگيرد. بنده خودم از دو روز قبل كه اين قضايا پيش آمد، تقريباً به طور دايم حالم منقلب است؛ يعنى واقعاً احساس مى كنم كه حادثه يى را كه اينها، اين امريكاييهاى بى خرد و قسى القلب، پيش آورده اند، حادثه ى بسيار دشوارى براى خودشان است؛ كار بزرگى را دارند انجام مى دهند و نمى فهمند.
چون امام حسين و اميرالمؤمنين فقط متعلق به شيعه نيست و همه ى مسلمانها براى اين بزرگواران و براى اين مراقد مطهر احترام و ارزش قائلند، براى مسلمانِ مؤمن قابل تحمل و قابل قبول نيست كه بيايند در خيمه گاه كربلا و تانگ و توپ و نيروى مسلح بياورند، يا به گنبد مطهر اميرالمؤمنين اهانت كنند و آن را با گلوله بزنند. اين قضايا، قضاياى بسيار مهمى است.
به نظر مى رسد كه امريكاييها كار را از حد گذرانده اند و در واقع حماقت را با وقاحت و گستاخى و بى پروايى توأم كرده اند. تعرض به مقدسات مردم و آنچه كه مردم دلبسته ى به آنها هستند، موضوع كوچكى نيست؛ موضوع بسيار مهمى است. و عجيب اين است كه با همه ى اين گستاخيها و بى پرواييها، دم از حقوق بشر و دم از دمكراسى و... هم مى زنند! اين همان وقاحتى است كه در وجود اينها واقعاً عجيب است. من مطمئنم كه مردم مسلمان، بخصوص مردم شيعه - چه در كشور خودمان، چه در شهرهاى مختلف عراق، چه در بقيه ى نقاط عالم - در مقابل اين تعرض و گستاخى امريكاييها ساكت نخواهند نشست. امريكاييها چه خودشان بفهمند يا نفهمند، اعتراف بكنند يا نكنند، در عراق شكست خورده اند. آن وضعى كه امريكاييها در عراق پيش آورده اند و آن تخم نفرتى كه در عراق كاشته اند، محصول تلخش را تا ده ها سال در عراق، بلكه در كل منطقه، خواهند چيد. اين طور نيست كه اينها خيال كنند خواهند توانست در عراق بمانند و بر مردم عراق سلطه پيدا كنند و بى دردسر حكومت كنند و نفت عراق را ببرند و مردم آن را اين طور تحقير كنند.
ماجراى زندان «ابو غريب» - كه اخيراً معلوم شده است كه اين ماجرا مخصوص زندان ابوغريب هم نيست و در همه يا در اكثر زندانهايى كه امريكا در عراق دارد، با عراقيها همين رفتار مى شده است - داغ ننگى بر پيشانى امريكاييها شد؛ و اين داغ به اين آسانيها پاك نخواهد شد. آن وقت رؤساى امريكايى - رئيس جمهور و باند حاكم بر امريكا - مى گويند ما خبر نداشتيم؛ عذرخواهى شان اين است! مى گويند ما اطلاع نداشتيم؛ ما درِ شكنجه گاه هاى صدام را بسته ايم. مگر فرق مى كند كه چه كسى مردم را شكنجه كند؛ صدام يا شما؟! شكنجه، شكنجه است. شما درِ شكنجه گاه هاى صدام را نبستيد؛ شما جاى صدام را گرفته ايد. اين كه مى گويند ما خبر نداشتيم، اولاً دروغ مى گويند؛ چون صليب سرخ صريحاً اعلام كرد كه از مدتها قبل مسؤولان رده ى بالاى ارتش و مسؤولان امريكا را در جريان اين كار قرار داده است. معلوم مى شود كه از مدتها قبل اين كار اتفاق افتاده و حالا آشكار شده است؛ بنابراين بايد خبر به اينها رسيده باشد و اگر نرسيده، اين موضوع، خودش جرم ديگرى است. وانگهى، مگر صدام خودش به سلولها مى آمد و شكنجه مى كرد؟ صدام هم مأمورينش مى كردند، شما هم مأمورينتان دارند مى كنند.
دستگاه شما، دستگاه نفرت، ظلم، بى اعتنايى و بى احترامى به كرامت انسانهاست. چرا وارد عراق شديد؟ چرا يك كشور مستقل را زير چكمه ى سربازان خودتان اين طور لگدمال كرديد؟ چرا كرامت و ارزش مردم عراق را ناديده گرفتيد؟ حالا دارند طرح انتقال قدرت درست مى كنند، منتها قدرتى كه در واقع در اختيار خودِ امريكاييها باشد. سياستمداران و نخبگان عراقى بدانند كه هر قدرتى كه در عراق روى كار بيايد و دست نشانده ى امريكاييها تلقى شود، اين قدرت به قدر امريكا پيش مردم عراق منفور خواهد بود. مردم عراق حاضر نيستند كه بعد از رفتن صدام، سلطه ى امريكا و دست نشانده هاى امريكا را بر آن جا ببينند. انتقال قدرت، به اين است كه به مردم عراق انتقال قدرت شود و انتخابات انجام گيرد؛ مردم انتخاب كنند، نه اين كه كسى بيايد آن جا يك طرحى را كه امريكاييها مايلند، به نخبگان و سياستمداران عراقى ديكته كند و آنها هم تسليم همان طرح امريكا شوند.
ورود امريكاييها به عراق غلط بود، ماندنِ شان غلط بود، رفتارشان با مردم غلط بود، حاكم امريكايى بر سر مردم گذاشتن غلط بود و آمدنِ شان به سمت كربلا و نجف غلط بود. اين كارهايى كه اخيراً كردند، غلطاندرغلط است و بدانند كه مطمئناً دنياى اسلام و بخصوص دنياى شيعه در مقابل اينها ساكت نخواهد ماند. در دنياى اسلام چهره ى مطهر اميرالمؤمنين، چهره ى مطهر سيدالشهدا (سلام اللَّه عليهما) چهره هاى نورانى يى است كه در اعماق دلهاى مردم جا دارد؛ آن وقت بيايند وارد شهر كربلا و نجف شوند و در كنار «وادى السلام» كه محل دفن صلحا و بزرگان و اوليا و اوصياست، حضور نظامى پيدا كنند و ده ها نفر از مردم بى گناه نجف و كربلا را به قتل برسانند.
جنايتى كه اينها انجام مى دهند، بزرگترين جنايتهاست و اين جنايت از نظر دنياى اسلام، از نظر ملت ايران و از نظر همه ى شيعيان جهان محكوم است و مسلّم است كه امريكاييها نخواهند توانست اين راه را ادامه دهند. هرچه هم ادامه دهند، بيشتر در اين گنداب كه خودشان به وجود آورده اند، فرو خواهند رفت و بيشتر اسير اين باتلاق خواهند شد. اگر هرچه زودتر خودشان را خلاص كنند و نجات دهند، به صرف آنهاست. البته امريكاييها گير افتاده اند و الان هيچ كار نمى توانند بكنند؛ ادامه دادنِ شان شكست است، خارج شدنِ شان هم شكست است؛ اما در عين حال، ادامه دادن، شكست بزرگ ترى است و ضربه ى سهمگين ترى بر آنها وارد خواهد كرد. امروز آنها در عراق و صهيونيستهاى غاصب در فلسطين، بزرگترين جنايت بشرى را مرتكب مى شوند و اين كافى است كه دنيا به حقانيت سخن جمهورى اسلامى كه «مرگ بر امريكا» و «مرگ بر اسرائيل» را جزو شعارهاى خودش قرار داده، پى ببرد. اگر امروز دولتهاى اروپايى حقيقتاً در ادعاى طرفدارى از حقوق بشر صادقند و راست مى گويند، بايد صريحاً در مقابل اين حركتى كه امريكاييها كرده اند، اقدام كنند؛ حرف فايده يى ندارد و كشورهاى اروپايى بايد در مجمع عمومى سازمان ملل، نه در شوراى امنيت كه بتوانند آن را «وتو» كنند، قطعنامه ببرند و اين رفتارهاى ضدبشرى امريكا را محكوم كنند، تا نشان دهند كه واقعاً راست مى گويند؛ والّا صِرف ادعاى حقوق بشر از نظر ملتها، هيچ ارزشى ندارد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه