بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
به همه عزيزانى كه تشريف داريد، اين ولادت با سعادت و عيد بزرگ را صميمانه تبريك عرض مى كنم. از همه برادران عزيزى كه زحمت اين جلسه را كشيدند و كسانى كه برنامه اجرا كردند، بخصوص دوستانى كه از راههاى دور تشريف آورده اند، همچنين از برادرانى كه اين سرود زيبا را تنظيم كردند و آهنگ گذاشتند و اجرا كردند، صميمانه متشكّريم.
قدر اين ارتباط و اتّصال قلبى و پيوند معنوى را بايد بدانيم. پشتوانه ايمان ماست؛ گوهر ارزنده اى است كه تشكيل دهنده هويّت انسانى و اسلامى ماست. محبّت را روزبه روز بين خودمان و خانواده مطهّر و معصوم اهل بيت پيغمبر و بخصوص فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها بيشتر كنيم و همچنين خودمان را با اطاعت خدا به آنها نزديك نماييم.
شعرى كه الان برادرمان خواندند، مضمون درستى نيست كه ما بگوييم چون شيعه و محب هستيم، اگر گناه هم كرديم، خداى متعال ما را مجازات نمى كند؛ نه، اين طور نيست: «من اطاع اللَّه فهو لنا ولى»؛ ولىِ آنها بايد خدا را{P . P}
اطاعت كند؛ چون خود اين بزرگواران با اطاعت خدا به اين مقام و رتبه رسيدند. امتحان اينها، قبل از وجود و آمدنشان به اين دنيا صورت گرفته است: «امتحنك اللَّه قبل ان يخلقك فوجدك لمن امتحنك صابرة». دستگاه خدا بى حساب و{P . P}
كتاب نيست. در روايتى پيغمبر اكرم به فاطمه ى زهرا سلام اللَّه عليها با اين مقام و رتبه فرمود: «يا فاطمه انّنى لن اغنى عنك من اللَّه شيئا»؛ يعنى پيش خدا، نسبتِ با من و ارتباطِ با من به درد تو نمى خورد. مگر در ميان فرزندان پيغمبر و{P . P}
ائمّه كسانى نبودند كه با خدا رابطه اى نداشتند و نتوانستند از آن گوهر نورانى و ارزش معنوى برخوردار شوند؟ آنچه اولياى دين را بر قلّه شرافت بشرى قرار داده، از خود شخص شخيص نبىّ اكرم و اميرالمؤمنين و بقيه اين خاندان پاك گرفته - كه اينها در عالم وجود نمونه هاى بى مانندند و شبيه اينها ديگر نيست - تا ديگران، اطاعت و عبوديّت و بندگى آنها براى خداست. لذا وقتى شما مى خواهيد در تشهّد نمازتان نام پيغمبر خدا را بياوريد و از او تجليل كنيد، مى گوييد «و اشهد ان محمداً عبده». اوّل عبوديّت را ذكر مى كنيد، بعد مى گوييد «و رسوله». عبوديّت بالاتر از رسالت است. اساس و جوهر كار، عبوديّت است. من و شما هم بايد از همين جاده برويم. البته اين قلّه ها خيلى بالاست. اگر چشم ما بتواند اين قلّه ها را ببيند، خيلى بايد خدا را شكرگزار باشيم؛ چه برسد كه به آن جاها برسيم؛ ليكن بايد برويم؛ راه اين است. اين دامنه ها را بايد به قدر قدرت و توانمان طى كنيم؛ كه اگر اين طور شد، به قدر ظرفيتمان بهره خواهيم برد.
اميدواريم خداوند متعال بركاتش را روزبه روز بر شما عزيزان بيشتر كند. ان شاءاللَّه اين جلسه و شما عزيزان و گردانندگان و برپا دارندگان اين جلسه را مشمول نظر و لطف و رضايت صدّيقه طاهره سلام اللَّه عليها قرار دهد؛ محبّت و ارادت و شور و عشق شما را به آن بزرگوار با چشم لطف و محبت بنگرد؛ روزبه روز ما را به مقام و رتبه والاى اين بزرگواران آشناتر كند؛ قلب مقدّس ولىّ عصر ارواحنافداه را هم كه بحمداللَّه مجلس به نام آن بزرگوار معطّر بود و معطّر شد، نسبت به ما مهربان كند و ما را مشمول لطف و دعاى آن بزرگوار قرار دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته
به همه عزيزانى كه تشريف داريد، اين ولادت با سعادت و عيد بزرگ را صميمانه تبريك عرض مى كنم. از همه برادران عزيزى كه زحمت اين جلسه را كشيدند و كسانى كه برنامه اجرا كردند، بخصوص دوستانى كه از راههاى دور تشريف آورده اند، همچنين از برادرانى كه اين سرود زيبا را تنظيم كردند و آهنگ گذاشتند و اجرا كردند، صميمانه متشكّريم.
قدر اين ارتباط و اتّصال قلبى و پيوند معنوى را بايد بدانيم. پشتوانه ايمان ماست؛ گوهر ارزنده اى است كه تشكيل دهنده هويّت انسانى و اسلامى ماست. محبّت را روزبه روز بين خودمان و خانواده مطهّر و معصوم اهل بيت پيغمبر و بخصوص فاطمه زهرا سلام اللَّه عليها بيشتر كنيم و همچنين خودمان را با اطاعت خدا به آنها نزديك نماييم.
شعرى كه الان برادرمان خواندند، مضمون درستى نيست كه ما بگوييم چون شيعه و محب هستيم، اگر گناه هم كرديم، خداى متعال ما را مجازات نمى كند؛ نه، اين طور نيست: «من اطاع اللَّه فهو لنا ولى»؛ ولىِ آنها بايد خدا را{P . P}
اطاعت كند؛ چون خود اين بزرگواران با اطاعت خدا به اين مقام و رتبه رسيدند. امتحان اينها، قبل از وجود و آمدنشان به اين دنيا صورت گرفته است: «امتحنك اللَّه قبل ان يخلقك فوجدك لمن امتحنك صابرة». دستگاه خدا بى حساب و{P . P}
كتاب نيست. در روايتى پيغمبر اكرم به فاطمه ى زهرا سلام اللَّه عليها با اين مقام و رتبه فرمود: «يا فاطمه انّنى لن اغنى عنك من اللَّه شيئا»؛ يعنى پيش خدا، نسبتِ با من و ارتباطِ با من به درد تو نمى خورد. مگر در ميان فرزندان پيغمبر و{P . P}
ائمّه كسانى نبودند كه با خدا رابطه اى نداشتند و نتوانستند از آن گوهر نورانى و ارزش معنوى برخوردار شوند؟ آنچه اولياى دين را بر قلّه شرافت بشرى قرار داده، از خود شخص شخيص نبىّ اكرم و اميرالمؤمنين و بقيه اين خاندان پاك گرفته - كه اينها در عالم وجود نمونه هاى بى مانندند و شبيه اينها ديگر نيست - تا ديگران، اطاعت و عبوديّت و بندگى آنها براى خداست. لذا وقتى شما مى خواهيد در تشهّد نمازتان نام پيغمبر خدا را بياوريد و از او تجليل كنيد، مى گوييد «و اشهد ان محمداً عبده». اوّل عبوديّت را ذكر مى كنيد، بعد مى گوييد «و رسوله». عبوديّت بالاتر از رسالت است. اساس و جوهر كار، عبوديّت است. من و شما هم بايد از همين جاده برويم. البته اين قلّه ها خيلى بالاست. اگر چشم ما بتواند اين قلّه ها را ببيند، خيلى بايد خدا را شكرگزار باشيم؛ چه برسد كه به آن جاها برسيم؛ ليكن بايد برويم؛ راه اين است. اين دامنه ها را بايد به قدر قدرت و توانمان طى كنيم؛ كه اگر اين طور شد، به قدر ظرفيتمان بهره خواهيم برد.
اميدواريم خداوند متعال بركاتش را روزبه روز بر شما عزيزان بيشتر كند. ان شاءاللَّه اين جلسه و شما عزيزان و گردانندگان و برپا دارندگان اين جلسه را مشمول نظر و لطف و رضايت صدّيقه طاهره سلام اللَّه عليها قرار دهد؛ محبّت و ارادت و شور و عشق شما را به آن بزرگوار با چشم لطف و محبت بنگرد؛ روزبه روز ما را به مقام و رتبه والاى اين بزرگواران آشناتر كند؛ قلب مقدّس ولىّ عصر ارواحنافداه را هم كه بحمداللَّه مجلس به نام آن بزرگوار معطّر بود و معطّر شد، نسبت به ما مهربان كند و ما را مشمول لطف و دعاى آن بزرگوار قرار دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته