بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
به همه برادران و خواهران عزيز خوشامد عرض مى كنم و تشكّر مى كنم از اين كه در اين ايّام نورانى، رنج سفر در اين راه طولانى را بر خود هموار و حسينيّه و فضاى كار ما را معطّر و منوّر كرديد. اين حركت مردم عزيز و هوشيار تبريز - يعنى زنده نگه داشتن نام و ياد بيست ونهم بهمن - حقّاً و انصافاً يك حركت آگاهانه و ناشى از بيدارى است. سياستهاى اقتدارطلب جهانى، همه سعى خود را متمركز كرده كه يادگارهاى انقلاب و نشانه هاى غيرت دينى و غيرت ملى مردم را زير آوارى از جنجالهاى تبليغاتى خود پنهان كند و از يادها ببرد. اما دلهاى بيدار و جانهاى آگاه و هوشيار، درست نقطه مقابل آن سياست شيطانى عمل مى كنند؛ يعنى چيزهايى را كه پرچم عزّت و افتخار اين ملت است، بر سرِ دست نگه مى دارند. بيست ونهم بهمن از اين قبيل است و شما با اين حركت خود - آمدن اين راه طولانى و اجتماع در اين جا - اين نام و ياد را زنده نگه مى داريد. اين حقيقتاً بيدارى است. بنده خطاب به شما عزيزانى كه در اين جا هستيد و خطاب به مردم تبريز و آذربايجان عرض مى كنم:
آذربايجان! اوياخسان
انقلابا داياخسان
اين بيدارى خيلى ارزش دارد و همين بيدارى بود كه حادثه بيست ونهم بهمن را در سال 1356 به وجود آورد. مردم شجاع تبريز و مبارزان حقيقى و راستين، چهلم شهداى قم را چنان بر سر دست گرفتند كه در حقيقت انقلاب را به حركت درآورد. اين عمل، هوشيارى مى خواست. رژيم طاغوت خيال مى كرد كه با سركوب قيام مردم قم در نوزدهم دىِ آن سال، مسأله تمام شد. اما تبريزيها نگذاشتند و چهلم شهداى قم و آن حركت عظيم را در بيست ونهم بهمن در سطح كشور به وجود آوردند و آن توفان را به راه انداختند. اين هوشيارى است. هم هوشيارى است، هم غيرت دينى و ملى و هم ايثارگرى و فداكارى. مجموعه اين صفات و خصايل، مردم تبريز و آذربايجان را ممتاز كرده است. قبل از انقلاب، در حوادث مشروطه و در حوادث قبل از مشروطه هم همين طور بود. در حادثه تحريم تنباكو و مبارزه با كمپانى انگليسى و سلطه اقتصادى انگليس بر ايران، يكى از محورهاى مبارزه، تبريز و مرحوم «حاج ميرزا جواد مجتهد» عالم بزرگ تبريز بود. مگر اين سوابق فراموش شدنى است؟!
بعد از انقلاب هم كه فتنه ها شروع شد و در هر نقطه از كشور فتنه ايجاد كردند، اميد زيادى به تبريز و آذربايجان داشتند كه در آن جا فتنه گرى آنها به نتيجه برسد؛ اما جواب اين فتنه ها را خودِ مردم تبريز و آذربايجان دادند. نشانه عظمت انقلاب و ديندارى در آذربايجان، هم، شهداى عالى مقام اين استان، شخصيتهاى برجسته علمى و سياسى آن جا، روحانيون والامقام و دو شهيد محراب است. در شهرهاى ديگر هم شهداى محراب داشته ايم، اما در تبريز دو شهيد محراب داريم؛ مرحوم شهيد «قاضى» و مرحوم شهيد «مدنى» اعلى اللَّه مقامهما. اين، موتور اصلىِ حركت اساسىِ يك ملت است.
يك ملت براى اين كه از فقر، ذلّت، زير سلطه ماندن، بى سوادى و از همه آثار نكبتبار تسلّط طواغيت نجات پيدا كند، به همين چيزها احتياج دارد. چنين ملتى بايد آگاه و بيدار باشد، قدرت تحليل داشته باشد، به موقع همه چيز را بفهمد و به موقع اقدام كند، دين - كه مايه قوّت يك انسان در همه ميدانهاى زندگى است - در آن ملت عميق باشد، غيرت كه مايه حفظ هويّت دينى و ملى يك ملت است، در او زنده باشد و تنبل و تن پرور نباشد. اين صفات در شمإ؛0ّّ مردم هست. در گذشته بود، امروز هست و به فضل الهى در آينده هم خواهد بود. با همين خصوصيّات بود كه ملت ايران پيروز شد و امروز دشمنان اين ملت مى خواهند با همين خصوصيّات مبارزه كنند. مبارزه امروز استكبار با همين چيزهايى است كه موتور حركت يك ملت است: مبارزه با آگاهى مردم است، مبارزه با غيرت دينى و ملى مردم، وحدت مردم، ايثارگرى و مقاومت مردم است. امروز مبارزه دشمن، مبارزه تبليغاتى است و بوقهاى تبليغاتى دشمن همه فضاهاى ممكن را عليه ملت ايران پُر مى كند. اما ملت ايران دست از ارزشهاى اصيلِ خود برنداشته و برنمى دارد. امسال بيست ودوم بهمن را ديديد؟! بگذاريد خبرگزاريها كتمان و انكار كنند. از خودِ ملت ايران كه نمى توانند كتمان كنند! امسال درست در همان وقتى كه سردمداران استكبار جهانى و كاخ نشينان كاخ سياه انتظار داشتند كه مردم خاطره انقلاب را به ياد نياورند و مورد اعتنا قرار ندهند، مردم در همه شهرهاى كشور با قوّت و قدرت و نشاط و اهتمام به ميدان آمدند و نشان دادند كه بيدار و آگاهند؛ به راه خود مؤمن و به استقلال و عزّت و افتخار خود علاقه مند هستند.
همه دعواى انقلاب با مراكز قدرت جهانى سر همين يك كلمه است. آنها مى گويند بگذاريد ما بركشور شما مسلّط شويم و منافع خودمان را تأمين كنيم؛ شما هرچه شُديد، شُديد. اگر در علم عقب افتاديد، بيفتيد؛ اگر به خاك سياه نشستيد، بنشينيد؛ اگر تحقير شديد، بشويد و اگر ناموس و شرف و حيثيت ملى و گذشته و تاريخ شما پايمال شد، بشود. اينها مهم نيست، مهم اين است كه مراكز قدرت، امريكا و صهيونيستها به منافعشان برسند! حرف آنها اين است. در مقابل، حرف ملت ايران اين است كه ما اجازه نمى دهيم كه شما دزدانِ سر گردنه و وحشيهاى در لباس متمدّن، در كشور ما به آرزوهاى خودتان برسيد. ملت ايران با حضور خود در صحنه در اين بيست وچهار سال، آشكارا و با همه وجود به مراكز قدرت جهانى و طمع ورزانِ دنيا گفته و ثابت كرده است كه حتّى يك قدم عقب نخواهد نشست.
بديهى است كه دشمن مايل نيست اهداف و مقاصد خيانت آميز و جنايتبار خود را براى ملتها تشريح كند. لذا از دور شعارهاى انسان دوستى، حقوق بشر، دمكراسى و غيره را بر سرِ دست مى كند. اما اين دروغگويى و فريب نمى تواند زياد باقى بماند. قدرت طلبان و مستكبرانِ عالم، در عمل خودشان را افشا مى كنند. همين حالا در قضيه عراق ببينيد. امريكاييها صريحاً مى گويند ما مى خواهيم به عراق بياييم و يك حاكم امريكايى را حداقل به مدت دو سال بر سرِ كار بگذاريم. اين، افشاى مافى الضّمير امريكاييهاست. آنها در ته دلشان همين را مى خواهند و به كمتر از اين راضى نيستند. اگر بخواهند يك حاكم دست نشانده عراقى را هم بر سرِ كار بگذارند، باز آنها را اشباع نمى كند. آنها مى خواهند يك ملت، يك كشور و يك مجموعه منابع انسانى و مالى و مادّى را يكجا و يكپارچه در حلقوم شركتهاى افزون طلب صهيونيستى و مراكز قدرت جهانى بريزند و به كمتر از اين راضى نيستند. خواست آنها اين است.
البته امروز اين خواست عملى نيست. بله؛ روزى در صد سال پيش، صدوپنجاه سال يا هفتاد سال پيش، استعمارگران آن روزِ دنيا در آفريقا و آسيا از جهالت و بى خبرى و عقب ماندگى ملتها استفاده مى كردند و از اين كارها مى كردند و مى توانستند بكنند. همچنان كه در هند، الجزاير و امريكاى لاتين كردند. آن وقتها مى شد، اما امروز اشتباه مى كنند. سردمداران امريكا اشتباه مى كنند و امروز روز اين حرفها نيست. همه مسلّم بدانند كه امريكا ولو از لحاظ فتح ظاهرى هم بر عراق تسلّط پيدا كند، در نهايت از ملت عراق چنان تودهنى خواهد خورد كه از اريكه قدرت به زير خواهد افتاد. اين طور نيست كه امروز هر كارى كه مى خواهند، با ملتها انجام دهند. مى گويند مى خواهيم نقشه خاورميانه را عوض كنيم يا مى خواهيم بر كلّ خاورميانه مسلط شويم. به چه حقّى؟! مگر ملتها مرده اند؟! ملت ايران در مقابل چنين افزون طلبى و چنين تكبّر و غرورى ايستاد. ملت ايران از حقّ خود دفاع كرد و امروز هم از حقّ خود دفاع مى كند. آنها ساليان متمادى با دست مزدوران مستكبر خود - كه خاندان پهلوى و سلاطين طاغوتى باشند - اين ملت را از همه چيز عقب نگه داشتند. آنها اين ملت را از علم و معيشت و از دنيا و آخرت دور نگه داشتند. اين ملت در نهايت به خود آمد؛ با نام خدا و با نام قرآن و اسلام بيدار شد، مجاهدت كرد و جانهاى عزيزى را در اين راه قربانى داد تا توانست سرِپاى خود بايستد. امروز اين ملت مستقلّ است و مى خواهد مستقل بماند. همه جنجالهاى استكبار براى اين است كه اين استقلال را - كه با اين قيمت گران به دست ملت ما آمده است - از او بگيرد؛ اما مگر مى شود؟! مگر ملت اجازه مى دهد؟!
اين ملت مستظهر به دين و متّكى به ايمان راسخ و فرهنگ عميق و عريق تاريخى خود است. اين ملت زنده است. جوانان اين ملت در بين جوانان دنيا نمونه اند. در حالى كه در دنيا جوانان غرق فسادند و اوّلين مسأله براى آنها مسأله شهوانى و لذّتهاى جنسى و جسمى است، ملت ايران جوانان پارسا، مؤمن، شجاع، آماده به كار و امتحان داده در ميدانهاى دشوار، تربيت مى كند. اين جوانان با جوانان ديگر در سطح دنيا، قابل قياس نيستند. مگر اين ملت گذشته و تاريخ و فداكاريهاى خود و روزهاى بسيار برجسته و درخشان دوران انقلاب را فراموش مى كند؟! مگر مردم بيست ودوم بهمن، بيست ونهم بهمن، نوزدهم دى و هفده شهريور را فراموش مى كنند؟!
به شما جوانان عرض مى كنم: عزيزان من! اين كشور مال شماست. نوبتِ شماست. بايد خودتان را از لحاظ علمى و اخلاقى و از لحاظ روحيه هميشه در حال آماده نگه داريد. بدانيد كه براى سربلندى يك كشور، بايد نسلها پى درپى مجاهدت و تلاش كنند. يك نسل تلاش كرد اين انقلاب را به وجود آورد. جمعيت عظيم ديگرى تلاش كردند اين كشور را از فشارهايى كه بر اثر اين انقلاب بر اين ملت وارد مى شد، در جنگ، در محاصره اقتصادى و در بقيه چيزها حفظ كردند. امروز هم دوران ديگرى است، و من به نسل جوانِ امروز كشورمان اعتماد دارم. من با همه وجود معتقدم كه نسل جوانِ امروز خواهد توانست نقش تاريخى خود را در همه امتحانهاى دشوار ايفا كند.
ملت، اسلام و انقلاب و نظام خود را دوست دارد. هرگاه مشكلاتى - چه مشكلات اقتصادى و چه مشكلات اجتماعى - در سطح جامعه وجود داشته باشد، دشمن سعى مى كند اينها را به پاى انقلاب بگذارد. ملت ايران هوشيارانه مى داند كه سهل انگاريها و كوتاهيهايى كه ممكن است بعضى از مسؤولان در هر بخشى داشته باشند، به انقلاب ربطى ندارد. انقلاب پرچم عزت اين ملت است و ملت اين پرچم را در دستِ استوار خود محكم نگه خواهد داشت و به فضل پروردگار تسليم امام زمان ارواحنافداه و عجّل اللَّه فرجه خواهد كرد.
اميدوارم خداوند شما را حفظ كند. عيد سعيد غدير و عيد ولادت امام هادى عليه الصّلاةوالسّلام را بر همه شما مبارك گرداند. شهداى عزيز شما و همه شهداى عزيز ما را با پيغمبر محشور كند و روح مطهّر امام راحل را با اولياى مقرّب خود محشور فرمايد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته