خطبهی اوّل:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمدلله ربّ العالمین الحمدلله الّذی خلق السّماوات و الارض و جعل الظّلمات و النّور ثمّ الّذین کفروا بربّهم یعدلون و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین و السّلام علی ائمّة المسلمین و هداة المستضعفین و هداة المؤمنین. اوصیکم عباد الله بتقوی الله.
عید سعید فطر را تبریک عرض میکنم به همهی شما نمازگزاران عزیز، به همهی ملّت ایران و به همهی امّت اسلامی. در عظمت این روز همین بس که در این نمازی که در قنوتِ آن بارها ذکر الهی را میگوییم، خدا را قسم میدهیم «بِحَقِّ هٰذَا الیَوم»؛ این، عظمت این روز را به ما یادآوری میکند.
همچنین لازم میدانم درود و رحمت الهی را طلب کنم برای شهدای عزیز واقعهی پانزدهم خرداد؛ شهدایی که در تهران، در قم، در ورامین، در پیشوا یا در بقیّهی نقاط کشور به شهادت رسیدند. امیدواریم خداوند متعال به برکت روح مطهّر این شهیدان، ملّت ایران را در این راه پُرافتخار ثابتقدم بدارد.
تشکّر عمیق قلبی خود را از ملّت ایران به خاطر این همّتی که در روز جمعهی آخر ماه مبارک رمضان کردند و در این راهپیماییِ عظیم سراسری در سراسر کشور شرکت کردند عرض میکنم؛ این حرکتِ بزرگی بود و شاید خیلیها توجّه نکنند که این حضور قوی و مستحکمِ مردم چقدر تأثیر میگذارد در سیاستهای جهانی، در نظرها و ارادههای دشمنان ملّت ایران و محاسبات آنها را دچار اختلال میکند.
ماه مبارک رمضان، ماه برکات الهی بود، ماه رحمت الهی بود، ماه غبارزدایی از دلها بود، محلّ بُروز ایمان بود. در سراسر این ماه چقدر جوانها و نوجوانان ما در سنین نوجوانی، روزهی روزهای گرم را تحمّل کردند برای خاطر امر الهی. امسال بسیاری از نوجوانان ما امتحان مدارس را هم داشتند امّا روزههای خود را رها نکردند، سختی روزه را در هوای گرم با سختی درس و امتحان همراه کردند؛ اینها خیلی ارزش دارد؛ اینها نشاندهندهی رشد ایمان دینی در میان جوانان ما و نسلهای روبهرشد ما است.
امتحان معنوی مردم در این ماه، امتحان خوبی بود؛ حضور مردم در مساجد، در حسینیّهها، در امامزادهها، در مناطق مختلف مذهبی در کشور، حضور گرم و باحال و باصفائی بود؛ در تهران آنچه به ما در همان ایّام گزارش میدادند و مطّلع میشدیم، اجتماعات مردم، چه برای شنیدن سخنرانیهای معرفتافزا و تبیینکننده و بصیرتافزا از سوی گویندگان، چه برای تلاوت دعا، چه برای مناجات سحری و این اشکهای جاریِ در سحرها، حقیقتاً نعمتهای بزرگی است، ذخیرههای معنویای است برخاستهی از دلهای پاک نوجوان و جوان در این کشور، که انشاءالله به آیندهی ما برکت میدهد.
از جملهی برکات این ماه، محافل قرآنیای [است] که روزافزون است؛ در همه جای کشور تقریباً محافل جزوخوانی قرآن وجود دارد که بسیار مغتنم و بسیار کار مفیدی است. و ارادهی آحاد مردم در این ماه، در راه خدا تقویت میشود و به سمت تقوای الهی حرکت میکنند؛ بخصوص در شبهای قدر که این اجتماعات عظیم شبهای قدر حقیقتاً عبرتانگیز است؛ افراد مختلف، قشرهای مختلف اجتماعی با لباسها و شیوهها و رفتارهای گوناگون همه در زیر یک سقف، در یک مجمع جمع میشوند، متوسّل میشوند، اشکهایشان جاری میشود؛ اینها را باید قدر دانست. ماه رمضان، ماه جریان رحمت الهی است؛ این ذخیرهای است برای کشور ما و ملّت ما و امیدواریم خداوند کمک کند و توفیق بدهد این ذخیره را انشاءالله تا ماه رمضان دیگر حفظ کنید که بتوانید بار دیگر این باب رحمت الهی را به روی خودتان بگشایید.
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * قُل هُوَ اللهُ اَحَدٌ * اَّللهُ الصَّمَدُ * لَم یَلِد وَ لَم یولَد * وَ لَم یَکـُن لَهُ کُفُوًا اَحَدٌ. (۱)
خطبهی دوّم:
بسم الله الرّحمن الرّحیم
و الحمدلله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین سیّما بقیّةالله فی الارضین و اُسمّی الائمّة الاطهار علیّ بن ابیطالب علیهالسّلام امیرالمؤمنین و الحسن و الحسین سیّدی شباب اهل الجنّة و علیّ بن الحسین سیّد العابدین و محمّد بن علیّ باقر علم النّبیّین و جعفر بن محمّد الصّادق و موسی بن جعفر الکاظم و علیّ بن موسی الرّضا و محمّد بن علیّ الجواد و علیّ بن محمّد الهادیّ و الحسن بن علیّ الزّکیّ العسکریّ و الخلف القائم الحجّة صلوات الله علیهم اجمعین و استغفر الله لی و لکم.
در خطبهی اوّل، مسائل مربوط به عبودیّت پروردگار و توجّه به خدای متعال را عرض کردیم؛ در این خطبه مطالب مربوط به بندگان خدا و عبادالله را عرض کنیم.
روی دیگر ماه رمضان امسال و همه سال، روی کمک به مردم و گرایش مردمیای است که بحمدالله روزبهروز در کشور رو به افزایش است. به افطارهای ساده که توصیه شده بود، بحمدالله مردم اقبال کردند؛ در مساجد، در حسینیّهها، در خیابانها، حتّی در کوچهها، بعضاً در میدانهای بزرگ شهر سفرههای افطار را پهن کردند و مردم شرکت کردند؛ افراد گوناگون، حتّی کسانی که بضاعت کمی داشتند، توانستند در این افطارهای عمومی و دستهجمعی شرکت کنند. بعد هم در یک جایی فراخوان افطار داده شد، مردم استقبال کردند و برای افطار کمک کردند، میلیاردها [تومان] برای افطار جمع شد و در راه افطار صرف شد. اینها کارهای بزرگی است که بحمدالله در میان مردم ما به صورت عادات اسلامیِ مبارک، رو به توسعه است.
همچنین کمک رمضانیِ مردم به سیلزدهها هم چشمگیر بود. و من همین جا عرض بکنم -هم به همهی آحاد برادران و خواهرانمان در سراسر کشور، و هم بخصوص به مسئولین محترم- مسئلهی سیلزدهها را مبادا به دست فراموشی بسپرید. مسائل سیلزدهها مسائل مهمی است؛ دنبالهی این مسائل را با جدّیّت باید گرفت و مشکلاتشان را با جدّیّت تمام بایستی انشاءالله حل کرد؛ بخصوص در مناطقی مثل خوزستان که هوا رو به گرمی است و گرمای هوا در این فصل و فصلهای آینده بعضاً در مناطقی طاقتفرسا است، بایستی به فکر این برادران و خواهران بود. یکی از کارهای لازم و فوری ما، هم برای آحاد مردم، هم برای مسئولین، این قضیّه است.
در مسائل بینالمللی، مسئلهی فلسطین، این روزها جزو مسائل درجهی یکِ دنیای اسلام است. خیانتِ برخی از جهاتِ کشورهای اسلامی، موجب شده است که صریحاً نسبت به مسئلهی فلسطین، اقدامات خائنانه انجام بدهند. این اجلاسی که در بحرین قرار است اتّفاق بیفتد، متعلّق به آمریکاییها است لکن حکّامِ بحرین با ضعف خودشان، با ناتوانیهای گوناگون خودشان، با روحیهی بسیار بدِ ضدّمردمی و ضدّاسلامی خودشان، زمینهساز این کار شدند و متعهّد شدند که این اجلاس را انجام بدهند. هدف این اجلاس هم این است که نقشهی غلطِ خائنانهی خباثتآلود آمریکا در مورد فلسطین که اسمش را گذاشتهاند «معاملهی قرن»، تحقّق ببخشند. البتّه این اتّفاق نخواهد افتاد و معاملهی قرن انشاءالله به توفیق الهی هرگز پا نخواهد گرفت. و ما تشکّر میکنیم از آن کشورهای مسلمان یا کشورهای عرب که با آن مخالفت کردهاند و همچنین گروههای فلسطینیای که با این نقشه مخالفت کردهاند. این یک خیانت بزرگ به دنیای اسلام است. امیدواریم که حکّام بحرین و حکّام سعودی بفهمند که پا در چه باتلاقی دارند میگذارند و برای آیندهی آنها چه ضررهایی دارد.
پروردگارا! به محمّد و آل محمّد دنیای اسلام را به مصالح خودش آشنا بفرما و مردم مسلمان، امّت مسلمان، ملّتهای مسلمان و حکّام مسلمان را به راه رشد و صلاح رهنمون بگردان.
بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ * اِنّا اَعطَیناکَ الکَوثَرَ * فَصَلِّ لِرَبِّکَ وَ انحَر * اِنَّ شانِئَکَ هُوَ الاَبتَرُ. (۲)
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته
۱) سورهی توحید؛ «به نام خداوند رحمتگر مهربان. بگو او خدایی است یکتا، خدای صمد. نه کس را زاده، نه زاییده از کَس، و او را هیچ همتایی نباشد.»
۲) سورهی کوثر؛ «به نام خداوند رحمتگر مهربان. ما تو را [چشمهی] کوثر دادیم. پس برای پروردگارت نماز گزار و قربانی کن. دشمنت خود بیتبار خواهد بود.»