بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
روز ارتش را به همه كاركنان عزيز اين سازمان خدمتگزار و همچنين به ملت ايران تبريك عرض مى كنم. روز ارتش، يك روز تاريخىِ پُر مضمون و جزو خاطره هاى ماندگار و معنادار به حساب مى آيد. مضمون اين روز از اين جهت مهمّ است كه بقا و اعتلاى ارتش در كشور ما مبدأ تاريخ شد. شايد براى جوانهاى ارتش اين سخن آموزنده باشد كه خيليها در صدد بودند در آغاز انقلاب سرمايه هاى ملى را به بهانه هاى مختلف از بين ببرند؛ كمااين كه نسبت به بعضى از سازمانها اين كار را هم كردند. يكى از سرمايه هايى كه به نابودى آن كمر بسته بودند، سازمان ارتش بود؛ اما امام بزرگوار ما در جهت خنثى كردن اين توطئه، هشيارانه قيام كرد. لذا ارتش به عنوان يك سازمان انقلابى و مؤمن، وسط ميدان آمد.
نكته مهم اين است كه براى نوسازى ارتش و براى جهت دهىِ انقلابى به آن، هيچ عنصر غير ارتشى داخل ارتش نشد؛ بلكه عناصر مؤمن ارتش و انسانهاى آگاه و هوشيارى كه در بدنه ارتش كم نبودند، آستين بالا زدند و اين كار بزرگ را انجام دادند. على رغم اين كه رژيم فاسد پادشاهى سعى داشت ارتش را به طور كامل به بيگانگان وابسته كند و با وجود اين كه مهره هاى بى وفاى به مردم و وفادار به دشمنان، آن روز در رأس اين ارتش قرار گرفته بودند، اما بدنه -كه متشكّل از مردم مؤمن و مردم معمولى ايران بود - خود را سالم نگه داشته بودند. عناصرى از ارتش -كه امروز بعضى از آنها بحمداللَّه حضور دارند، بعضى هم به شهادت رسيده اند يا به لقاى الهى رفته اند - به وسط ميدان قدم گذاشتند؛ طرح نوسازى و انقلابى سازى ارتش را خودشان طرّاحى كردند، خودشان هم دنبال كردند، خودشان هم به نتيجه رساندند. بنابراين نسل جوان امروز ارتش ما مديون آنهاست. پيوند بين نسل جوان ارتش و آن نسلى كه توانست ارتش را از دست بيگانگان و بيگانه پرستان خارج كند و در اختيار ملت ايران بگذارد، يك پيوند هميشگى و دائمى است. جوانها بايد قدر اين پيشكسوتها را بدانند. به هر حال ارتش جمهورى اسلامى ايران با موازين يك ارتش كارآمد شكل گرفت؛ توانست تجربه هاى باارزشى را در ميدانهاى جنگ نشان دهد و براى خود افتخار كسب كند. يك ارتش، بزرگترين افتخارش اين است كه مدافع ملت و كشور باشد و در ميدان خطر از خود كارايى نشان دهد. ارتش جمهورى اسلامى اين دو خصوصيت را از خود نشان داد.
امروز ميدان براى تعالى ارتش باز است. سال رفتار علوى، در هر جايى مصداقى دارد. جوانهاى ارتش جمهورى اسلامى ايران مى توانند به اميرالمؤمنين به عنوان الگوى رفتارىِ يك انسان فداكار و بااخلاص نگاه كنند و رفتار علوى را در رفتار خود منعكس نمايند: كار خستگى ناپذير، تلاش مخلصانه و سعى در تعالىِ هرچه بيشتر علمى و عملى. مسؤولان سطوح بالاى سازمان ارتش هم به عنوان سرداران شجاع و پاكدامن مى توانند رفتار علوى را الگوى خودشان قرار دهند. وجود اميرالمؤمنين به عنوان يك رئيس، يك فرمانده و يك مسؤول، مظهر پاكى و شفّافيت و صداقت بود. او آسودگى را به خودش راه نداد؛ نسبت به زيردستان تفرعن نفروخت؛ خود را همه جا بنده خدا و خدمتگزار مردم دانست و مخلصانه - بدون چشمداشت به دنيا - كار كرد. اين مى تواند در رفتار ما و رفتار هر كسى كه در هر مجموعه اى مسؤول است، به عنوان رفتار علوى خود را نشان دهد.
يك پايه اقتدار ملى، در نيروهاى مسلح است. اقتدار ملى، يعنى اقتدار ملت. اقتدار ملت در عملكرد مسؤولان يك كشور خود را نشان مى دهد. اگر عملكرد مسؤولان در گذاردن و اجراى قانونها، در صداقت و پاكدامنى، در تلاش و خستگى ناپذيرى، در به ميان آوردن ابتكارهاى خلاق و كارساز، در الگو قرار دادن انسانهاى برجسته و نمونه، در طرد كردن انسانهاى فاسد - كه اين زمينه ها هم جز با ايمان مخلصانه ى به خدا به طور كامل ميسر نيست - عملكرد خوبى باشد، ملت احساس اقتدار مى كند.
اقتدار ملى، هم زمينه نظامى دارد، هم زمينه اقتصادى دارد، هم زمينه سياسى دارد، هم زمينه سازمانى دارد. در همه ى زمينه ها مسؤولان مى توانند كارى كنند كه ملت احساس اقتدار كند. وقتى كه دشمنى به مرز حمله مى كند، اگر مسؤولانِ دفاع از مرزها وظيفه خودشان را خوب به انجام رسانند، ملت احساس اقتدار مى كند. هنگامى كه سياستمداران زورگوى جهانى با انواع بازيهاى سياسى خواستند بر كشور و ملتى چيزى را تحميل كنند، اگر دستگاه سياسى آن كشور توانست هوشيارانه و مدبّرانه تحميل دشمن را پس بزند، ملت احساس اقتدار مى كند. وقتى كه همه سرمايه اندوزان بين المللى سعى مى كنند يك ملت و يك كشور را در چنبره اختاپوس اقتصادىِ خودشان درآورند و با نامهاى فريبنده و بناحق، منابع يك ملت را جذب كنند، اگر مسؤولان اقتصادى كشور توانستند با تدبير و هوشيارى و با سرعت عمل متناسب، تدابير لازم را پيش گيرند و مانع از نفوذ پنجه دشمن در اقتصاد كشور شوند و اقتصاد ملى را شكوفا كنند، ملت احساس اقتدار مى كند. اقتدار ملى يك مفهوم و مقوله كاملاً پيچيده و مركّب است كه نه به معناى نظاميگرى است و نه نظاميگرى نبودن آن بايد بهانه اى براى منزوى كردن كار نظامى شود. نظاميان هم به نوبه خود در اقتدار ملى شريكند. در يك مجموعه نظامى، اقتدار ملى با كارايى نظامى و رشد خُلقيّات جوانمردانه در آنها، خود را نشان مى دهد.
من بر وحدت بين نيروهاى مسلّح - چه سازمانها و چه نيروهاى داخل يك سازمان - تأكيد مى كنم. وحدت به معناى يكى شدن نيست؛ وحدت به معناى هماهنگى و همدل بودن است. سازمان ارتش و سپاه و نيروى انتظامى، هر كدام در وظايف مقرّر و تعريف شده خودشان، هم خوب كار كنند و خود را از لحاظ كيفيّت بالا ببرند و هم ديگران را به رسميّت بشناسند و براى آنها احترام و ارزش قائل شوند و با آنها همدل باشند. اين مى شود مظهر اقتدار ملى.
امروز شما مى بينيد همان كسانى كه دم از صلح و حقوق بشر مى زنند، بيشترين ضربه ها را به صلح و حقوق بشر وارد مى كنند. چرا سازمانهاى مدافع صلح، كشور متجاوزى را كه به همسايه خود تجاوز مى كند، محكوم نمى كنند؟ چرا سازمانهاى مدّعى دفاع از حقوق بشر، از حقوق ملت فلسطين دفاع نمى كنند؟ آيا ملت فلسطين جزو بشر نيست، يا آن مدّعا، دروغ و پوچ و در خدمت هدفهاى استكبار جهانى است؟
امروز دستگاههاى پنهان و آشكار قدرت - چه در زمينه هاى اقتصادى، چه در زمينه هاى نظامى و چه در زمينه هاى امنيتى- كار مى كنند، براى اين كه ميلياردها انسان را به زير سلطه خودشان درآورند. اينها در جاهايى موفّق مى شوند، در بعضى جاها هم ناكام مى مانند. يكى از جاهايى كه ناكام ماندند - و به فضل پروردگار و به همّت شما ملت ايران باز هم ناكام خواهند ماند - كشور بزرگ و ملت عظيم الشّأن ايران است. بدون ترديد در مورد ملت و كشور ايران، استكبار جهانى و دستهاى قدرت طلبِ بين المللى ناكام خواهند بود. خدا را شكر مى گوييم كه ملت ايران بيدار است؛ خدا را شكر مى گوييم كه نيروهاى مسلّح ما، هوشيار و آگاهند؛ خدا را شكر مى گوييم كه دلها با ايمان به خدا نورانى است. اين ايمان به خدا را قدر بدانيد و رابطه خودتان را با خدا بيشتر كنيد.
اميدوارم ان شاءاللَّه هميشه مشمول ادعيه زاكيّه حضرت بقيةاللَّه ارواحنا فداه باشيد و در شمار خدمتگزاران و سربازان آن حضرت به حساب آييد. خداوند ارواح مطهّر شهيدان را از همه شما راضى و خشنود كند و روح مطهّر امام بزرگوار را دعاگوى شما قرار دهد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته