بسم اللّه الرّحمن الرّحیم
الحمدللّه ربّ العالمین والصّلاة والسّلام علی سیّدنا و نبیّنا ابیالقاسم المصطفی محمّد و علی آله الاطیبین الاطهرین المنتجبین الهداة المهدیّین المعصومین سیّما بقیّةاللّه فی الارضین.
برادران عزیز، خواهران عزیز، مردم عزیز منطقهی سرپلذهاب و کسانی که از مناطق اطرافِ اینجا تشریف آوردهاید! به همهی شما سلام عرض میکنم. خیلی مایل بودیم که در وقتی به شهر شما بیاییم که دلهای شما شاد باشد، زندگی شما خرم باشد؛ دوست نداشتیم در شرایطی به این شهر عزیز و میان شما مردم مهربان و باوفا بیاییم که دچار غم و حادثه و بلا و مصیبت شدهاید، برای ما خیلی تلخ است. ما با یکایک دلهای داغدار -چه در این شهر، چه در شهرهای دیگر، چه در روستاهایی که در سرتاسر استان آسیبدیدهاند- و با غم شما همدردیم؛ برای ما دلهای پُر از غم و فکرهای گرفتار به وجود میآید.
برادران عزیز، خواهران عزیز، مردم صبور و مهربان! این اوّلین باری نیست که شهر شما و منطقهی شما دچار گرفتاری شده، در دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدّس هم این شهر شما و شهرهای پیرامون شما دچار مشکلاتی بودند؛ من آن وقت هم آمدم، شهر شما را دیدم، شهرهای دیگر استان را در این منطقه از نزدیک دیدم؛ رنج آنها را، مصائب آنها را [دیدم]، امّا مردم استان کرمانشاه، در قضیّهی مشکلات جنگ تحمیلی محکم ایستادند؛ شماها مردانگی خودتان را، استقامت خودتان را، پهلوانی خودتان را در دوران جنگ تحمیلی نشان دادید، امروز هم نشان بدهید.
در مقابل بلایا و حوادث -چه حوادث طبیعی و چه حوادث تحمیلی- انسانهای بزرگ و دلاور و پهلوان میایستند؛ حادثه را مغلوب خودشان میکنند. عزیزان من، جوانان، مردان و زنان مؤمن و مقاوم این استان و این شهر و این روستاها! زلزله بلا و مصیبت است؛ مشکلات است؛ انسان را داغدار میکند، مصیبتزده میکند، ویرانی به بار میآورَد؛ امّا همین زلزله، با استقامت مردم، با ایستادگی مردم، با تلاششان برای تجدید حیات و تجدید آبادی و عمران، میتواند تبدیل بشود به یک نعمت. ما میتوانیم با ایستادگی در برابر مشکلات و بهرهگیری از ظرفیّتهای عظیم این ملّت، در مقابل بلایای طبیعی و بلایای تحمیلی ایستادگی کنیم.
درست است؛ ما داغدار شدیم؛ عزیزانی رفتند -آنطوری که تاکنون آمارها بیان کردهاند، نزدیک به پانصد نفر از خانوادههای این شهرها و این روستاها به لقاءاللّه پیوستند- این درد است، این مصیبت است، این سخت است؛ خانههایی ویران شد؛ من البتّه به خانوادهها تسلیت عرض میکنم، به داغداران تسلیت عرض میکنم؛ همدردی خودمان را و غم خودمان را در کنار غم آن خانوادهها عرض میکنم؛ امّا عزیزان من ملاحظه کنید، ببینید این حادثهای که برای شما به وجود آمد، چطور ملّت ایران را به حرکت وادار کرد. ملّت ایران در همهی مناطق کشور، احساس میکنند دلشان کرمانشاه است؛ احساس میکنند به کرمانشاه مدیونند و باید وظیفهشان را ادا کنند و تا آن جایی که ما اطّلاع داریم، بسیاری از مردم به قدر وسع و توان خودشان به وظیفهی خودشان عمل کردهاند. مسئولین هم -بخصوص در بعضی از بخشها- در این حادثه خوش درخشیدند؛ کار کردند، تلاش کردند. البتّه بنده قانع نیستم؛ بنده معتقدم مسئولین بخشهای مختلف بایستی مجاهدت خودشان را و تلاش خودشان را مضاعف کنند؛ همچنانی که در ساعات اوّل، ارتش در شهرها، سپاه در روستاها، به کمک در زیر آوار ماندگان شتافتند و حضور آنها مؤثّر بود و اگر نمیآمدند غصّهی ما و داغ ما خیلی بیش از این میشد و تلفات ما خیلی بیش از این میشد؛ در ادامهی راه ، در ادامهی کمکها، در ادامهی یاری رساندن به مناطق زلزلهزده هم بایستی مجاهدتها انشاءاللّه مضاعف بشود؛ مسئولین تلاش کنند. خود مردم و خود شما عزیزان، چشم امید را بیشتر متوجّه کنید به نیروی خودتان و به تلاش خودتان و به قدرت خودتان و به غیرتی که خدای متعال در این استان به مردم مؤمن و پهلوانپرور این استان عطا کرده است؛ به اینها تکیه کنید. خدای متعال هم کمک خواهد کرد؛ انشاءاللّه روزگار بهتری برای شما پیش خواهد آمد و امیدواریم که ملّت ایران و بخصوص مردم استان کرمانشاه و منطقهی غرب کشور -آسیبدیدگان از این زلزله- مشمول لطف الهی قرار بگیرند، مشمول ترحّم الهی قرار بگیرند و انشاءاللّه مردم عزیز ما از این امتحان الهی، سربلند بیرون بیایند و باز خدای متعال فرصت بدهد تا ما بتوانیم روز دیگری، وقت دیگری، هنگام دیگری، به این شهر و شهرهای اطراف بیاییم، که بر اثر همّت شماها، شهر آبادی خود را مجدّداً باز یافته و [وضعی] خیلی بهتر از دفعهی قبل و بهتر از وضعیت قبل به خود گرفته است. امیدواریم انشاءاللّه زندگی -با طراوت، با شادی- ادامه پیدا کند، خانوادههای مبتلای به این حادثه انشاءاللّه مشمول لطف الهی باشند و خدای متعال مشکلات آنها را جبران کند و مسئولین هم به وظایفشان به طور روز افزون انشاءاللّه عمل کنند.