من در برنامهی امروز عرایضی ندارم؛ الحمدلله استفاده کردید، همه شنیدید، من هم مثل شما شنیدم و بهره بردم. بههرحال این دیدارها، این اجتماعات، این یادآوریها من و شما را بایستی در راهی که در پیش داریم تقویت کند. عزم ما را ثابت کند، ثاقب کند.
در دعا میخوانید اللّهمّ ارزُقنی علماً واسعاً و عزماً ثاقباً... عزم و ارادهی محکم و پایدار داشته باشیم در این راه. راه، راه درستی است؛ هدف، هدف بسیار والایی است و اقدام جوانهای امروز، مردم امروز، برادران و خواهران ما، در حرکت در این راهِ مبارک انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، انشاءالله حرکت محبوبِ الهی است، مرضیِّ الهی است؛ منتها آنچه مهم است و همهمان باید در نظر داشته باشیم، ثبات در این راه است؛ ثبات در این راه!
در دو جای قرآن «استقم» دارد؛ استقامت کردن یعنی ثبات ورزیدن در این راه و تحت تأثیر عوامل گوناگون قرار نگرفتن. راه، راه همواری نیست؛ راه خدا، راه تلاش در راه خدا، راه اقامهی حق و عدل، راه رسیدن به تمدّن اسلامی و نظام حقیقی اسلامی و جامعهی اسلامی، راه دشواری است؛ راهی است که پیغمبران در این راه به زحمت حرکت کردند و پیش رفتند.
امروز بحمدالله ملّت ایران وقتی به پشت سر خود نگاه میکند، موفّقیّتهای فراوانی را میبیند. پیشِرو هم همینجور؛ پیشِرو هم کاملاً امیدبخش و خوشعاقبت است؛ در این هیچ تردیدی نیست. منتها راه، راهِ همواری نیست؛ راه پرپیچ و خمی است، راه پرفراز و نشیبی است، راهی است که بعضیها ممکن است در این راه بهخاطر برخورد با عوامل نامساعد، از عزم و ارادهشان کاسته بشود؛ سعیتان این باشد که از عزم و ارادهتان در این راه کاسته نشود.
روزبهروز انشاءالله ثابتقدمتر بشوید.
والسّلام علیکم و رحمةالله و برکاته