بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
اوّلاً به همه كسانى كه امروز در اين دوره فارغ التحصيل شده اند - چه در دوره هاى كارشناسى و چه در دوره هاى كاردانى- و همچنين به همه جوانان عزيزى كه امروز سردوشى گرفتند، صميمانه تبريك عرض مى كنم. شما وارد عرصه پرافتخارى شده ايد؛ راهى را آغاز كرده ايد كه همه چيز در آن، سعادتبار و سرشار از خير و زيبايى است؛ زيرا راه مجاهدت و تلاش و خدمت در راه خداست. در راه خدا همه چيز زيباست. دلهاى متوجّه به خداوند، سختيها و رنجها و همچنين خوشيها و شاديها را به جان مى پذيرند. در اين راه - كه راه مجاهدت و تلاش و توجّه به خداست - مادّه و معنا براى خداست؛ دنيا و آخرت در جهت رضاى الهى است. پايان زندگى هرطور باشد، مورد لطف و فضل الهى است و اگر اين پايان ناگزيرِ زندگى به شهادت در راه خدا باشد، اوج قله افتخار است. اين راهى است كه شما در پيش داريد. سعادتها و شرفها و افتخارهاى بزرگ، نه فقط در دوران كوتاه زندگى، بلكه در همه تاريخ بشر و فراتر از آن، در ظرف علم الهى - كه بى نهايت است - با هيچ چيز ديگر قابل مقايسه نيست. ان شاءاللَّه كه موفّق باشيد.
من هميشه به اين دانشگاه به چشم يك ذخيره اميد نگاه كرده ام؛ زيرا در اين دانشگاه، جوانان نجيب و مؤمن و با شرفى تربيت مى شوند كه مى توانند در آينده نيروهاى مسلّحِ ما تأثيرات ماندگار و بزرگى بگذارند؛ همچنان كه در طول سالهاى حيات مبارك نظام اسلامى، نيروهاى مسلّح ما - ارتش و سپاه و ديگر نيروهاى مسلّح - در پرافتخارترين ميدانها، پرشكوه ترين مواضع را اتّخاذ كردند و كارها را انجام دادند. بى شك در نظامى مثل نظام جمهورى اسلامى ايران و در ميان ملتى مثل ملت شجاع و مؤمن ايران و در جهتگيرى اى مثل جهتگيرىِ اين نظام - كه جهتگيرىِ افتخارآفرين و مورد تحسين و ستايش هر انسان والايى است - عضو نيروهاى مسلّح بودن، يك توفيق و يك افتخار بزرگ است. جمهورى اسلامى ايران، نيروهاى مسلّح خود را براى تعدّى و تجاوز به هيچ ملتى و هيچ كسى نمى خواهد. در طول تاريخ كه هيچ؛ در زمان حال شما ببينيد در دنيا از سازمانهاى مسلّح براى چه هدفهايى استفاده مى شود! جمهورى اسلامى ايران، نيروهاى مسلّح خود را كه با كمال پرهيزكارى و مناعت طبع و پارسايى و به دور از ريخت و پاشها، فسادها و ابتذالهاى بسيارى از نيروهاى مسلّح زندگى مى كنند، در ميدان دفاع از استقلال ملى، از هدفهاى والاى ملت ايران، از شرف ملى، از هويّت دينى و ايمانى به كار گرفته است. نيروهاى مسلّح ما مفتخرند كه در هنگام نياز، به نياز اين كشور پاسخ دادند. مردانه و شجاعانه جنگيدند و جان خود را كفِ دست گرفتند تا ثابت كنند كه براى ملت ايران بازوانى فعّال و توانمند و صميميند. اين شرف و افتخار بزرگى است.
امروز هم مسأله براى ملت ايران و نظام جمهورى اسلامى، همان است. ما به هيچ كشورى و به هيچ ملتى قصد تجاوز نداريم؛ اما در همسايگى مرزهاى شرقى و غربى ما، كشورهاى بى ثبات و نظامهاى بى ثبات حضور دارند. ملت ايران بايد هوشيار باشد. نيروهاى مسلّح بايد پابه ركاب باشند. ما ابتدا كننده نيستيم؛ اما بايد بيدار باشيم. يك ملت بزرگ، با هدفهاى بزرگى كه براى خود تعريف كرده است، نياز به تلاش و كار در محيطى امن و آرام دارد. اگر دشمنانى از بيرون اين مرزها بخواهند اين محيط امن و آرام را به هم بزنند، همه ملت عليه آنها قيام خواهد كرد و در صف مقدّم، نيروهاى مسلّح هستند.
امروز در آبهاى جنوبى كشور ما - در خليج فارس - نيروهاى بيگانه با حضور خود، زمينه هاى تشنّج را فراهم مى كنند. برخلاف ادّعاى امريكاييها، حضور آنها نه تنها هيچ گونه امنيتى براى اين منطقه به وجود نمى آورد، بلكه مقدّمه و موجب ناامنى است. خليج فارس، يك درياى محاط به چند كشور با ملتهاى سابقه دار و ريشه دار است و از همه بيشتر، مرزهاى ممتد و طولانى ايران عزيز و اسلامى قرار دارد. خليج فارس بايد به وسيله كشورهايى كه خليج فارس متعلّق به آنها و در آغوش آنهاست، اداره شود. حضور نيروى بيگانه، تحريك كننده است. ملت ايران با چنين چالشهايى روبه روست. ملت ايران اهل اقدام به جنگ و خونريزى و تجاوز و تعدّى نيست؛ اما در مقابل انگيزه هاى خائنانه دشمنان، نشان داده است كه شجاع، مصمّم، قوى، بااستقامت، آگاه و بابصيرت نسبت به وظيفه تاريخى خويش عمل مى كند. نيروهاى مسلّح با اين ديد، با اين احساس، با خردمندى كامل، با آگاهى كامل، بايد خود را در جايگاه حقيقى خويش در ميان اين ملت بزرگ بيابند و ببينند.
دانشگاه افسرى كه به نام مبارك اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السّلام؛ آن مرد يگانه تاريخ بشر، مزيّن و مسمّاست، بحمداللَّه يك دانشگاه نمونه است. شما جوانان عزيز نمونه ايد. درس، انضباط، دين، اخلاق و نظاير آن از خصوصيات اين دانشگاه است. اينها را هرچه مى توانيد، سرشارتر كنيد و بحمداللَّه روزبه روز هم بهتر شده است. انتظار من از شما جوانان عزيز اين است كه مانند يك منبع لايزال، به طور مستمر ارتش جمهورى اسلامى ايران را مدد دهيد. بايد از اين دانشگاه، به بدنه عظيم ارتش جمهورى اسلامى ايران نيروهاى تازه، خون تازه، ايمان، انضباط، آگاهى و خردمندى صادر شود و ارتش را روزبه روز سرزنده تر و باطراوت تر كند. اين طور نيست كه شما وقتى از دانشگاه افسرى رفتيد، وظايفى كه در اين دانشگاه براى خود تعريف كرده ايد، تمام شود. اين وظايف، تازه در ميدانهاى عملى شروع شده است. ما بحمداللَّه چهره هاى ماندگارِ بسيارى را از اين ارتشِ آزموده تجربه شده، در لوح ضمير اين ملت داريم. سينه هاى ما، ياد اين عزيزان - شهداى بزرگ ارتش - را فراموش نخواهد كرد. ما ياد «شهيد صيّاد شيرازى» و ياد اميرِ وفادار «ظهيرنژاد» را كه از روز اوّلِ انقلاب تا لحظه وفاتش، در هر ميدانى كه توانست، تلاش كرد، فراموش نخواهيم كرد. ملت فراموش نمى كند. اينان، گذشتگان شما هستند؛ سلف شما هستند. عزيزان من! بهترين خلف براى اين سلف باشيد. نيروهاى مسلّح - ارتش و سپاه - در همه ميدانها، برادروار و دست در دست، با هدف مشتركى كه براى همه نيروهاى مسلّح هست، بايد حضور داشته باشند. هم شما و هم سپاه پاسداران انقلاب اسلامى، سازمانهاى خودتان را تقويت كنيد. تقويت، به معناى تقويت درونى و تقويت روحى و تقويت روح ايمان و روح خردمندى است. اين دو عنصر اگر در سازمانى باشد، آن سازمان در همه حالات، يك مجموعه مفيد و نجاتبخش و شفابخش خواهد بود؛ چه جنگ باشد، چه صلح باشد؛ چه سازندگى باشد؛ چه در كلاس درس باشد؛ چه در يگان عمليات باشد؛ چه در رزمايش باشد؛ چه در ستاد باشد؛ چه در آزمايشگاه تحقيقات باشد. با روح ايمان و روح خردمندى - كه زيور شما جوانان عزيز است و بايد باشد - مى توانيد توجّه و رحمت الهى را به خود جلب كنيد.
من از فرماندهىِ محترم دانشگاه و دست اندركاران اين دوره و دوره هاى قبل و همچنين از فرماندهى محترم نيروى زمينى ارتش جمهورى اسلامى ايران و بالاخره از فرماندهى محترم ارتش جمهورى اسلامى ايران تشكّر مى كنم. اميدوارم كه در راه اين آرمانهاى بلند، قدمهاى بهتر و بلندترى برداريد و مشمول ادعيّه زاكيّه حضرت بقيةاللَّه الأعظم امام زمان ارواحنافداه باشيد.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته