بسم الله الرحمن الرحيم
الحمدلله ربّ العالمين. الحمدلله کلمّا حمدالله شي ء و کما يحبّ الله ان يحمد و کما هو اهله و کما ينبغي لکرم وجهه و عزّ جلاله. احمده و استيعنه و استغفره و استهديه و اصلّي و اسلّم علي حبيبه و نجيبه و سيّد خلقه سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم المصطفي محمد و علي آله الاطيبين الاطهرين المنتجبين. الهداة المهدييين المعصومين المکرّمين. سيّما بقيّةالله في الارضين.
عيد سعيد فطر را به همه مسلمانان جهان و ملت عزيز ايران و به شما خواهران و برادران نمازگزار، تبريک و تهنيت عرض مي کنم. اين روز، روز بزرگي است و متعلّق به نبي اکرم، حضرت خاتم الانبيا صلّي الله عليه و آله و سلّم و همه امّت اسلامي در طول تاريخ است. روزي است که مسلمانان، بعد از گذراندن امتحان مهمِّ سازنده تربيت کننده ماه مبارک رمضان، گويا در پيشگاه پروردگار عالم به حساب مي نشينند و ماه رمضان خود را بر پروردگار خويش عرضه مي کنند. در دعاهاي شب و روز عيد فطر، به اين معنا اشاره شده است: «تقبّل منّا شهر رمضان». ماه رمضان را در معرض قبول الهي قرار مي دهند.
يک نکته ي ديگر هم در روز عيد فطر هست و آن تصميم جدّي براي آمادگي در طول سال، جهت حلول در ماه رمضان ديگر است. اگر کسي بخواهد در هر ماه رمضان، در ضيافت الهي وارد شود و اگر بخواهد در حوزه ليلةالقدر و آن شبهاي مبارک داخل گردد، بايد از پيش خود را آماده کند. اين آمادگي، آمادگي طول سال است که بايد تصميم آن را امروز بگيريد. بنا بگذاريد که در سال آينده، در زندگي خود، آن چنان رفتاري داشته باشيد که ماه رمضان، شما را بپذيرد و ضيافت الهي بر شما شيرين و مبارک شود. اين، بزرگترين فيضي است که يک انسان مي تواند ببرد و وسيله اي براي موفقيّت در همه امور مربوط به دنيا و آخرت و مربوط به شخص و نزديکان و جامعه اسلامي است.
برادران و خواهران عزيز! به اين مطلب اجمالاً اشاره کنم که در اين نشئه هستي در عالم دنيا، افراد بشر مثل کساني هستند که براي گذراندن دوره اي، به اردوگاهي برده مي شوند. يک جمع دانش آموز يا نظامي يا اداري را در نظر بگيريد که براي آن که دوره اي را بگذرانند و خود را به يک سطح عالي، ترقّي دهند و چيزهايي فرا گيرند، آنها را به اردوگاهي مي برند و برايشان برنامه هايي مي گذارند و وسيله زندگي در اردوگاه را فراهم مي کنند و بعد از آن که اين دوره را گذراندند و آنچه را که بايد بفهمند، فهميدند و آنچه را که بايد به دست بياورند، به دست آوردند، آنها را از اردوگاه بيرون مي برند تا در سطح بالاتري مشغول ادامه کار و زندگي شوند.
اين جا، همان اردوگاه بزرگ است. هر روزي، هزارها هزار انسان، وارد اين اردوگاه مي شوند و هزارها هزار انسان، از اين اردوگاه بيرون مي روند تا خود را به مسير هدف اصلي خلقت و سر منزل واقعي، نزديکتر کنند.
براي ما در اين اردوگاه، برنامه هايي قرار داده شده است که با آن مي توانيم خود را بالاتر ببريم و بسازيم و آماده ورود به سر منزل نهايي و حقيقي آفرينشِ انسان کنيم که همان لقاءالله است. اديان، اين برنامه ها را در طول زندگي، براي مردم معيّن کرده اند که چند گونه هم مي باشد:
بعضي از اين برنامه ها، از لحاظ معنوي و روحي و قلبي، رابطه انسان با خداي متعال را برقرار مي دارد؛ مثل نماز و ذکر و توجّه و تضرّع و توسّل به پروردگار و مثل بسياري از عبادات ديگر.
بعضي از برنامه ها، اخلاقيّات و ملکات انسان را تصحيح و عيوب را از روح انسان بر طرف مي کند؛ مثل دستورهاي اخلاقي که کبر و حسد و دنائت و لئامت و پستي و دروغگويي و خيانت را از ما دور مي کند و انسان را کريم و با معرفت و با سماحت و با محبّت و آميخته به خصال عالي انساني مي سازد.
 بعضي از برنامه ها، روابط فردي و اجتماعي ما را با انسانهايي که در اين جهان و اردوگاهِ بزرگ هستند، تنظيم مي کند. حتّي رابطه ما با اشياء و حيوانات را هم تعليم داده اند و بعضي از تعاليم و برنامه ها، اين رابطه را براي ما تنظيم مي کند.
بعضي از اين برنامه ها، فضاي زندگي را قابل زيست مي سازد؛ مثل برنامه حکومت، تشکيل دولت، امر به معروف و نهي از منکر، دشمني با ستمگران، خوبي و نيکي با مردمان صالح و مؤمن، کمک به اصلاح امور عمومي جهان و جامعه، کمک به از بين بردن فقر و ديگر برنامه هايي که مربوط به سطح جهان و محيط زندگي و جوامع است. مجموع اين برنامه ها، در اين اردوگاه بزرگ و در اين دوران زندگي، براي من و شما گذاشته شده است.
علاوه بر اينها، در اين محيطِ اردوگاهِ آموزشي تربيتي عظيمي که اسمش دنياست، وسايل راحتي بشر هم گذاشته شده و به لذّات جسماني و جنسي او نيز توجّه شده است؛ لذّاتي که چشم و گوش و شامّه و روح و عقل او را نوازش مي دهد و او را خشنود مي کند. اگر از اين لذّات، به شکل درستي استفاده شود، زندگي در اين اردوگاه، شيرين هم مي شود؛ يعني هم رشد و ترقّي مي کنيم و هم خود را به کمال نزديک مي سازيم و هم آماده ي ورود به سر منزل نهايي آفرينش مي شويم و هم در اين دنيا از لذايذ مباحِ خدا داده زندگي، استفاده مي کنيم که فرمود: «قل من حرّم زينةالله الّتي اخرج لعباده و الطّيبات من الرزق» .
شما در ماه رمضان و در فرصتهاي بزرگ عبادتي، در واقع براي آن که اين مجموعه برنامه ها را درست انجام دهيد، خود را آماده مي کنيد. کسي که اين برنامه ها را درست انجام دهد و آنچه را بر او لازم است، بجا آورَد و زندگي و رفتار خود را تصحيح کند، از هنگام بيرون رفتن از اردوگاه هم نمي ترسد؛ چون دست او پُر است.
در حلول ماه رمضان، بعد از هر نماز، مستحبّ است دعايي خوانده شود که در آن، اين طور به پروردگار عرض شده است: «اللّهم اصلح کلّ فاسد من امورالمسلمين. اللّهم سدّ فقرنابغناک. اللّهم غيّر سوء حالنا بحسن حالک». پروردگارا! بدي احوال ما را با نيکويي حال و لطف و فضل خود ترميم و اصلاح کن. اين را از خدا خواسته ايم. اين، به دست خود من و شما هم هست.
 بايد مراقبت کنيم. بايد در طول يازده ماهِ قبل از ماه رمضان، خود را آماده کنيم. اگر با آمادگي لازم، وارد ماه رمضان شويم، از ضيافت الهي بهره بيشتري خواهيم برد و براي سال آينده، يک درجه و يک سطح و يک کلاس بالاتر خواهيم رفت. آن وقت، هم در نفس و قلب خود و هم در محيط زندگي اجتماعي، آنچه شما را خشنود و راضي مي کند، مشاهده خواهيد کرد.
اساس برنامه تربيتي و همه برنامه هاي زندگي در اسلام، همين موارد است. هر کس بايد واعظ خود باشد، خود را مراقبت کند، از تخطّي خود مانع شود، امر به معروف و نهي از منکر هم بکند که آن امرِ خود به معروف و نهي خود از منکر و موعظه کردنِ خود، بر امر و نهي و موعظه ديگران مقدّم است. اين، همان تقواي الهي است که از ما خواسته اند. تقوا را مراقبت کنيم و به يکديگر توصيه نماييم. من هم به شما برادران و خواهران توصيه مي کنم که تقواي الهي را فراموش نکنيد. بزرگترين محصول ماه رمضان، تقواست. آنچه را به دست آورده ايد، حفظ کنيد و براي سالهاي آينده و ان شاءالله تا آخر عمر، افزايش دهيد.
بار ديگر، اين عيد شريف را به همه برادران و خواهران؛ بخصوص به خانواده هاي معظّم شهيدان و جانبازان و آزادگان عزيز و همه مفقودان و ايثارگران و کساني که در راه خدا گامي برداشته اند و رنجي برده اند، صميمانه تبريک عرض مي کنم. 
بسم الله الرحمن الرحيم
 انّا اعطيناک الکوثر فصلّ لربّک وانحر انّ شانئک هوالابتر.
بسم الله الرحمن الرحيم
والحمدلله ربّ العالمين. والصّلاة والسّلام علي سيّدنا و نبيّنا ابي القاسم محمّد و علي آله الاطيبين الاطهرين المنتجبين. سيّما علي اميرالمؤمنين والصّديقةالطّاهره سيّدة نساءالعالمين والحسن والحسين سيّدي شباب اهل الجنة و علي بن الحسين و محمّد بن علي و جعفر بن محمد و موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمّد بن علي و علي بن محمّد والحسن بن علي و خلف الهادي المهدي القائم. حججک علي عبادک و امنائک في بلادک. و صلّ علي ائمّة المسلمين و حماة المستضعفين و هداة المؤمنين.
درباره مسائلي که در خطبه دوم لازم است مطرح کنم، دو سر فصل را مورد توجّه قرار مي دهم و راجع هر کدام، مختصري صحبت مي کنم. اوّل، درباره وضع مسلمانان در سطح جهان و دوم درباره مسائل جاري و مهمّ کشور.
 درباره مسلمانان جهان، آنچه که حقيقتاً مايه رنج و تأسّف و درد است؛ اين است که مسلمانان، امروز به آن چيزي که بيش از همه احتياج دارند، کمتر توجّه مي کنند و آن عبارت از بازگشت به اسلام و اتّکا به قدرت اسلامي و استحکام پيوند بين مسلمانان و وحدت مسلمين است. علّت اين است که امروز، دشمنان اسلام در مقابل اين دين، موضع خشن تر و حتي صريحتري اتّخاذ کرده اند. در گذشته هم با اسلام، خيلي دشمني و ستيزه شده است؛ اما امروز بيش از هميشه، اين دشمني خشن تر و صريحتر و ستيزه جويانه تر است.
در رأس اين دشمنان هم، اتّحاد شوم امريکا و صهيونيسم است. امريکا به عنوان رأس قدرت استکباري عالم و صهيونيسم به عنوان عامل فساد سياسي و اخلال در روابط مسلمين با يکديگر و اخلال در روند حرکت رشد ملتها و کشورهاي اسلامي، عمل مي کنند. اين دو، با هم متّحدند. متأسّفانه وضعي که بسياري از سران کشورهاي منطقه عربي به خود گرفته اند - و توقّع مي رفت نسبت به غاصبان فلسطين و در مقابل اين تجاوز فاضح و واضح و وقيحانه، موضع صحيحي اتّخاذ کنند - وضعي است که مسلمانان را روز به روز در مقابلِ آن اتّحاد شوم، ضعيفتر و خودِ آن دولتها را هم ضعيفتر و بي پشتوانه تر مي کند. چه خوب بود رؤساي کشورهاي اسلامي، قدر اسلام را که به آنها قدرت و شخصيت و استقلال و توانايي ايستادگي در مقابل زورگويان را مي دهد، مي شناختند و مي دانستند. متأسّفانه، بسياري از سران مسلمان، قدر اين نعمت بزرگ را نمي دانند.
 اسلام مي تواند به برکت ايمان و تعاليم عالي و نوراني و معارف و احکام مترقّي خود، قدرتي را در کشورهاي اسلامي به وجود آورد که هيچ کس نتواند به آن ملتها و کشورها زور بگويد و گردن کلفتي کند و چيزي را بر آنها تحميل نمايد. چرا از اين قدرت عظيم استفاده نمي کنند؟
 يک روز صهيونيستهاي غاصب با پشتيباني قدرت استعمارگر آن روز دنيا - يعني انگليسيها - آمدند در قلب کشورهاي اسلامي و در نقطه حسّاس فلسطين، گوشه اي را گرفتند؛ بعد هم ادّعاي تشکيل دولت کردند و صاحب خانه ها را بيرون راندند. بعد از آن، دائماً به اين طرف و آن طرف حمله و تجاوز کردند و زمينها را توسعه دادند تا تمام سرزمين فلسطين و بخشي از اردن و لبنان و سوريه را تصرّف کردند.
امروز، تصرّف غاصبانه  آنها، مخصوص فلسطين نيست. اگر بتوانند باز هم اين تجاوز و توسعه طلبي را ادامه خواهند داد. امروز، شرايط دنيا برايشان آماده نيست. صبر مي کنند، آن وقتي که احساس کردند شرايط اطرافشان آماده است و مي توانند، آن وقت باز هم تجاوز را ادامه خواهند داد.
 آنها به اين چيزهايي که امروز در اختيارشان است، قانع نيستند. آنها معتقدند که از آن طرف تا مدينه و از اين طرف تا فرات، متعلّق به آنهاست! آنها کشور عظيمي که منابع آبي کافي در اختيار داشته باشند، مي خواهند. آنها در صددند بر تمام کشورهاي اطراف خود و بر تمام منطقه خاورميانه، سلطه اقتصادي و سياسي و نظامي و اجتماعي داشته باشند. آنها به آنچه که امروز دارند، قانع نيستند.
 کساني که خيال مي کنند اگر به زور و فشار امريکا، با صهيونيستهاي متجاوز، پشت ميز مذاکره نشستند، خود را از درگيري با اين متجاوز و غاصب راحت خواهند کرد، اشتباه مي کنند. آن رژيم غاصب نمي گذارد آنها راحت بمانند. اگر هم مي گذاشت، حق نداشتند به خاطر فشار اسرائيل، با مذاکره و امضاي خود، از سرزمين متعلّق به مسلمين و ملت فلسطين بگذرند.
امروز، بعد از اين که صهيونيستهاي غاصب، در سرزمين فلسطين، خود را از خطر حمله ارتشهاي کشورهاي عربي - که تا چند سال قبل آنها را تهديد مي کرد - خلاص کردند، به فکر دست اندازي به مناطق اقتصادي و سياسي کشورهاي ديگرند؛ آن هم باز با فشار امريکا! امريکاييها با انواع اهرمهايي که در اختيار دارند و با حربه هاي سياسي - مثل حقوق بشر - و حربه هاي اقتصادي - مثل دخالت در مجامع جهاني و بنيانهاي اقتصادي بين المللي - به يکايک کشورهاي اطراف منطقه فلسطين و حتّي کشورهاي دور دست، آن قدر فشار مي آورند که دولتهاي ضعيفي که با اسرائيل رابطه ندارند، مجبور شوند با اين رژيم غاصب رابطه برقرار کنند و آنهايي هم که رابطه دارند، آن را توسعه دهند! اين فشار، براي آن است که راه را باز کنند تا اسرائيل غاصب وارد کشورها شود و در آن جاها تلاش اقتصادي و فعّاليت تجاري و بازرگاني کند و بر منابع ثروت کشورها تسلّط يابد. اين، خطر بزرگي است و امروز مسلمانان را تهديد مي کند.
البته، بديهي است آن غدّه سرطاني که گسترش پيدا مي کند، اسرائيل غاصب و صهيونيسم است؛ اما آن دستي که به او کمک مي کند، رأس استکبار جهاني - يعني دولت امريکا - است. ملتهاي مسلمان، نبايد اين نکته را فراموش کنند؛ همچنان که ملت عزيز و شجاع و با غيرت و آگاه و هوشيار ما، با بيان و عمل و حضور در صحنه هاي سياسي و ديگر صحنه هاي لازم، ثابت کرده است که فشار امريکا را تحمّل نمي کند و آن را به صورت تودهني، به خود او بر مي گرداند.
شما ملت، به امريکا و دشمنان انقلاب و کساني که مي خواهند نام فلسطين و قدس شريف را از خاطره ها و ذهنها محو کنند، تو دهني زديد. در روز بيست و دوم بهمن ماه و روز قدسِ اين ماه رمضان، مردم ايران با همه وجود و با همه شور و شوق و انگيزه و شجاعت و غيرت و ايماني که دنيا در اين ملت سراغ دارد، بار ديگر نشان دادند که ايستاده اند. مرحبا بر شما ملت ايران. مرحبا برا ين شور و شوق و ايمان. مرحبا بر اين هوشياري و آگاهي. آفرين بر اين موقع شناسي. شما امسال، روز قدس و شايد روز بيست و دوم بهمن را از سالهاي قبل هم پرشورتر گرفتيد. اين، نشانِ آگاهي ملت ايران است. معلوم است ملت ايران مي داند که امسال حضورش در صحنه، به خاطر وضع نابسامان مسلمانان و تجاوز طلبي روزافزون دشمنان  اسلام، لازمتر است. شما اين حضور را نشان داديد؛ خداوند از شما راضي باشد. قلب مقدّس ولي عصر از شما خشنود و خوشحال باد که خوب مي فهميد و خوب حرکت و عمل مي کنيد و خوب تشخيص مي دهيد. ملتهاي ديگر، بايد از ملت ما ياد بگيرند. دولتها هم بايد قدر اين نعمت عظيم را - که نعمت اسلام و ملتهاي اسلامي است - بدانند.
نکته دوم در باب مسائل داخلي خودِ ماست. به فضل پروردگار، کشور در حال حرکت به جلو است. دولت و مسؤولان و ملت تلاش مي کنند، مملکت را مي سازند؛ هم از لحاظ سازندگي اقتصادي و بناي بنيانهاي لازم در اين کشور و هم از جهت معنوي و فرهنگي. البته، دشمن خيلي تلاش مي کند که رخنه و نفوذ و تهاجم کند و ضربه بزند و نگذارد سازندگي انجام شود؛ اما در مقابل، کار مي شود و به فضل پروردگار، اين کار ادامه پيدا خواهد کرد. هم مسؤولان که انصافاً با ايمان و علاقه و دلسوزي و کارداني و لياقت، مشغول تلاش و خدمت هستند و هم آحاد و گروههاي مردم در بخشهاي مختلف، بايد اين تلاش را ادامه دهند و ادامه هم مي دهند.
 مسأله نقد و نزديک ما، مسأله انتخابات است که من يک بار ديگر به همه عرض مي کنم: انتخابات و مجلس شوراي اسلامي مهّم است. مجلسِ قوي و با ايمان و انقلابي که اين آرمانها را بفهمد و بشناسد و به آن پايبند باشد، مهّم است و نبودن چنين مجلسي، يا ضعيف بودن آن، يا اختلال در آن، براي ملت يک خسارت و خسران بزرگ است. شما با آگاهي و دقّت و مراقبت خود، مي توانيد مجلسِ خوب را تشکيل دهيد.
ببينيد و بفهميد چه کسي را به مجلس مي فرستيد. آن کسي که به عنوان وکيل اين ملتِ انقلابي و مؤمن و شجاع به مجلس مي رود، بايد انقلابي و مؤمن و شجاع باشد. اگر نگوييم شجاعترين و مؤمن ترين و انقلابي ترين؛ لااقل در سطح اين توده عظيم مردم که اين گونه از خود درخشش نشان مي دهند، باشد.
آن کسي که اسلام را نمي پسندد و مقرّرات اسلامي را قبول نمي کند و براي خاطر دل بيگانگان و خوشامد ديگران، به انقلاب و ارزشهاي انقلابي اهانت مي کند و يا به خاطر ترس از ديگران، به جاي اين که به ملت گرايش نشان دهد، به دشمن گرايش نشان مي دهد و آن کسي که تقواي لازم را ندارد و اهل معنويّات نيست و اهل دنياست و فقط براي نام و نشان و استفاده شخصي ، اين مسؤوليت را مي خواهد، او لايق و شايسته اين کار نيست.
دنبال آدمهاي مؤمن و شجاع و انقلابي و کساني که بتوانند قدرت اين ملت را - که در سايه ارزشهاي انقلابي است - حفظ کنند، باشيد. کساني که وقتي قوانيني مي گذارند و موضعي مي گيرند و نطقي مي کنند، همه در اين جهت باشد. اين طور آدمي، شايسته آن است که به عنوان وکيل اين ملت، به مجلس شوراي اسلامي برود؛ آن کسي که بفهمد امام چه مي گفت، چه مي خواست و چرا مي خروشيد.
وکيل آينده مجلس، بايد دنبال راه امام و در خطّ او باشد؛ آن مرد بزرگ و انساني که دشمنانش هم به عظمت و صداقت و شجاعت او اذعان و اعتراف مي کردند. آن انساني که ايرانِ ضعيف و وابسته را از چنگ آدمهاي فاسد و مديران نالايق و وابسته بيرون آورد و به دستِ خودِ ملت داد. آن انساني که توانست حرکت مردم را هدايت و اين ملت را مجتمع و متّحد کند و در راه آن هدف عظيم، به حرکت بيندازد.
خطّ امام و ارزشها و وصيّت نامه او را فراموش نکنيد. آنچه را که اين ارزشها به شما مي آموزد، آنها را در آدمي سراغ کنيد و وقتي پيدا کرديد؛ قربة الي الله و محض رضاي خدا، نام او را در صندوق رأي بيندازيد. اين، مجلس شوراي اسلامي لايق شما و اين ملت مي شود. کار را اين طور دنبال کنيد.
 بحمدالله مجلس شوراي اسلامي در اين چهار دوره خوب بوده است. البته، هميشه در اين مجلس، همه گونه آدم و همه طور فکر و سليقه سياسي اي وجود داشته است. حتّي کساني که جزو اقليتهاي ديني بودند و مسلمان نبودند؛ اما در کنار هم ميهنان مسلمان خود، در راه حاکميت و اقتدار جمهوري اسلامي - که اقتدار ملت ايران و عظمت و شوکت کشور است - زحمت کشيدند و تلاش و خدمت کردند.
من مي دانم که در اين دوره هم، لطف و فضل و کمک پروردگار عالم، شامل حال شما خواهد بود و مجلس، مجلس خوبي خواهد شد و حضور مردم - به فضل پروردگار - حضور خوبي خواهد بود. شوق و شور و ايمان و انگيزه و دشمن شناسي و موقع شناسي اين ملت، نمي گذارد دشمن در اهداف و مقاصد خود کامياب شود. دشمن مي خواهد مجلس ضعيف باشد و انتخابات شور و شوق نداشته باشد و رأي دهندگان کم باشند. دشمن مايل است آنچه که براي اين ملت لازم است، انجام نشود؛ ولي اين ملت نخواهد گذاشت.
رحمت خدا بر امام و شما مردم و مسؤولان دلسوز و مؤمن و کساني که راه درست را پيش پاي مردم بگذارند و آنان که اين راه را طي کنند و بروند.
بسم الله الرّحمن الرّحيم
والعصر انّ الانسان لفي خسر الاّالذين امنوا و عملوالصّالحات و تواصوا بالحقّ و تواصوا بالصّبر.
والسّلام عليکم و رحمة الله و برکاته