بسم اللَّه الرّحمن الرّحيم
خدا را شكر مى كنيم كه زحمات افسران رشيد نيروى هوايى، ثمرات شيرين خود را بتدريج نشان مى دهد. اين جمعِ دانشجويان و فارغ التّحصيلان و اين نظام معنوى و پيشرفتهاى علمى، نظامى، اخلاقى و دينى، هركدام، مژده اى براى ملت ايران است. رحمت خدا بر كسانى كه در راه پديدآوردن چنين وضعى، سالهايى را با تلاش و كوششِ مجاهدت آميز گذرانيدند و به شهادت رسيدند. رحمت خدا بر شهيد «ستّارى»، شهيد «بابايى»، شهيد «اردستانى» و ديگر شهداى عزيزى كه هر كدام در پديد آوردن اين وضعيت مطلوب - كه مايه روشنى چشم هر بيننده است - سهم وافرى داشتند. شكرگزارى از شهيد ستّارى، همين را اقتضا مى كند كه اين دانشگاه به نام آن شهيد نامگذارى شود.
شما عزيزان دانشجو و فارغ التّحصيل، اين را به روشنى مى دانيد و بدانيد كه اين تلاش علمى در محيط نظامى وبراى اهداف نظامى، يك عبادت است. اگر هر كس به وضعيت امروز ايرانِ عزيز و آفاق روشن آينده آن نگاه كند، خواهد فهميد كه هر تلاش و اقدامى، هر تربيت جمع جوانى و هر پيمودن راه علم و تربيت و تكميل نفسى كه در هر بخش از بخشهاى دستگاههاى عظيم اين كشور انجام مى گيرد، يك عبادت، يك كار ماندگار و يك حسنه است. امروز بحمداللَّه در سرتاسر اين دستگاه عظيمى كه اداره كشور را به عهده دارد - چه بخشهاى نظامى و چه بخشهاى غير نظامى - انسانهاى بى شمارى به كارها و حسنات بزرگ سرگرمند. جمعى به كار سازندگى كشور مشغولند، جمعى به كار تربيت نسلهاى روبه رشد سرگرمند، و جمعى هم همه همّت خود را براى زنده نگهداشتن شعارهاى بزرگ انقلاب - كه امروز شعارهاى ملى اين كشور است - صرف مى كنند. هر كس به كارى سرگرم است و اين كشور كهن، اين ملت رشيد، اين آفاق روشن، اين تاريخ پر از افتخار، همه و همه، با تلاشهاى امروز مسلمانان مؤمن و فعّال اين كشور، درحال جان گرفتن و معنا يافتن در جهت سلامتِ زندگى در اين كشور هستند و در همه جهات حركت مى كنند. خدا را شكر مى كنيم كه براى اين ملت و اين كشور، چنين وضعيت افتخارآميزى را مقدّر فرمود.
روزگارى بر اثر سلطه دستگاههاى فاسد و نفوذ بيگانگان در همه اعماق اين كشور بزرگ، همه منابع حياتى، به نحوى هدر مى رفت. منابع مادّى و انسانى نابود مى شد و منابع معنوى، فكرى و عقيدتى، رو به اندراس مى رفت. آن روز، كسانى كه در دنيا داعيه صاحب اختيارى همه عالم را داشتند، از ايران راضى بودند. آن روز، كسانى كه ملتها رإ؛ ّّ برده خويش مى خواندند، ايرانِ دوران استبداد را تعريف و ستايش مى كردند. ايرانِ آن روز، براى بيگانگان و طمعكاران خارجى، بهشت بود. براى كسانى كه جز به زيان ملت ايران اقدامى نمى كردند، نقطه امنى بود. اما براى ملت ايران، براى صاحبان اين سرزمين و براى فرزندان اين خانه، فضايى ناامن، زندگى اى ناخوش، محيطى از همه سو يأس آور و مرگبار به شمار مى آمد. جوان اين مملكت، احساس افتخار نمى كرد. دانشجوى اين مملكت، آن روز، همه همّتش اين بود كه خود را به نحوى به بيرون از اين مرزها برساند و همان جا سرگرم شود. كسانى كه مى خواستند براى كشور و ملت خود تلاش كنند، خونِ دل مى خوردند.
امروز ايران، يك ايران مستقلّ است. امروز ملت ايران، زير بارِ تحميلى هيچ زورگويى در دنيا، سر خم نمى كند. امروز ملت ايران، از امكانات مادّى و معنوى اش، براى كشور و امروز و آينده خود استفاده مى كند. امروز نيروهاى مسلّح كشور ايران مى دانند براى چه و كه مجهّز مى شوند. مى دانند كه بارِ مقدّس و افتخار آفرينِ دفاع از ملت، كشور و مقدّسات ملى، بر دوش آنهاست؛ از آن لذت مى برند و به آن افتخار مى كنند. امروز نيروهاى مسلّح مجبور نيستند زورگويان و عناصر خارجى را در ميان، يا بالاى سرِ خود ببينند. همين دوره هايى كه امروز دانشجويان نظامى ما - چه در اين دانشگاه كه، بحمداللَّه سطح راقى اى دارد و چه در دانشگاههاى ديگر نظامى - فرا مى گيرند، پيش از اين، مجبور بودند براى فراگرفتنش، به خارج از اين مرزها بروند، تحميلها را تحمّل كنند و تحقيرها را بپذيرند، تا چيزى يادبگيرند يا نگيرند. كسانى كه براى خودشان حقّ تصميم گيرى براى ملتها و كشورهاى جهان قائلند، ملت ايران، نظامى ايران، عنصر ايرانى و همه ملتهاى غير خودشان را، انسانهاى درجه دوم به حساب مى آورند. متأسّفانه، امروز هم نسبت به كشورهايى كه تحميلات آنها را پذيرفته اند، همين طورند. امروز، زورگويان عالم از ملت و حكومت ايران و نظام جمهورى اسلامى ناراضى اند و حق هم دارند كه ناراضى باشند.
براى ملت ايران، ننگ نيست كه گرگان فرارويش نعره و عربده بكشند؟! براى ملت ايران، ننگ نيست كه دزدان و زورگويانِ عالم به رويش اسلحه بلند كنند؟! اتّحاد نامقدّس زمامداران امريكا با غاصبان صهيونيستِ سرزمين فلسطينْ عليه ملت ايران، براى اين ملت يك افتخار است. ما افتخار مى كنيم كه زشتروى ترين و سياهكارترين عناصر سياسى دنيا، با ملت و دولت ايران مخالفند. بگذار مخالف باشند! هر كس كه قلدران عالم از او تعريف كنند، بايد احساس خجلت كند. هر كس كه سياهكاران عالم از او بد بگويند، بايد افتخار كند. سياهكاران، از هر كه ضدّ سياهكارى است، ناراحتند.
دولت جمهورى اسلامى و ملت ايران، افتخار مى كنند كه با زور و غصب كنار نمى آيند. رژيم غاصبِ صهيونيستِ تروريستِ نژادپرست را يك روز هم نپذيرفته اند و نخواهند پذيرفت. هركس كه از زورگويان حمايت مى كند، سياهكار است. ملت ايران، در طول اين هفده سال توانسته است ثابت كند كه قدرتمند، رشيد و صبور است. راه خود را با طمأنينه، آرامش و با اتّكاى به نفس ادامه مى دهد. هفده سال پيش، ملت ما، اين ارتش، اين نيروى هوايى، اين نظم و سطح عالى دانش در نيروهاى مسلّح و اين دانشجو و استاد و چنين فرماندهان و مسؤولان دانشگاهى را نداشت، و اين، آسان به دست نيامده است. تلاشها و كوششها شده است. ان شاءاللَّه، از اين هم پيش تر خواهيم رفت. نيروهاى مسلّح، روزبه روز، به هدفهاى خود نزديكتر خواهند شد، و روزبه روز تواناييهاى بيشترى به دست خواهند آورد. اين تواناييها، فقط توانايى نظامى نيست. توانايى علمى، صنعتى و روحى هم هست. اتّكاى به نفس هم هست. دشمن هرچه مى تواند، تلاش كند. بانوى ما، زينب كبرى عليها سلام، خطاب به سيه روى ترين انسانهاى زمان خود فرمود: «كد كيدك، واسع سعيك فواللَّه لاتمحوا ذكرنا.» امروز ملت ايران و مسؤولان اين كشور، همان سخن را به دشمنان زورگو{P -جمله اى از خطبه شكوهمند زينب كبرى (س)
در مجلس يزيد. P}
و ياوه گوى جمهورى اسلامى مى گويند. آنهايى كه در موضع مسؤولان كشور امريكا يا هر گوشه ديگر دنيا، عليه ملت ايرانْ سخنان ياوه مى گويند و زشتيهاى خودشان را به ملت و دولت ايران نسبت مى دهند، خودشان تروريست و زورگويند. آنان بدكاره و نژادپرستند. آنان از حل كردن ابتدايى ترين مشكلات اجتماعى خود، يعنى مسأله نژاد و سياه و سفيد، عاجزند. امروز همين سخنان را ملت و نظام ايران خطاب به آنها مى گويد: «كدكيدك. واسع سعيك. فواللَّه لاتمحوا ذكرنا.» مگر شما مى توانيد كمترين آسيبى به جمهورى اسلامى برسانيد؟! شما خواهيد مُرد. شما خواهيد رفت. شما مانند آن امپراتورى ديگر، زايل خواهيد شد و پرچم اسلام روزبه روز، برافراشته تر خواهد شد. ملت ايران و هركس كه متمسّك به اسلام است، روزبه روز زنده تر خواهد شد.
عزيزان من! يك بخش مهم و يك ركن بزرگ از اين آينده درخشان، شما هستيد و مسؤوليت آن بر دوش شماست. شما خوبيد، شما جوانيد، شما پاكيد، شما منوّريد. اين را قدر بدانيد. خود را در اين فضاى سالم و دينى، بسازيد. نيروهاى مسلّح، سپاه و ارتش، نيروهاى انتظامى و همه كسانى كه در لباس خدمت نظامى به اسلام و ملت ايران تلاش مى كنيد!در هر گوشه كه هستيد، اين سنگر را قدر بدانيد. براى اين خدمت، خدا را شكر كنيد. در راه اين خدمت، گامتان را استوار بداريد. خدا با ماست و ان شاءاللَّه توجّهات حضرت ولىّ عصر ارواحنافداه، متوجّه ماست.
والسّلام عليكم و رحمةاللَّه و بركاته.