در روز عید فطر، اول شوال ۱۴۳۴
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم
تبريك عرض ميكنيم عيد سعيد فطر را به امت بزرگ اسلامى در هر نقطه‌اى از جهان، و به ملت بزرگ و رشيد ايران - كه در عرصه‌هاى گوناگون، لياقت و شايستگى خود را براى دريافت هدايت و نعمت الهى اثبات كردند - و همچنين تبريك عرض ميكنيم به شما حضار محترم، مسئولان پرافتخار كشور، و همچنين ميهمانان ما، سفراى محترم كشورهاى اسلامى؛ همچنين بايد تبريك گفت به ملت ايران، به خاطر گذراندن يك ماه رمضانِ به معناى واقعى كلمه، مبارك.
مردم ايران با اعمال عبادى واجب و مستحبِ در اين ماه، خود را بار ديگر شايسته‌ى نزول رحمت الهى كردند. اين دهانهاى روزه‌دار در اين روزهاى بلند و گرم، اين شبهاى رونق‌يافته‌ى از ذكر و عبادت و دعا و مناجات، اين جلسات متعدد قرآن در هر نقطه‌ى كشور، كه آحاد مردم، مخصوصاً جوانان و نوجوانان، عشق فراوان خود را به قرآن در اين جلسات نشان ميدادند، اين شبهاى قدر و جلسات باشكوه و پرمغز و پرمعنا كه در اين شبها تشكيل ميشد، و انواع و اقسام آحاد و اصناف مردم از قشرهاى مختلف، از مشاغل مختلف، از سلائق مختلف، با شكل و شمايل و شاكله‌هاى گوناگون، همه مجذوب مركز ذكر و دعا و توسل در اين شبها ميشدند؛ اينها خيلى باارزش است. بايد قدر بدانيم اين روح توسل و تذكرى كه در كشور ما بحمدالله وجود دارد و در بسيارى از اوقات سال - بخصوص در ايام ماه مبارك رمضان و ليالى قدر - و مناسبتهاى عزيزى از اين قبيل، جلوه و بروز بيشترى پيدا ميكند.
بنده لازم ميدانم به مناسبت همين عظمتى كه اين ايام دارد، و ارزشى كه ذكر و ياد الهى دارد، به مسئولين محترم كشور، مجموعه‌ى تازه‌نفسى كه مسئوليتهاى كشور را برعهده گرفتند و ان‌شاءالله در اين كار با قدم ثابت، با اراده و عزم راسخ به پيش خواهند رفت، اين توصيه را بكنم كه در طول اين راه دشوار، از همين سلاح ذكر و توجه و توسل به خداوند متعال و اعتماد به خدا استفاده كنند. «يا من لا يجبه بالرّدّ اهل الدّالّة عليه»(۱) - دعائى كه وارد شده است براى روز عيد فطر، در صحيفه‌ى مباركه‌ى سجاديه - حتّى كسانى كه در مخاطبه‌ى با پروردگار عالم، با گستاخى حرف ميزنند، خداى متعال رحمت خود را شامل آنها هم ميكند. رحمت واسعه‌ى الهى در دسترس كسانى است كه آن را بخواهند و بطلبند. مهم اين است كه هدايت الهى را بخواهيم، رحمت الهى را بخواهيم، آن را بطلبيم؛ آن وقت به دست خواهد آمد.
همه‌ى مسئولين كشور - بخصوص مسئولين سطوح بالاى كشور - به خداوند متعال توجه كنند، توسل كنند. كارهاى سنگين، وظائف مهم، حقوق عمومى مردم، مسئوليتهائى است بر دوش آنها؛ اين مسئوليتها را با كمك پروردگار ميشود بخوبى انجام داد. اگر توانستيم راه كمك الهى را به سوى خود و به روى خود باز كنيم، هيچ مشكلى وجود نخواهد داشت كه قابل حل نباشد. به خداى متعال اميدوار باشند، همه‌ى تلاش خود را به صحنه بياورند. نميشود تنبلى كرد، كار نكرد و اميدوار به رحمت الهى بود. هدايت الهى، دستگيرى الهى، لطف الهى آن وقتى است كه ما همه‌ى موجودى توان خود را - كه آن هم متعلق به خداى متعال است - وارد صحنه كنيم؛ از فكر و تدبير، از نيروى جسمى و توان كار، از امكانات عظيم نيروى انسانى كشور، از همه چيز استفاده كنيم؛ آن وقت خداى متعال قطعاً تفضل خواهد كرد.
بسيارى بودند كه در مقاطعى، از آينده‌ى كشور مأيوس ميشدند. ما در اين سى و چند سال، تجربه‌هاى متعددى داريم؛ بودند افرادى كه يا نزديك‌بين بودند، يا دچار ضعف باور به كمك الهى بودند، يا حسن ظن به وعده‌ى الهى نداشتند؛ در يك مواقعى، «و زلزلوا حتّى يقول الرّسول و الّذين ءامنوا معه متى نصر الله»؛(۲) در طول تاريخ هم پيش آمده است؛ در همان مواقع، خداى متعال كمك كرده است. و شما امروز ملاحظه كنيد ملت ما، كشور ما، نسبت به همه‌ى دوره‌هاى گذشته، در نقطه‌ى مقدم قرار دارد؛ پيشرفت جزو ذات حركت ملت ايران شده است؛ روزبه‌روز بحمدالله ملت پيشرفت كرده است، باز هم پيشرفت خواهد كرد؛ مهم اين است كه رابطه‌ى خودمان را با خداى متعال محكم كنيم.
امروز دنياى اسلام دچار مشكلات بزرگى است. ما در منطقه‌اى قرار گرفته‌ايم كه متأسفانه در متعددى از كشورهائى كه پيرامون ما هستند، مشكلاتى وجود دارد، كه غالباً هم اين مشكلات تزريق شده و تحميل شده‌ى از سوى ديگران و از سوى بيگانگان است. يقيناً اين حوادثى كه امروز در منطقه‌ى غرب آسيا و در شمال آفريقا دارد اتفاق مى‌افتد، اگر دخالتهاى بيگانگان نبود، اگر سياستهاى مغرضانه‌ى قدرتها نبود، اوضاع به اين شكل پيچيده نميشد. امروز هم راه علاج اين است كه خود ملتها تصميم بگيرند، ديگران دخالت نكنند، بيگانگان دخالت نكنند. علاج حوادثى كه امروز در اين منطقه وجود دارد، صرفاً اين است. مصر همين جور است، ليبى همين جور است، سوريه همين جور است. ملتها ميتوانند با حكمت نخبگانِ خودشان و با هدايت پيشروان و پيشوايانِ خودشان و عقلاى قوم، راههاى خلاص را پيدا كنند؛ اگر بيگانه‌ها بگذارند، اگر تزريق نفاق نكنند، تزريق دودلى بين مردم نكنند.
ملت ايران به فضل پروردگار، به حول و قوه‌ى الهى، با روحيه‌ى ايمان، با روحيه‌ى اتحاد و انسجام و وحدتى كه به بركت دين در خدمت و در اختيار آنها است، توانسته‌اند اين راه را طى كنند؛ باز هم در آينده به توفيق الهى همين جور خواهد بود.
توطئه‌اى كه در كشورهاى ديگر كردند، در اينجا اين توطئه‌ها اثر ندارد. يا به عنوان اختلافات مذهبى مردم را به جان يكديگر انداختند، يا به عنوان اختلافات قومى برادران را در مقابل هم قرار دادند، يا با عنوان اختلافات حزبى اين كار را كردند؛ هيچكدام از اين سلاحهاى خطرناك و زهرآگين، در ايران اسلامى كاربرد ندارد؛ مذاهب گوناگون در كنار هم، اقوام گوناگون دست در دست هم، و گروهها و جريانات مختلف در اساسى‌ترين مسائل با وحدت نظر با يكديگر، پيش ميروند.
و من توصيه‌ام به مسئولان كشور، به نخبگان سياسى، به برگزيدگان و برجستگان دينى، به آنهائى كه منطقه‌ى نفوذ كلمه‌اى در ميان مردم دارند، اين است: تا آنجا كه ميتوانند، بر روى اين اتحاد و انسجامِ باارزش ملت ايران تكيه كنند؛ ايمان به خدا و اتحاد، دين و اتحاد كلمه؛ اين دو چيز است كه ميتواند كشورها را، ملتها را روى پاى خودشان نگه دارد؛ قدرت مقاومت به آنها بدهد؛ و ملت ايران بحمدالله از اين دو برخوردار است. و اى كاش مسئولان سياسى و فرهنگى در كشورهاى ديگر، به اين نقطه توجه مضاعف كنند و مشكلاتى را كه براى كشورها در اين منطقه پيش آمده است، باحكمت برطرف كنند.
دعا كنيم كه خداى متعال امت اسلامى را سرافراز و پايدار بدارد. پروردگارا! به محمد و آل محمد، تفضل خودت را، رحمت خودت را بر امت اسلامى در سراسر جهان مستمر و پايدار بدار. پروردگارا! دست بيگانگان را از زندگى مردم در كشورهاى اسلامى كوتاه بفرما.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته
۱) صحيفه‌ى سجاديه، دعاى ۴۶
۲) بقره: ۲۱۴
بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحيم
تبريك عرض ميكنيم عيد سعيد فطر را به امت بزرگ اسلامى در هر نقطه‌اى از جهان، و به ملت بزرگ و رشيد ايران - كه در عرصه‌هاى گوناگون، لياقت و شايستگى خود را براى دريافت هدايت و نعمت الهى اثبات كردند - و همچنين تبريك عرض ميكنيم به شما حضار محترم، مسئولان پرافتخار كشور، و همچنين ميهمانان ما، سفراى محترم كشورهاى اسلامى؛ همچنين بايد تبريك گفت به ملت ايران، به خاطر گذراندن يك ماه رمضانِ به معناى واقعى كلمه، مبارك.
مردم ايران با اعمال عبادى واجب و مستحبِ در اين ماه، خود را بار ديگر شايسته‌ى نزول رحمت الهى كردند. اين دهانهاى روزه‌دار در اين روزهاى بلند و گرم، اين شبهاى رونق‌يافته‌ى از ذكر و عبادت و دعا و مناجات، اين جلسات متعدد قرآن در هر نقطه‌ى كشور، كه آحاد مردم، مخصوصاً جوانان و نوجوانان، عشق فراوان خود را به قرآن در اين جلسات نشان ميدادند، اين شبهاى قدر و جلسات باشكوه و پرمغز و پرمعنا كه در اين شبها تشكيل ميشد، و انواع و اقسام آحاد و اصناف مردم از قشرهاى مختلف، از مشاغل مختلف، از سلائق مختلف، با شكل و شمايل و شاكله‌هاى گوناگون، همه مجذوب مركز ذكر و دعا و توسل در اين شبها ميشدند؛ اينها خيلى باارزش است. بايد قدر بدانيم اين روح توسل و تذكرى كه در كشور ما بحمدالله وجود دارد و در بسيارى از اوقات سال - بخصوص در ايام ماه مبارك رمضان و ليالى قدر - و مناسبتهاى عزيزى از اين قبيل، جلوه و بروز بيشترى پيدا ميكند.
بنده لازم ميدانم به مناسبت همين عظمتى كه اين ايام دارد، و ارزشى كه ذكر و ياد الهى دارد، به مسئولين محترم كشور، مجموعه‌ى تازه‌نفسى كه مسئوليتهاى كشور را برعهده گرفتند و ان‌شاءالله در اين كار با قدم ثابت، با اراده و عزم راسخ به پيش خواهند رفت، اين توصيه را بكنم كه در طول اين راه دشوار، از همين سلاح ذكر و توجه و توسل به خداوند متعال و اعتماد به خدا استفاده كنند. «يا من لا يجبه بالرّدّ اهل الدّالّة عليه»(۱) - دعائى كه وارد شده است براى روز عيد فطر، در صحيفه‌ى مباركه‌ى سجاديه - حتّى كسانى كه در مخاطبه‌ى با پروردگار عالم، با گستاخى حرف ميزنند، خداى متعال رحمت خود را شامل آنها هم ميكند. رحمت واسعه‌ى الهى در دسترس كسانى است كه آن را بخواهند و بطلبند. مهم اين است كه هدايت الهى را بخواهيم، رحمت الهى را بخواهيم، آن را بطلبيم؛ آن وقت به دست خواهد آمد.
همه‌ى مسئولين كشور - بخصوص مسئولين سطوح بالاى كشور - به خداوند متعال توجه كنند، توسل كنند. كارهاى سنگين، وظائف مهم، حقوق عمومى مردم، مسئوليتهائى است بر دوش آنها؛ اين مسئوليتها را با كمك پروردگار ميشود بخوبى انجام داد. اگر توانستيم راه كمك الهى را به سوى خود و به روى خود باز كنيم، هيچ مشكلى وجود نخواهد داشت كه قابل حل نباشد. به خداى متعال اميدوار باشند، همه‌ى تلاش خود را به صحنه بياورند. نميشود تنبلى كرد، كار نكرد و اميدوار به رحمت الهى بود. هدايت الهى، دستگيرى الهى، لطف الهى آن وقتى است كه ما همه‌ى موجودى توان خود را - كه آن هم متعلق به خداى متعال است - وارد صحنه كنيم؛ از فكر و تدبير، از نيروى جسمى و توان كار، از امكانات عظيم نيروى انسانى كشور، از همه چيز استفاده كنيم؛ آن وقت خداى متعال قطعاً تفضل خواهد كرد.
بسيارى بودند كه در مقاطعى، از آينده‌ى كشور مأيوس ميشدند. ما در اين سى و چند سال، تجربه‌هاى متعددى داريم؛ بودند افرادى كه يا نزديك‌بين بودند، يا دچار ضعف باور به كمك الهى بودند، يا حسن ظن به وعده‌ى الهى نداشتند؛ در يك مواقعى، «و زلزلوا حتّى يقول الرّسول و الّذين ءامنوا معه متى نصر الله»؛(۲) در طول تاريخ هم پيش آمده است؛ در همان مواقع، خداى متعال كمك كرده است. و شما امروز ملاحظه كنيد ملت ما، كشور ما، نسبت به همه‌ى دوره‌هاى گذشته، در نقطه‌ى مقدم قرار دارد؛ پيشرفت جزو ذات حركت ملت ايران شده است؛ روزبه‌روز بحمدالله ملت پيشرفت كرده است، باز هم پيشرفت خواهد كرد؛ مهم اين است كه رابطه‌ى خودمان را با خداى متعال محكم كنيم.
امروز دنياى اسلام دچار مشكلات بزرگى است. ما در منطقه‌اى قرار گرفته‌ايم كه متأسفانه در متعددى از كشورهائى كه پيرامون ما هستند، مشكلاتى وجود دارد، كه غالباً هم اين مشكلات تزريق شده و تحميل شده‌ى از سوى ديگران و از سوى بيگانگان است. يقيناً اين حوادثى كه امروز در منطقه‌ى غرب آسيا و در شمال آفريقا دارد اتفاق مى‌افتد، اگر دخالتهاى بيگانگان نبود، اگر سياستهاى مغرضانه‌ى قدرتها نبود، اوضاع به اين شكل پيچيده نميشد. امروز هم راه علاج اين است كه خود ملتها تصميم بگيرند، ديگران دخالت نكنند، بيگانگان دخالت نكنند. علاج حوادثى كه امروز در اين منطقه وجود دارد، صرفاً اين است. مصر همين جور است، ليبى همين جور است، سوريه همين جور است. ملتها ميتوانند با حكمت نخبگانِ خودشان و با هدايت پيشروان و پيشوايانِ خودشان و عقلاى قوم، راههاى خلاص را پيدا كنند؛ اگر بيگانه‌ها بگذارند، اگر تزريق نفاق نكنند، تزريق دودلى بين مردم نكنند.
ملت ايران به فضل پروردگار، به حول و قوه‌ى الهى، با روحيه‌ى ايمان، با روحيه‌ى اتحاد و انسجام و وحدتى كه به بركت دين در خدمت و در اختيار آنها است، توانسته‌اند اين راه را طى كنند؛ باز هم در آينده به توفيق الهى همين جور خواهد بود.
توطئه‌اى كه در كشورهاى ديگر كردند، در اينجا اين توطئه‌ها اثر ندارد. يا به عنوان اختلافات مذهبى مردم را به جان يكديگر انداختند، يا به عنوان اختلافات قومى برادران را در مقابل هم قرار دادند، يا با عنوان اختلافات حزبى اين كار را كردند؛ هيچكدام از اين سلاحهاى خطرناك و زهرآگين، در ايران اسلامى كاربرد ندارد؛ مذاهب گوناگون در كنار هم، اقوام گوناگون دست در دست هم، و گروهها و جريانات مختلف در اساسى‌ترين مسائل با وحدت نظر با يكديگر، پيش ميروند.
و من توصيه‌ام به مسئولان كشور، به نخبگان سياسى، به برگزيدگان و برجستگان دينى، به آنهائى كه منطقه‌ى نفوذ كلمه‌اى در ميان مردم دارند، اين است: تا آنجا كه ميتوانند، بر روى اين اتحاد و انسجامِ باارزش ملت ايران تكيه كنند؛ ايمان به خدا و اتحاد، دين و اتحاد كلمه؛ اين دو چيز است كه ميتواند كشورها را، ملتها را روى پاى خودشان نگه دارد؛ قدرت مقاومت به آنها بدهد؛ و ملت ايران بحمدالله از اين دو برخوردار است. و اى كاش مسئولان سياسى و فرهنگى در كشورهاى ديگر، به اين نقطه توجه مضاعف كنند و مشكلاتى را كه براى كشورها در اين منطقه پيش آمده است، باحكمت برطرف كنند.
دعا كنيم كه خداى متعال امت اسلامى را سرافراز و پايدار بدارد. پروردگارا! به محمد و آل محمد، تفضل خودت را، رحمت خودت را بر امت اسلامى در سراسر جهان مستمر و پايدار بدار. پروردگارا! دست بيگانگان را از زندگى مردم در كشورهاى اسلامى كوتاه بفرما.
والسّلام عليكم و رحمةالله و بركاته
۱) صحيفه‌ى سجاديه، دعاى ۴۶
۲) بقره: ۲۱۴