علی الظّاهر واجب است برای حجّ و عمره جداگانه طواف نساء بجا آورد، اگر چه تحلّل با طواف نساء واحد بعید نیست.

در حال اختیار نباید چنین کند؛ ولی در فرض سؤال ظاهراً سعی او درست است و چیزی بر او نیست اگرچه احتیاط در اتمام و اعاده سعی است.

باید نیّت حجّ افراد کند و پس از خاتمه حجّ، عمره را بجا آورد.

کفاره را می تواند به فقیر بدهد، و محل ذبح کفّارۀ صید در عمره، مکّه است و در حجّ، منا است و احتیاط آن است که در دیگر کفّارات نیز به همین نحو عمل کند.

سعی او صحیح و کافی است.

اگر در حین طواف واجب برای نماز یومیه طواف را قطع کند، در صورتی که اقلاً نیمی از طواف یعنی سه شوط و نیم را انجام داده است باید از همان جا که قطع شده، طواف را ادامه دهد و اگر کمتر از سه شوط و نیم طواف کرده است، اگر فاصله طولانی شود، احتیاط آن است که طواف را از سر بگیرد و اگر فاصله طویل نشود بعید نیست که این احتیاط واجب نباشد؛ اگرچه به هر حال مستحسن است و در احکام مذکوره فرقی میان نماز جماعت و فرادی و سعه یا ضیق وقت نیست.

وقت طواف حج و نماز آن در ماه ذیحجه است؛ ولی طواف نساء و نماز آن وقت معیّنی ندارد.

خونی که در نماز معفو است در طواف معفوّ نیست. در چیزهایی از قبیل جوراب و عرقچین و نیز دستمال و انگشتر طهارت شرط نیست.

صحت نماز طواف، ولو نماز طواف مستحبی باشد، در حال راه رفتن محل اشکال است؛ و احوط استقرار در حال نماز طواف مستحبی است.

باید در هنگام تذکّر، سعی را قطع کند و دو رکعت نماز را در محلّ آن انجام دهد و سپس برگردد و سعی را تمام کند.

واجب است بعد از طواف بدون فاصله نماز طواف را بجا آورده و میزان عدم فاصله به نظر عرف است؛ بنا بر این بعید نیست که گزاردن نماز یومیّه فیما بین طواف و نماز به مدّت چند دقیقه فاصله، مضر محسوب نشود.

اگر خود نمی تواند طواف کند باید او را طواف دهند و اگر این نیز ممکن نیست، باید نایب بگیرد.

شرط صحّت طواف در مردان این است که ختنه شده باشند و در این حکم فرقی بین بالغ و غیر بالغ نیست.

واجب است همان طواف را تصحیح کند؛ به این نحو که خودش و در صورت عدم تمکّن، نائبش یک طواف کامل به قصد ما فی الذمّه به جا آورند و نماز طواف را بعد از آن اعاده کنند.

در فرض سؤال، می تواند طواف یا سعی را شروع کند.