قصد داشتم یک ماه در محلّی بمانم، ولی در ده روز اول و دوم، سه بار و هر بار به مدت چهار ساعت به شکلی که رفت و برگشت سی کیلومتر می باشد، از محل اقامت خارج می شوم، آیا روزه ام صحیح است؟

اگر شخصی برای هدف مباحی به سفر برود، سپس معلوم شود که هدف در واقع سفر حرام بوده است، مثل اینکه فرد برای خرید منزلی که به اعتقاد او مباح بوده مسافرت برود، سپس معلوم شود منزل مذکور غصبی است، آیا نمازهایی که شکسته خوانده، صحیح است؟

اگر کسی یقین یا اطمینان پیدا کند که به حدّ ترخّص رسیده و نماز را شکسته به‌ جا آورد و در خارج وقت معلوم شود که به حدّ ترخّص نرسیده بود، حکم نماز او چیست؟

آیا کسی که سه یا چهار ماه بین وطن و محل کار، رفت و آمد دارد، ولی شنبه ها سر کار می آید و چهارشنبه ها بر می گردد، حکم کثیر السفر را دارد؟

من اخیراً در مجموعه ای استخدام شدم و از شروط استخدام، گذراندن دوره آموزشی در حین خدمت است؛ این دوره در شهر دیگری با مسافت 100 کیلومتر اجرا می شود که هفته ای یک یا دوبار برای این دوره باید به آن شهر بروم و مدت دوره حدوداً 7 هفته است؛
حکم نماز ما در آن شهر چگونه است؟

سفر برای رفتن به عروسی که در آن موسیقی و رقص حرام هست، آیا سفر حرام محسوب می شود و در پی آن باید نماز را تمام خواند؟

ملاک کثیر السفر چیست؟

زنی که تابع شوهر است و می داند همسرش برای مدت طولانی در شهری ساکن می شود، آیا اختیار دارد که آنجا را وطن خود قرار ندهد؟

وطن کسی که تهران است، ولی به خاطر شغل به شهر دیگر نقل مکان نموده است، اگر در طول یک یا دو سال، هر ده روز یک بار به وطن اصلی می رود، نماز و روزه در مسیر رفت و برگشت چه حکمی دارد؟

اینجانب از محل کار که وطن من هم هست، هفته ای یک بار به وطن اصلی خودم مسافرت می کنم. نماز در بین راه چگونه است؟

شخصی امام جماعت بوده و تصور می کرده در سفرهای شغلی حتی اگر استمرار و کثرت نداشته باشد، باید نماز را تمام خواند و بر این اساس نمازش را تمام می خوانده و به دیگران نیز این فتوای اشتباه را منعکس کرده و آنها نیز نماز را تمام می خوانده اند؛ آیا این شخص و افراد تابع ایشان باید نمازهای خود را قضا نمایند؟

در استفتائات جدید آقا آمده: اقامت ده روز برای کسیکه از طلوع تا غروب وارد شهر میشه، ۲۴۰ساعت (معادل ده شبانه روز) و برای کسیکه مابین غروب تا طلوع وارد میشه باید تا غروب روز دهم بماند. حال، مورد دوم بیشتر از ۲۴۰ ساعت می شود یا کمتر؟ در واقع مبدأ محاسبه ده روز کی میشه؟

با توجه به این که مسافت شرعی، طبق نظر رهبری معظم 41 کیلومتر اعلام شده است، بنده با تفحص و جستجو از اینترنت به ظن رسیدم که مقصد من بیش از 20/5 کیلومتر است، اما بعداً با سخن اهالی مقصد برایم شک حاصل شد و از کیلومتر ماشین حساب کردم کمتر از مسافت شرعی شد؛ الآن تکلیف نمازهای شکسته‌ای که خوانده‌ام چیست؟

آیا نشستن ببن دو سجده در نماز‌های مستحبی واجب است؟
اگر از عمد ننشیند و فقط سر را مقداری از مهر بلند کند و دوباره به سجده برود، نمازش درست است؟

بنده با قصد اینکه ده روز در تهران بمانم تا نماز و روزه هایم کامل باشد به تهران سفر کردم. در اثنای سفر و قبل از رسیدن به مقصد، خودرو بنده دارای اشکال شد؛ هنوز نماز چهار رکعتی روز اول را نخوانده بودم که تصمیم هایی در ذهنم آمد که برای تعمیر خودرو آیا به اهواز برگردم یا خیر، و مرتباً بعد از این سوالات ذهنی به نتیجه رسیدم که خیر بمانم تا نماز و روزه ام کامل باشد. آیا اینگونه سوالات ذهنی به معنای تردید است؟ یا تردید باید قطعیت پیدا کرده باشد؟
الآن با توجه به اینکه دو روز گذشته و در این دو روز نماز و روزه کامل گرفته ام، استفتائی دیدم مبنی بر اینکه:
"چنانچه قصد ده روز بعد از اولین نماز چهار رکعتی دچار انصراف یا تردید شود نمازها و روزه ها کامل است."
لطفا راهنمایی بفرمایید:
۱. آیا موردی که عرض کردم بمعنای تردید است؟
۲. در ادامه اقامتم اگر بعد از ۵ روز بخواهم برگردم باید نماز و روزه ام کامل باشد؟
۳‌. اگر تردید حساب می شده، آیا برای اینکه نماز روزه هایم کامل باشد می توانم باز هم به قصد اولیه ی ده روزه ام برگردم تا نماز و روزه ام کامل باشد؟