ج1) پاک است.
ج2) منی انسان و هر حیوان حرام گوشتی­ که خون جهنده دارد نجس است. منی حیوانات حلال گوشت بنابر احتیاط واجب نجس است.

احتیاط واجب آن است که طواف را اعاده کند.

آنچه یقین به نجس شدنش نداشته باشد محکوم به طهارت است.

میزان، تحقق تبدل به سرکه است خواه خود بخود تبدل پیدا کند یا با علاج شیمیایی و مانند آن، همینکه حقیقت سرکه تحقق پیدا کند پاک و حلال است.

اگر آفتاب بر برگ و ساق درخت که نجس شده نتابد، پاک نمی شود.

پانزده قدم میزان نیست؛ اگر با راه رفتن عین نجاست زایل شود، کفایت می کند.

حکم آب جاری را دارد.

اگر سابقة کریّت آب محرز باشد، می توانید بنا را بر کریّت بگذارید.

حکم مردار را ندارد.

برای تطهیر کافی است تمام قسمت هایی را که احتمال می دهید نجاست در آن قسمت بوده تطهیر کنید و تطهیر کل بدن لازم نیست.

کسی که وکیل شده است لباس انسان را آب بکشد و لباس هم در تصرف او باشد، اگر بگوید آب کشیدم، آن لباس پاک است و اگر قالیشویی بگوید که فرش را به نحو صحیح، تطهیر کرده یا این که خودتان اطمینان دارید که به گونه ای شسته می شود که بعد از زوال عین نجاست، یک مرتبه با آب کر شسته شده و آب از آن عبور می کند، محکوم به طهارت است.

در فرض سؤال، بچه در حکم مسلمان است.

چالۀ مذکور، حکم ظرف را ندارد.

اگر نجاست به داخل چوب نفوذ نکرده باشد، بعد از زوال عین نجس، با یک مرتبه شستن با آب کر، طهارت حاصل می شود.

جوشیدن، موجب نجاست سرکه نمی شود و خوردن آن هم اشکالی ندارد.