ج1) حیوانی که خون جهنده ندارد هر چند حرام گوشت باشد و تذکیه شرعی نشده باشد، نجس نیست؛ ولی نماز با آن باطل است. پس اگر می‌دانید در کرِم، اجزایی از آن حیوانات وجود دارد، برای نماز باید بر طرف شود و چنانچه جذب بدن شده و چیزی از آن باقی نمانده باشد، نماز اشکال ندارد و شستن محل آن لازم نیست.
ج2) اگر خورده نشود، اشکال ندارد. اما اگر خوردنی باشد در صورتی که در فرایند تولید دارو، اجزای ماهی، استحاله* یا مستهلک** شود یا معالجه بیمار، منحصر در استفاده از آن باشد، اشکال ندارد.
-------------------------------------------------------------
* استحاله: دگرگونی چیزی به صورتی که به حقیقت دیگری تبدیل شود، مانند چوبی که خاکستر شود یا سگی که در نمکزار به نمک تبدیل شود.
** مستهلک شدن: مخلوط شدن ماده ای با ماده دیگر به گونه ای که در نظر عرف (نه با دقت عقلی)، اجزاء ماده از بین برود، مانند شکری که در آب حل شود.

فرقی بین زمین خاکی و زمینی که شن است یا با سنگ فرش شده، نیست و زمینی که با آجر و گچ فرش شده باشد به آنها ملحق می شود، بر خلاف زمینی که با قیر و یا با چوب فرش شده باشد. ضمناً باید زمین خشک و پاک باشد.

الکل‌هایی که نمی‌دانید از اقسام مشروبات مست کننده است، پاک محسوب می‌شود و استفاده از مایعاتی که با آن مخلوط شده است و نماز خواندن با لباس و بدن آغشته به آن اشکال ندارد؛ اما اگر بدانید از مشروبات مست کننده محسوب می‌شود، بنابر احتیاط واجب نجس است.

ج1) اگر عرق از محل نجس به جای دیگر نرود، جاهای دیگر بدن پاک است.
ج2) چنانچه تری و رطوبت مسریه باشد و یقین به سرایت نجاست حاصل شود، فقط همان نقطه که با نجس ملاقات کرده نجس می‌شود و بقیه‌ی جاها پاک است.

اطلاع دادن لازم نیست.

ظاهر دیوار گچی بعد از زوال عین نجاست با گرفتن آب کر یا قلیل بر آن پاک می‌شود.
همچنین آفتاب، ظاهر و باطن دیوار را پاک می‌کند، مشروط به این که عین نجاست در آن نباشد و تر باشد، و آفتاب به آن بتابد و به‌وسیله‌ی آفتاب خشک شود.

شستن داخل مقعد لازم نیست.

طناب با نور خورشید پاک نمی شود.

ج1) خاک‌مال کردن ظروف دیگر لازم نیست؛ اما ظرفی که سگ لیسیده یا از آن ظرف آب یا چیز روان دیگر خورده، باید اول با خاک پاک، خاک‌مال کرد و بعد اگر آب قلیل باشد، دو مرتبه شسته شود.
ج2) اگر ظرف‌های دیگر نجس شده باشد، در صورتی که با آبی که متصل به کر است یک بار یا با آب قلیل، سه بار شسته شود، پاک می‌شود.

در فرض سؤال اگر یک مرتبه آب قلیل روی بازو بریزید و از آن جدا شود، پاک می گردد؛ البته در تطهیر با آب کر جدا شدن غساله لازم نیست.

اگر بعد از برطرف شدن عین نجاست، ماشین ظرفشویی ظرف های نجس را یک بار با آب متصل به کر و یا سه بار با آب قلیل بشوید، ظروف پاک می‌شوند؛ البته اگر یقین به سرایت نجاست نداشته باشید، آن ظروف پاک محسوب می‌شوند.

آبی که برای تطهیر مخرج بول یا غایط استفاده شده است، با پنج شرط پاک است:
1 ـ بو یا رنگ یا مزۀ آب در اثر نجاست، تغییر نکرده باشد.
2 ـ نجاست دیگری از خارج به مخرج بول و غائط، نرسیده باشد.
3 ـ نجاست دیگری مثل خون، همراه بول یا غائط نباشد.
4 ـ ذره‌های غائط در آب پیدا نباشد.
5 ـ بیشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج سرایت نکرده باشد.

در فرض سؤال، راهی جز طهارت با آب وجود ندارد.
در هر صورت، طهارت چنین اشیایی لازم نیست و استفاده از آن‌ در حالی که نجس‌ است، اشکالی ندارد؛ البته در صورت سرایت نجاست از گوشی به چیزهای خوردنی و نوشیدنی یا بدن و لباس باید احکام طهارت و پاکی را جهت خوردن و آشامیدن و نماز مراعات کرد.

اگر احراز شود که داخل انگور جوش آمده است، خوردن آن بنا بر احتیاط واجب حرام است، ولی نجس نیست.

ج1) در فرض سؤال؛ غساله، محکوم به طهارت است.
ج2) اگر رنگ و بو و مزۀ متنجس را بگیرد، غسالۀ آب کر، نجس نمی‌شود.