برای تحقق سفر شغلی سه شرط لازم است:
1. قصد انجام سفر شغلی؛
2. شروع سفر شغلی؛
3. قصد استمرار سفر شغلی
لذا اگر عرفاً، این سفرها، استمرار همان سفرهای قبلی محسوب گردد نماز در آنها تمام است؛ البته اگر در بین این سفرها ده روز تمام فاصله شده باشد، در اولین سفر شغلی نماز او قصر خواهد بود. بنا بر این اشخاصی که اشتغال به شغلی دارند که در سال یک بار به مدت مثلاً یک ماه طول می‌ کشد مانند کاروان داران حج، چنانچه بنا دارد همه ساله به این کار اشتغال داشته باشد، نمازش حتی در اولین سفر تمام است؛ هم چنین کسی که در بخشی از سال، سفر شغلی دارد و قصد و عزم او استمرار و انجام آن در هر سال است، مانند رانندگی در یک یا دو ماه از تابستان، سفرش حکم سفر شغلی را دارد و از سفر اول نمازش تمام است.

در هر دو مورد، باید نماز را شکسته بخواند.

اطمینان و یا احتمال عقلائی نسبت به وجود ضرر قابل توجه ، موجب حرمت سفر می گردد که البته لازم نیست شدت ضرر محتمل به اندازه مرگ و یا قطع عضو باشد بلکه اجتناب از ضررهای قابل توجه کمتر از این هم واجب می باشد.

صِرف آن، موجب حرام شدن سفر نیست؛ مگر این که سفر، مصداق اذیت نمودن آن‌ها از نوع اظهار انزجار و راندن و طرد کردن آن‌ها باشد.

ج1) بنا بر احتیاط واجب نماز را هم تمام و هم شکسته بخواند.
ج2) اگر هر دو بینه شهادت حسی بدهند، هر دو ساقط است و باید تمام بخواند و احتیاط مستحب در جمع است.

اگر باقیمانده راه، هشت فرسخ باشد یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد، باید نماز را شکسته بخواند، در غیر این صورت نماز تمام است.

در فرض سوال، نماز صحرانشین ها، تمام است.

در فرض سؤال سفر اشکال ندارد و اگر از اول قصدِ مسافتِ شرعی داشته، نمازش شکسته است.

در فرض سوال، نماز او تمام است.

باید نمازش را تمام بخواند، مگر این که بداند آن امر محقق می شود، مثل این که می داند رفیق برای سفر پیدا می شود که در این صورت اگر از حد ترخص بگذرد، نمازش شکسته است.

اگر باقیمانده ی راه، هشت فرسخ باشد یا چهار فرسخ باشد و بخواهد برود و برگردد، باید نماز را شکسته بخواند.

در فرض سوال، خادم افتخاری شغل محسوب نمی شود؛ بنابراین نماز شکسته می باشد و روزه صحیح نیست.

باید نماز را شکسته بخواند؛ و اگر کامل خوانده، باید در وقت، به صورت شکسته، إعاده و در خارج وقت، قضا کند.

در فرض سؤال نمازش کامل است. هر چند احتیاط مستحب این است که در هنگام بازگشت، تا زمانی که به شهر داخل نشده است، نماز را به صورت جمع بین قصر و تمام بخواند.

واجب است از زمانی که قصد استمرار سفر به‌ خاطر معصیت کرده، نمازش را تمام بخواند.