همه
احکام بانوان
احکام سفر
احکام محتضر و اموات
احکام پزشکی
ازدواج و زناشویی
اعتکاف
اماکن مذهبی
امر به معروف و نهی از منکر
اموال پیدا شده و مجهول المالک، مظالم
تکلیف و تقلید
جهاد و دفاع
حج و عمره
حقوق
خمس
خوردنی ها و آشامیدنیها
روزه
زکات
شکار و ذبح حیوانات
صدقات و تبرعات
طلاق و عده
طهارت و نجاست
غصب
قوانین و مقررات و اموال بیت المال
مسائل فرهنگی و اجتماعی
مسائل قضایی
معاملات و شغلها
نذر، قسم و عهد
نماز
نگاه، پوشش و معاشرت
ورزش، مسابقات و تفریحات
وصیت و ارث
وضو، غسل و تیمم
وقف، مساجد و قبرستان
ولایت فقیه
گناهان
موضوعات
پرسش و پاسخ
ارتباط با پایگاهبنده با قصد اینکه ده روز در تهران بمانم تا نماز و روزه هایم کامل باشد به تهران سفر کردم. در اثنای سفر و قبل از رسیدن به مقصد، خودرو بنده دارای اشکال شد؛ هنوز نماز چهار رکعتی روز اول را نخوانده بودم که تصمیم هایی در ذهنم آمد که برای تعمیر خودرو آیا به اهواز برگردم یا خیر، و مرتباً بعد از این سوالات ذهنی به نتیجه رسیدم که خیر بمانم تا نماز و روزه ام کامل باشد. آیا اینگونه سوالات ذهنی به معنای تردید است؟ یا تردید باید قطعیت پیدا کرده باشد؟
الآن با توجه به اینکه دو روز گذشته و در این دو روز نماز و روزه کامل گرفته ام، استفتائی دیدم مبنی بر اینکه:
"چنانچه قصد ده روز بعد از اولین نماز چهار رکعتی دچار انصراف یا تردید شود نمازها و روزه ها کامل است."
لطفا راهنمایی بفرمایید:
۱. آیا موردی که عرض کردم بمعنای تردید است؟
۲. در ادامه اقامتم اگر بعد از ۵ روز بخواهم برگردم باید نماز و روزه ام کامل باشد؟
۳. اگر تردید حساب می شده، آیا برای اینکه نماز روزه هایم کامل باشد می توانم باز هم به قصد اولیه ی ده روزه ام برگردم تا نماز و روزه ام کامل باشد؟
الآن با توجه به اینکه دو روز گذشته و در این دو روز نماز و روزه کامل گرفته ام، استفتائی دیدم مبنی بر اینکه:
"چنانچه قصد ده روز بعد از اولین نماز چهار رکعتی دچار انصراف یا تردید شود نمازها و روزه ها کامل است."
لطفا راهنمایی بفرمایید:
۱. آیا موردی که عرض کردم بمعنای تردید است؟
۲. در ادامه اقامتم اگر بعد از ۵ روز بخواهم برگردم باید نماز و روزه ام کامل باشد؟
۳. اگر تردید حساب می شده، آیا برای اینکه نماز روزه هایم کامل باشد می توانم باز هم به قصد اولیه ی ده روزه ام برگردم تا نماز و روزه ام کامل باشد؟
ج1) اگر به هر حال تصمیم گرفتید ده روز بمانید قصد دهه محقق می شود و صرف تردیدهای قبل از آن خللی به قصد ده روز نمی زند.
ج2) اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی به هر دلیل منصرف شوید، زودتر برگشتن حتی در روز پنجم اشکالی ندارد.
ج3) به طور کلی اگر از زمانی که تصمیم به اقامت ده روز می گیرید و این قصد واقعی باشد یعنی واقعاً تصمیم داشته باشید از آن لحظه ده روز بمانید، قصد ده روز محقق می شود و صرف احتمالات ضعیف که مورد اعتنای عقلا نیست، ضرری به قصد اقامت نمی زند.
ج2) اگر بعد از خواندن یک نماز چهار رکعتی به هر دلیل منصرف شوید، زودتر برگشتن حتی در روز پنجم اشکالی ندارد.
ج3) به طور کلی اگر از زمانی که تصمیم به اقامت ده روز می گیرید و این قصد واقعی باشد یعنی واقعاً تصمیم داشته باشید از آن لحظه ده روز بمانید، قصد ده روز محقق می شود و صرف احتمالات ضعیف که مورد اعتنای عقلا نیست، ضرری به قصد اقامت نمی زند.
به شهری رفتم و قصد دهه کردم. فکر کردم دوشنبه ده روزم تمام می شود، لذا دوشنبه بلیط گرفتم و به شهرم برگشتم. حالا بعد از بررسی مجدد متوجه شدم سه شنبه ده روزم کامل می شود.
الف. روزه های من در این مدت صحیح است یا قضا کنم؟
ب. نمازهایم را که ۴ رکعتی خوانده ام صحیح است یا دو رکعتی قضا کنم؟
الف. روزه های من در این مدت صحیح است یا قضا کنم؟
ب. نمازهایم را که ۴ رکعتی خوانده ام صحیح است یا دو رکعتی قضا کنم؟
موارد مختلف است:
- اگر قصد داشته اید در آن شهر ده روز بمانید و تصور کرده اید تا دوشنبه، ده روز می شود (در حالی که از ده روز کمتر بوده) ولی قصد شما به گونه ای بوده که اگر می دانستید تا آن زمان ده روز نمی شود، حتما روزهای بعد را هم می ماندید تا ده روز کامل شود، در این صورت نماز تمام و روزه هایی که گرفته اید صحیح است.
اما اگر قصد داشته اید که تا دوشنبه (نه بیشتر) در آن شهر بماند و به تصور اینکه تا آن زمان ده روز است، قصد ده روز کرده اید (در حالی که کمتر بوده)، در این صورت نماز قصر است و بنا بر احتیاط واجب باید نمازهایی را که کامل خوانده اید قضا کنید و روزه ها را بعداً بگیرید.
- اگر قصد داشته اید در آن شهر ده روز بمانید و تصور کرده اید تا دوشنبه، ده روز می شود (در حالی که از ده روز کمتر بوده) ولی قصد شما به گونه ای بوده که اگر می دانستید تا آن زمان ده روز نمی شود، حتما روزهای بعد را هم می ماندید تا ده روز کامل شود، در این صورت نماز تمام و روزه هایی که گرفته اید صحیح است.
اما اگر قصد داشته اید که تا دوشنبه (نه بیشتر) در آن شهر بماند و به تصور اینکه تا آن زمان ده روز است، قصد ده روز کرده اید (در حالی که کمتر بوده)، در این صورت نماز قصر است و بنا بر احتیاط واجب باید نمازهایی را که کامل خوانده اید قضا کنید و روزه ها را بعداً بگیرید.
کسی که به دلیل سفرهای شغلی مکرر، نمازش تمام است، چنانچه ده روز در وطن یا جایی اقامت داشته باشد، اگر اولین سفر بعد از این اقامت ۱۰ روزه، سفر شغلی نباشد، بلکه سفری تفریحی باشد که نماز در آن شکسته است، حکم نماز این شخص، در اولین سفر شغلی (که دومین سفر بعد از اقامت ۱۰ روزه است) به صورت تمام است یا قصر؟
در فرض سؤال بنابر احتیاط واجب در سفر کاری بعد از سفر زیارتی، نمازش را هم قصر و هم تمام بخواند.
اگر نمازگزار عمداً در نماز سخنی گفته و آن سخن یک حرفی باشد که آن حرف در لغت معنایی دارد، مثل «قِ» که در زبان عربی به معنای «نگهداری کن» است، نمازش چه حکمی دارد؟
در فرض سؤال اگر نمازگزار معنای حرف مزبور را بداند و آن را قصد نماید، نمازش باطل می شود، بلکه اگر قصد معنای آن را نکند، ولی ملتفت معنای آن باشد، احتیاط واجب آن است که نماز را دوباره بخواند.
بنده در محل کار برای نماز ظهر و عصر امام جماعت شدم؛ پس از اقامه نماز (حدود یک ساعت بعد) متوجه شدم که روی مچ دستم ذره ای چسب (مانع وضو) بوده که قبل از نماز هنگام وضو آن را ندیده بودم. حال آیا باید نمازم را دوباره ادا کنم؟ حکم نماز سایرین که به بنده اقتدا کرده بودند چیست؟ و وظیفه و تکلیف بنده در این خصوص چیست؟ آیا باید به جای آنها نماز بخوانم یا باید به ایشان اطلاع دهم تا نمازشان را دوباره بخوانند؟
ج1) اگر احتمال بدهید که مانع مذکور بعد از وضو ایجاد شده، وضو و نماز صحیح است در غیر این صورت باید دوباره وضو گرفته و نماز را اعاده کنید.
ج2) نماز مأمومین در هر حال صحیح است و لازم نیست به آنها اطلاع دهید یا نماز ایشان را بخوانید.
ج2) نماز مأمومین در هر حال صحیح است و لازم نیست به آنها اطلاع دهید یا نماز ایشان را بخوانید.
بنده خانهای در شهری خریدهام و گاهی اوقات ماهی تا دو روز و یا در ماه به صورت پراکنده ۱۰ تا ۱۵ روز در آنجا میمانم. (یعنی شکل خاصی ندارد.) حکم من در آنجا به عنوان وطن دوم چگونه است؟ آیا می توانم نماز و روزه را کامل انجام دهم؟
مجرد آنچه در سؤال آمده موجب وطن شدن نمی شود و نماز شما در شهر مذکور بدون قصد ده روزه شکسته است.
لازم به ذکر است کسی که قصد دارد برای همیشه یا سالیان متمادی سالی سه چهار ماه (مانند تابستان و ایام تعطیل) در مکانی زندگی کند، چنانچه وسایل زندگی مانند خانه و امثال آن را فراهم کند، آنجا از نظر عرف وطن دوم او محسوب میشود، اما اگر صرفاً برای ییلاق و مانند آن، بدون قصد توطن و بدون فراهم آوردن لوازم زندگی آنجا برود، تحقق وطن، بعید است.
لازم به ذکر است کسی که قصد دارد برای همیشه یا سالیان متمادی سالی سه چهار ماه (مانند تابستان و ایام تعطیل) در مکانی زندگی کند، چنانچه وسایل زندگی مانند خانه و امثال آن را فراهم کند، آنجا از نظر عرف وطن دوم او محسوب میشود، اما اگر صرفاً برای ییلاق و مانند آن، بدون قصد توطن و بدون فراهم آوردن لوازم زندگی آنجا برود، تحقق وطن، بعید است.
با توجه به عدم جواز پرداخت صدقات از جانب غیر سادات به سادات فقیر، جهت حفظ حرمت آنها، واسطه شدن مسئولین مراکز خیریّه جهت رساندن صدقات جمع آوری شده از جانب سادات به سادات فقیر چیست؟ (مفروض آن است که مسئولین خودشان سید نیستند).
به طور کلی پرداخت صدقات مستحب از جانب غیر سادات به سادات فقیر حتی با واسطه شدن مسئولین غیر سید مانعی ندارد، اما پرداخت زکات و زکات فطره غیر سادات به سادات ولو از طریق واسطه جایز نبوده و مُجزی نیست.
چند روز از روزه هایم که تعدادش را دقیقاً نمی دانم، در شب جنب بودم و غسل را عمداً تا چند دقیقه قبل از اذان صبح به تأخیر می انداختم و تیمم بدل از غسل انجام می دادم. حکم روزه هایم چیست؟
اگر تیمم در وقتی انجام شده است که وقت برای غسل وجود نداشته است، روزه های گرفته شده صحیح است اگر چه مرتکب معصیت شده اید و باید توبه نمایید.
1. کسی به دلیل مریضی در شب ماه رمضان، نیت روزه برای فردا نمی کند ولی صبح که بیدار می شود می بیند حالش خوب است و می تواند روزه را بگیرد. آیا می تواند آن روز را که نیت نکرده بود، نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد؟ آیا قضا هم باید به جا آورد؟
2. کسی شب تصمیم می گیرد به سفر برود، لذا نیت روزه برای فردا نمی کند. اگر صبح فردا تصمیمش عوض شود و سفر نرود می تواند آن روز را روزه بگیرد؟
2. کسی شب تصمیم می گیرد به سفر برود، لذا نیت روزه برای فردا نمی کند. اگر صبح فردا تصمیمش عوض شود و سفر نرود می تواند آن روز را روزه بگیرد؟
ج1) اگر از قبل از اذان صبح خوب شده بوده است، بنابر احتیاط واجب باید نیت روزه کند و بعداً نیز روزه آن روز را قضا کند. اگر در اثنای روز ماه رمضان خوب شود، واجب نیست نیت روزه کند و آن روز را روزه بگیرد ولی اگر پیش از ظهر باشد و کاری که روزه را باطل میکند انجام نداده باشد، احتیاط مستحب آن است که نیت کند و روزه بگیرد و پس از ماه رمضان باید آن را قضا کند.
ج2) بنابر احتیاط آن روز را روزه بگیرد و بعداً نیز آن را قضا کند.
ج2) بنابر احتیاط آن روز را روزه بگیرد و بعداً نیز آن را قضا کند.
آیا زن مسلمان می تواند عمل ذبح شرعی یا نحر را انجام دهد حتی اگر مرد مسلمانی باشد که این عمل را انجام دهد؟
در ذبح و نحر حیوان فرقی بین زن و مرد نیست.
من مرد هستم؛ تنها در یک مرکز کار می کنم و همکار خانم هم ندارم. سؤالم این است که مراجعه کننده خانم برای کنترل قند خون یا تزریق واکسن به بازو، مراجعه می کند که ناچار به گرفتن نوک انگشت و یا جمع کردن ماهیچه بازو با دست هستم. در این حالت حکم شرعی چیست؟
اگر می دانید که خانم مذکور، اضطرار به تزریق واکسن و یا درمان و یا کنترل قند خون دارد و دسترسی به پزشک همجنس هم ندارد و امکان لمس از روی لباس یا استفاده از دستکش نیز وجود ندارد، در این صورت لمس بدن نامحرم به قدر ضرورت اشکال ندارد.
1. آیا عقد دائم با لفظ "مَتَّعتُ" صحیح است؟
2. فعل های "انکحتُ"، "زَوَّجتُ" و "مَتَّعتُ"، باید دو مفعولی خوانده شوند یا با حرف جر هم متعدی می شوند، اگر می شوند با کدام حرف جر؟
3. آیا عقد دائم و موقت با هر کدام از افعال مذکور (انکحت، زوجت و متعت)، به تنهایی کافیست؟ یا شرایط خاصی دارند؟
2. فعل های "انکحتُ"، "زَوَّجتُ" و "مَتَّعتُ"، باید دو مفعولی خوانده شوند یا با حرف جر هم متعدی می شوند، اگر می شوند با کدام حرف جر؟
3. آیا عقد دائم و موقت با هر کدام از افعال مذکور (انکحت، زوجت و متعت)، به تنهایی کافیست؟ یا شرایط خاصی دارند؟
ج1) در صورتی که قرینه ای بر دوام وجود داشته باشد، صحیح است هر چند احتیاط در این است که با لفظ انکحت یا زوّجت خوانده شود.
ج2) هر کدام از انکاح و تزویج به دو مفعول متعدّی می شوند. و بهتر است که زوج، مفعول اول و زوجه مفعول دوم قرار داده شود و عکس آن نیز جایز است. هر کدام از این ها به مفعول دوم گاهی بدون واسطه و گاهی به واسطه «مِنْ» و لام متعدی می شوند. پس گفته می شود: «انکحت- یا زوّجت- زیداً هنداً» یا «انکحت هنداً من زید». و با «لام» هم گفته می شود.
ج3) جهت اطلاع از کیفیت خواندن عقد دائم و موقت میتوانید به رساله حضرت امام خمینی (ره) مسئله ٢٣٦٨ به بعد مراجعه فرمایید.
ج2) هر کدام از انکاح و تزویج به دو مفعول متعدّی می شوند. و بهتر است که زوج، مفعول اول و زوجه مفعول دوم قرار داده شود و عکس آن نیز جایز است. هر کدام از این ها به مفعول دوم گاهی بدون واسطه و گاهی به واسطه «مِنْ» و لام متعدی می شوند. پس گفته می شود: «انکحت- یا زوّجت- زیداً هنداً» یا «انکحت هنداً من زید». و با «لام» هم گفته می شود.
ج3) جهت اطلاع از کیفیت خواندن عقد دائم و موقت میتوانید به رساله حضرت امام خمینی (ره) مسئله ٢٣٦٨ به بعد مراجعه فرمایید.
آیا کفاره تأخیر فرزندی که درآمد ندارد بر عهده پدر است؟ اگر پدر کفاره تأخیر را پرداخت کند چیزی بر ذمه فرزند نیست؟
ج1و2) پرداخت کفاره یا فدیه فرزند بر عهده پدر نیست. البته جایز است که پدر به وکالت از فرزند، فدیه یا کفارۀ او را بپردازد.
1- آیا بخار شدن دو سوم آب انگور با گرفتن آن، از مسلمانی که اعتقاد به حلال بودن آب انگور حتی اگر قبل از بخار شدن دو سوّمش، تبدیل به شیره شود دارد، ثابت می شود؟
2- آیا بخار شدن دو سوم آب انگور با گرفتن آن، از مسلمانی که نمی دانیم در مورد حلال بودن آب انگور جوشیده قبل از بخار شدن دو سوّمش چه اعتقادی دارد، ثابت می شود؟
2- آیا بخار شدن دو سوم آب انگور با گرفتن آن، از مسلمانی که نمی دانیم در مورد حلال بودن آب انگور جوشیده قبل از بخار شدن دو سوّمش چه اعتقادی دارد، ثابت می شود؟
ج1) در فرض سوال ثابت نمی شود.
ج2) در فرض سؤال، حکم به حلیت می شود و استفاده از آن مانعی ندارد.
ج2) در فرض سؤال، حکم به حلیت می شود و استفاده از آن مانعی ندارد.
بنده چندین سال پیش دو ختم قرآن انجام دادم و بابت آن مبلغی دریافت کردم؛ ولی پس از مدتی متوجه شدم در چند مورد قرائتم اشتباه بوده. مثلاً وقتی کلمه ای به "ة" ختم می شود، در حالت وقف به صورت "هاء" تلفظ می شود ولی من در حالت وقف اصلاً این حرف را تلفظ نمی کردم. حال تکلیف من در قبال این مسئله و وجهی که دریافت کرده ام چیست؟
چنانچه صاحب وجه، قرائت قرآن به صورت کاملا صحیح را شرط نکرده و مواردی که اشتباه خوانده اید زیاد و قابل توجه نبوده، تکلیفی ندارید و استفاده از وجهی که دریافت کرده اید، حلال است. ولی اگر تعداد اشتباه ها زیاد بوده، همان مواردی که اشتباه خوانده اید را تصحیح کنید و کفایت می کند.