روزه مستحبی گرفتن میهمان بدون اذن یا با نهی میزبان مکروه است و در صورتی که میهمان روزه بگیرد و میزبان او را دعوت به غذا کند، قبول دعوت مؤمن در حال روزه مستحبّی، شرعاً امری پسندیده است و خوردن غذا به دعوت مؤمن هر چند روزه را باطل می‌کند ولی او را از اجر و ثواب روزه محروم نمی‌سازد.

موارد مختلف است؛ اگر در جایی تصریح شده باشد که آیة الکرسی تا «هم فیها خالدون» است باید به وظیفه عمل شود، در غیر این صورت آیة الکرسی همان آیه اوّل است.

اگر پس از قصد اقامت و خواندن نماز چهار رکعتی تصمیم بگیرد به کمتر از مسافت برود (مانند روستایی در دو فرسخی) و از آنجا به مسافت شرعی سفر کند و در این سفر مجدد از محل اقامت بعنوان یکی از منازل سفر (نه به قصد ماندن در آنجا) عبور کند، بنابر احتیاط واجب باید در رفت و در مقصد (روستای دو فرسخی)، نماز را هم تمام و هم قصر بخواند، و هنگامی ­که از مقصد (روستای دو فرسخی) به سمت مقصد نهایی حرکت می­ کند که در مسیر از محل اقامت سابقش هم عبور می‌ کند، نمازش قصر می‌ شود.

ج1) عقد موقت با خانم اهل کتاب با رعایت شرائط شرعی اشکال ندارد ولی باید به طرف مقابل تفهیم ازدواج به صورت موقت شود و او هم قبول کند.
ضمناً توجه داشته باشید که به طور کلی صحت عقد موقت طولانی مدت مثل 99 ساله که عادتاً احتمال بقای زوجین تا آن مدت وجود ندارد، محل اشکال است.
ج2) اگر رشیده باشد و در مذهب او اذن پدر لازم نباشد، ازدواج با رضایت خود او اشکال ندارد.

در فرض سؤال قضا بر کسی واجب نیست؛ هر چند احتیاط مستحب آن است که بین خودشان تقسیم کرده و انجام دهند و یا با قرعه یک نفر را برای انجام این کار مشخص کنند.

در فرض سوال بعد از فروش ابتدا مقدار اولیه که مخمس بوده با محاسبه تورم از مبلغ فروش کسر می شود و مقدار باقی مانده جزو درآمد سال فروش است که اگر تا سر سال خمسی یا چند روز بعد از آن صرف در مؤنه نشود متعلق خمس است.

اگر دو بیّنه با هم تعارض کند (یک بینه مسافت شرعی را ثابت و دیگری آن را نفی کند) به مقتضای قاعده، هر دو بینه کنار گذاشته می‌شود، بنابر این شک به مسافت باقی می‌ماند و باید نماز را تمام خواند. البته اگر یکی از دو بیّنه متکی به وجدان باشد؛ مانند این که دو شاهد عادل براساس کیلومترشمار بگویند به اندازه مسافت شرعی است و دو شاهد عادل دیگر با تکیه بر اصل عملی مانند استصحاب بگوید مسافت شرعی محقق نشده است، بیّنة اول مقدم است و باید طبق آن عمل کرد.

چنانچه عرفاً از ارحام محسوب شوند، قطع رحم حرام است و تشخیص موضوع با مکلف است.

روزه‌های واجب عبارتند از:
1. روزه ماه مبارک رمضان؛
2. روزه قضا؛
3. روزه کفاره؛
4. روزه روز سوم اعتکاف؛
5. روزه بدل از قربانی در حج تمتّع1؛
6. روزه مستحبی که به واسطه نذر و عهد و قسم واجب شده است2؛
7. روزه قضای پدر و بنابر احتیاط واجب مادر که بر پسر بزرگ واجب است.

ج1) در فرض سؤال، روزه های مستحبی شما صحیح است.
ج2) اگر زمان دقیق شروع عذر (کشیدن و جراحی دندان) را نمی دانید، کافی است که مقدار حداقل (پنج روز) را قضا کنید. ضمناً چون تا ماه رمضان بعدی، قضای روزه ها را نگرفته اید، برای هر روز یک مد طعام (750 گرم گندم، آرد، نان، برنج یا سایر مواد غذایی) به فقیر بدهید.

بعد از هر نمازی ولو در غیر سفر، مستحب است انسان سی مرتبه تسبیحات اربعه بگوید.

خواندن نماز عید زیر سقف، مکروه می‌باشد.

شکسته شدن یک صاع در فرض سؤال اشکال ندارد؛ مهم این است که به یک فقیر کمتر از سه کیلو داده نشود. لذا در فرض سؤال تکلیفی ندارید.

اگر فروشنده مبلغ واریزی را به عنوان ثمن معامله قبول نکرده باشد، خیار تأخیر ساقط نشده است.

چنانچه یقین به رضایت مالک ندارید، کاشتن جایز نیست ولی در فرض کاشت محصول متعلق به صاحب بذر است.