وقت طواف حج و نماز آن در ماه ذیحجه است؛ ولی طواف نساء و نماز آن وقت معیّنی ندارد.

خونی که در نماز معفو است در طواف معفوّ نیست. در چیزهایی از قبیل جوراب و عرقچین و نیز دستمال و انگشتر طهارت شرط نیست.

صحت نماز طواف، ولو نماز طواف مستحبی باشد، در حال راه رفتن محل اشکال است؛ و احوط استقرار در حال نماز طواف مستحبی است.

باید در هنگام تذکّر، سعی را قطع کند و دو رکعت نماز را در محلّ آن انجام دهد و سپس برگردد و سعی را تمام کند.

واجب است بعد از طواف بدون فاصله نماز طواف را بجا آورده و میزان عدم فاصله به نظر عرف است؛ بنا بر این بعید نیست که گزاردن نماز یومیّه فیما بین طواف و نماز به مدّت چند دقیقه فاصله، مضر محسوب نشود.

اگر خود نمی تواند طواف کند باید او را طواف دهند و اگر این نیز ممکن نیست، باید نایب بگیرد.

شرط صحّت طواف در مردان این است که ختنه شده باشند و در این حکم فرقی بین بالغ و غیر بالغ نیست.

واجب است همان طواف را تصحیح کند؛ به این نحو که خودش و در صورت عدم تمکّن، نائبش یک طواف کامل به قصد ما فی الذمّه به جا آورند و نماز طواف را بعد از آن اعاده کنند.

در فرض سؤال، می تواند طواف یا سعی را شروع کند.

اگر حالت سابقه طهارت دارد، باید آن را استصحاب کند و به شک خود اعتناء نکند؛ و در غیر این صورت باید تحصیل طهارت کرده و طواف را اعاده نماید.

اگر اجاره برای تفریغ ذمّه منوب عنه باشد – که ظاهر حال در اجاره حجّ همین است – مستحقّ تمام اجرت است.

مجزی نیست بنابر احتیاط واجب.

اگر وقت تدارک عمره واجب را نداشته باشد، احتیاط آن است که نیّت حجّ افراد کند و پس از حجّ، عمره مفرده به جا آورد و حجّ و عمره تمتّع را در سال بعد اعاده نماید.

فاصله معیّنی شرط نیست؛ ولی بنا بر احتیاط در هر ماه فقط یک عمره برای خود می تواند بجا آورد؛ ولی به جا آوردن عمره برای غیر خود، هر نفر یک عمره جایز است.

علی الظاهر تا ظهر روز عرفه می تواند عمره تمتع را بجا آورد و اگر از ظهر عرفه گذشت احتیاط در آن است که عدول به افراد کند و عمره را پس ازحجّ انجام دهد و سال بعد حجّ تمتّع را اعاده نماید.