اگر واقعاً بدون قصد وضو، صورت و دست خود را هر چند به روش وضو گرفتن بشوید، وضو صحیح نیست؛ البته لازم به ذکر است که لازم نیست انسان نیّت وضو را به زبان بگوید یا از قلب خود بگذراند، ولی باید در تمام وضو متوجه باشد که وضو می‌گیرد، به‌طوری که اگر از او بپرسند چه می‌کنی، بگوید وضو می‌گیرم.

همین که زیر انگشتر شسته شود به نحوی که به شستن از بالا به پایین ضرر نزند، کفایت می کند و وضو صحیح است.

اگر محل مسح پاک باشد، مسح و وضو صحیح است.

ج1) مأموم باید افعال نماز را با امام یا کمی دیرتر از امام به جا آورد و اگر عمداً از امام جماعت جلو بیفتد یا مدتی بعد از او (به نحوی که متابعت از امام صدق نکند) انجام دهد، نماز فرادا می شود.
ج2) در فرض مذکور، احتیاط واجب آن است که ذکر رکوع را نیز دوباره بگوید.

در فرض اطمینان به ماندن خود ولو به خاطر متابعت از همسر، حکم وطن بار می شود.

نگاه به زنان غیر مسلمان بدون قصد لذت و خوف وقوع در حرام اشکال ندارد و احتیاط این است که به مواضعی اکتفا شود که به طور معمول آن را نمی پوشانند.

باید قضای روزه ها را بگیرد و کفاره افطار عمدی واجب نیست؛ البته لازم است که کفاره تأخیر (750 گرم گندم، برنج، آرد و مانند آن) بابت هر روز به فقیر پرداخت نماید.

قبل از پاسخ سؤال لطفاً به نکات ذیل توجّه بفرمایید:
1. نگاه مرد به عورت دختر نامحرم غیر بالغ و ممیز*، جایز نیست.
2. اگر دختر بچه به شش سال رسیده است، بنابراحتیاط واجب مرد نامحرم او را نبوسد و در دامن خود قرار ندهد.
3. نگاه مرد نامحرم به دختر بچّه ای که بالغ نشده یا بلوغ او معلوم نیست، به غیر از موارد مذکور، اگر از روی لذّت و شهوت نباشد، جایز است؛ البتّه احتیاط مستحب و أولی آن است، به ‎جاهایی که معمولاً دختر بچّه ها با لباس های متعارف، خود را نمی پوشانند، مانند ‎صورت، دست ها تا مچ، موی سر، دو ذراع و دو پا، اکتفا نماید.
* منظور از ممیز، کودکی است که بالغ نشده ولی خوب و بد را می فهمد و به حدّی رسیده که می تواند نظر شهوانی داشته باشد؛ سن تمیز به تبع تفاوت اشخاص در استعداد و درک و هوش، مختلف است.

به طور کلی غیر از غسل جنابت، باقی غسل ها کفایت از وضو نمی کند؛ لذا هر مقدار از نمازها را که می دانید با غسلی که یقین به تحقق جنابت آن نداشته اید (و بدون وضو) خوانده اید، باید قضا کنید و نسبت به مقدار مشکوک، تکلیفی ندارید.

به طور کلی، اگر مانعی در اعضای وضو و غسل وجود داشته باشد به نحوی که مانع رسیدن آب شود هر چند کم باشد باید برای وضو و غسل رفع شود.

غسل باطل است.

بنا بر احتیاط بعد از فوت موالات می تواند از ابتدا وضو بگیرد؛ بنا بر این در فرض مذکور چنانچه به قدری فاصله بیندازد که جاهائی که پیش از آن شسته شده - به غیر علت گرمی هوا و مانند آن - خشک شود، کافی است.

اگر از طرف صاحب استخر مجاز به وارد شدن به استخر باشید و نهی از غسل ننموده، غسل انجام شده صحیح است.

اگر مراد اطمینان باشد، کافی است و نیاز به وضوی مجدد نیست و در غیر این صورت، باید دوباره وضو بگیرد.

تا امکان تهیه چیزی که تیمم بر آن صحیح است مثل سنگ و خاک وجود دارد، تیمم بر گرد و غبار صحیح نیست، مگر به اندازه‌ای باشد که عرفاً بر آن خاک، صدق کند.