در خطبه ی اوّل، واجب است خطیب جمعه، حمد و ثنای الهی بگوید و سپس بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد و مردم را به تقوا سفارش کند و یک سوره کوچک قرآن بخواند. در خطبه دوم نیز حمد و ثنای الهی را ایراد کند و بر پیغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) درود بفرستد. احتیاط واجب آن است که در خطبه دوم نیز مردم را به تقوا سفارش کند و سوره کوچکی از قرآن بخواند و احتیاط مستحب است که در خطبه دوم پس از درود بر پیغمبر (صلی الله علیه وآله)، بر امامان معصوم (علیهم السلام) نیز درود بفرستد و برای مؤمنین طلب مغفرت کند.

در شرائط مطرح شده در سوال باید در وقت سجده مقدار باقیمانده از پا (بدون انگشت مصنوعی) بر روی زمین قرار بگیرد؛ البته اگر مقدار باقی مانده از پا روی انگشت مصنوعی قرار گرفته، لازم نیست انگشت مصنوعی را در آورید و با رعایت این شرط امامت جماعت هم برای شما بی اشکال است.

در فرض سؤال، نماز او صحیح است.

اگر منظور شخص، انجام وقف بعد از فوت باشد، صحیح نیست؛ اما اگر وصیت به وقف کند و وصیت هم بیش از ثلث مال نباشد یا در صورت وصیت به بیش از ثلث، با اجازه ورثه صورت گیرد، اشکال ندارد. هرچند می تواند خانه را وقف کرده و ضمن صیغه وقف، منافع خانه را تا زمانی که زنده است استثنا کند؛ در این صورت واقف می تواند تا پایان عمر از منافع خانه استفاده کند.

به طور کلی بر یابنده واجب است که کالای پیدا شده را تعریف کند و مالک آن را پیدا کند؛ ولی لازم نیست خودش مستقیماً تعریف کند بلکه می تواند شخص دیگری را به صورت مجانی و یا با اجرت اجیر کند تا تعریف کند و اجرت تعریف بر یابنده کالاست؛ مگر اینکه قصدش این باشد که آن کالا در دستش بماند و آن را برای مالکش حفظ کند که در این صورت احتیاط در مصالحه با مالک است.

نماز لیلة الدفن در شب اول دفن وارد شده است و در هر موقع از شب می شود خواند، ولی بهتر است در اول شب بعد از نماز عشا خوانده شود.

سحر تمام ثلث آخر شب است.

1و2) کوتاه کردن موها فی نفسه اشکال ندارد؛ مگر آنکه موجب تنفر شوهر در لذتهای جنسی شود که در این صورت نباید انجام دهد.

در فرض مذکور، اگر به هیچ وجه نمی تواند وضو یا تیمم را انجام دهد، حکم فاقد الطهورین داشته و بنا بر احتیاط باید نماز را در وقت، بدون وضو و تیمم بخواند و سپس قضا کند؛ البته اگر بتواند وضوی ناقص انجام دهد بنا بر احتیاط نماز را در وقت با وضوی ناقص بخواند و بعداً نیز قضا کند.

اگر روزه دار بتواند از قی کردن خودداری کند، چنانچه برای او ضرر و مشقت نداشته باشد، باید خودداری نماید.

در فرض سؤال اگر روزه برای او ضرر ندارد واجب است روزه بگیرد؛ بله اگر وضعیّت مکلّف به گونه‌ای است که به خاطر ضعف جسمانی یا طولانی بودن روز، روزه گرفتن به خودی خود _ حتّی با ترک فعّالیّت و مراعات تغذیه _ سختی فوق ‌العاده داشته باشد، در این صورت بنابر احتیاط روزه بگیرد و وقتی به سختی فوق‌ العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد. امّا اگر حرجی بودن ادامه‌ روزه به دلیل فعّالیّت مانند اشتغال به کار یا تحصیل و مطالعه باشد، در این صورت بنابر فتوا باید روزه بگیرد و هر گاه به سختی فوق ‌العاده افتاد، افطار کند و قضای آن را بگیرد.

مسح سر و پا باید با تری آب وضو باشد که در کف دست مانده است.

اگر میت برای غسل و کفن و دفن و نماز خود غیر از ولیّ، فرد دیگری را معین و به او وصیت کند، احتیاط واجب آن است که آن شخص از ولیّ میت اجازه بگیرد و بر ولیّ هم بنابر احتیاط، واجب است که اجازه بدهد.

شامل تمام نمازهای مستحبی می شود؛ یعنی مستحب است در صورتی که نمازهای مستحبی نشسته خوانده می شود، هر دو رکعت، یک رکعت حساب شود به استثناء نماز وُتَیره (نافلۀ عشا) که احتیاطاً به صورت نشسته خوانده می شود نه به صورت ایستاده.

نشستن واجب نیست و چنانچه عرفاً سجده صدق کند، کفایت می کند.