باز و بسته کردن شیر آب، قبل از پایان شستن دست چپ، اشکال ندارد؛ ولی پس از آن که وضو کامل شد و از شستن دست چپ فارغ شدید، اگر دست را به چیز مرطوب (مثل شیر آب) بگذارید و آب خارج از وضو با آب وضو مخلوط شود، نباید مسح سر و پا را با آن آب خارجی و یا با آب مختلط، انجام دهید. نسبت به وضوهای گذشته نیز، اگر اطمینان نباشد که تری روی شیر به حدی بوده که با آب کف دست مخلوط شده باشد، وضوهای سابق، صحیح است.

مقدار فدیه عبارت است از 750 گرم گندم، آرد، نان، برنج یا سایر مواد غذایی که باید به فقیر داده شود و صرف سیر کردن فقیر کافی نیست.

در فرض سؤال تا اطمینان به انجام عمل توسط اجیر پیدا نکنید، ذمۀ شما (اگر پسر بزرگ هستید) فارغ نشده است.

در فرض مذکور گناهی مرتکب نشده اید و کفاره ندارد.

استمناء (خود ارضایی) حرام است و اگر منجر به خروج منی شود، موجب غسل جنابت هم می شود.
ممکن است ترک گناه در اول کار، مقداری مشکل به نظر برسد؛ اما انسان باید عواقب خطرناک دنیوی و اخروی آن را مد نظر داشته باشد و بداند که با کار مذکور، علاوه بر ضررهای جسمی، خودش را در دنیا و آخرت به هلاکت و بدبختی خواهد انداخت.
لذا با عزم و اراده ‎ای جدّی و با توکّل بر خداوند متعال و استعانت از درگاه رحمت او، این گناه را ترک کرده و از دیدن و شنیدن صحنه ها و مطالب مفسده انگیز و معاشرت با دوستان ناباب، خودداری کند.
مداومت در خواندن قرآن، شرکت در مجالس وعظ و خطابه، توسل به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، تلاش و جدّیت در تحصیل و کسب علوم و معارف، ورزش مستمر، اشتغال به کار مفید و هنرهای سودمندی چون خطاطی، نقاشی، صنعت و...، غافل نبودن از یاد مرگ و روز قیامت و نیز پرهیز جدّی از این که در جایی تنها و در خلوت بودن، می تواند انسان را در این راه یاری کند. همچنین اگر چنین فردی ازدواج نکرده، سعی کند با ازدواجی ساده، کم خرج و سالم، دین و جسم خود را از آثار مخرّب فعل مذکور، حفظ کند.

گرچه لازم است شستن اعضاء از بالا به پائین باشد، اما لازم نیست ریختن آب، از بالا به پائین باشد؛ بنا بر این اگر آب را پائین بریزید و با کمک دست، شستن از بالا محقق شود، اشکالی ندارد.

استفاده از ضبط مذکور جایز نیست و اگر از یافتن صاحب آن نا امید هستید، باید ضبط یا قمیت آن را به فقیر متدین و عفیف صدقه بدهید.

اگر کاری که شخص انجام می‌دهد، طبق نظر مرجع تقلیدِ هر دو نفر، خلاف احتیاط واجب است؛ امر به معروف و نهی از منکر واجب است.

در فرض سؤال، ادای شهادت و بیان مواردی که لازم است تا احقاق حق شود، واجب کفایی است.

اگر غیبتی که گفته می شود، غیبت پسر بچه ممیز باشد، یعنی بدگویی از او موجب متأثر شدنش شود، جایز نیست؛ همچنین گوش دادن به غیبتی که توسط پسر بچه نابالغ گفته می شود، نیز حرام است.

سال خمسی تعیینی نیست؛ بلکه با اولین درآمد هر مکلفی، سال خمسی او شروع می شود. کسانی که سال خمسی نداشته‌اند و یا بیش از یک سال، خمس نداده‌اند و اموال آن‌ها نسبت به تعلق خمس، مشکوک شده است، باید در اموال مشکوک، با حاکم شرع، مصالحه کنند که باید به نماینده معظم له رجوع و کسب تکلیف نماید.

در صورتی که در ابتدای عقد اجاره، مبلغ آن برای هر سال و مدت اجاره، دقیقاً مشخص باشد، اجاره مذکور اشکالی ندارد.

لباس نمازگزار شش شرط دارد:
1. پاک باشد.
2. مباح باشد.
3. از اجزاء مردار نباشد.
4. از حیوان حرام گوشت نباشد.
5 و 6. اگر نمازگزار مرد است، لباس او ابریشم خالص و طلا بافت نباشد.

در فرض مذکور، چنانچه شستن لباس و یا عوض کردن لباس در وقت نماز ممکن نباشد، و ساتر عورت هم نداشته باشد، و امکان برهنه شدن و خواندن نماز در آن حال ـ به نحوی که در رساله‌های عملیه ذکر شده است ـ را ندارد؛ با همان لباس نجس نماز بخواند، و این نماز مُجزی است و اعاده آن لازم نیست.

اشکال ندارد و بریء الذمه می‌شود.