ج1) به طور کلی امر ثواب و پاداش به دست خداوند متعال می باشد؛ و دلیلی بر اولویت اهدای ثواب و یا نیابت اعمال از طرف اموات ثابت نیست.
ج2) اشکال ندارد.

ج1-3) اشکال ندارد؛ ولی خواندن خصوص آیات سجدۀ سوره‌هایی که سجدۀ واجب دارند، بر حائض حرام است و خواندن سایر آیات قرآن اشکال ندارد؛ هر چند مکروه است و مستحب است زن حائض در وقت نماز، خود را از خون پاک نماید و پنبه و دستمال را عوض کند و وضو بگیرد و اگر نمی تواند وضو بگیرد تیمم نماید و در جای نماز رو به قبله بنشیند و مشغول ذکر و دعا و صلوات شود.

اگر مالکان آنها را می شناسید باید مبلغ اینترنت استفاده شده را ولو به صورت غیر مستقیم به آنها برسانید و یا اینکه رضایت آنها را بدست آورید و پرداخت صدقه از طرف آنها کفایت نمی کند؛ ضمناً اگر تصرف مزبور از روی علم و عمد صورت گرفته، معصیت بوده و توبه از آن لازم است.

اگر مستطیع هستید، در صحت حَجّ شخص مستطیع، اذن والدین شرط نیست و سفر هم سفر معصیت محسوب نمی‎شود. اما اگر مستطیع نیستید اگرچه اطاعت از والدین در این گونه موارد واجب نیست؛ ولی اذیت نمودن آن ها با کارهایی همچون اظهار انزجار و راندن و طرد کردن آن ها هم جایز نیست.
در ضمن توجه داشته باشید، کسی که برای خدمت در راه حج، در برابر اجرتی که با آن مستطیع می‎شود، اجیر شود، بعد از پذیرش اجاره، حج بر او واجب می شود به شرط آن که انجام مناسک حج، مزاحم با خدماتی که برای آن اجیر شده، نباشد وگر نه با چنین اجرتی مستطیع نمی‌شود. همچنین قبول کار در ازای اجرت، بر او واجب نیست.

ج1-3) اگر مشتری می داند و با رضایت طرفین معامله انجام می شود، اشکال ندارد؛ در غیر این صورت جایز نیست.

بله، صحیح است.

قطع رحم با کسانی که از محارم نَسَبی می باشند، ولو در فرض سؤال جایز نیست؛ ضمن اینکه صله رحم متوقف بر مراوده و رفت و آمد نیست و با احوالپرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن یا نامه هم محقق می شود. در هر صورت واجب است از اعمال خلاف شرع ایشان اظهار تنفّر کنید و به هر روش برادرانه ای که مفید و مؤثر می دانید، موعظه کنید

در فرض سؤال به احتیاط واجب، برای هر بار استمناء، باید علاوه بر قضای روزه، یک کفاره عمدی بپردازد، که کفاره آن عبارت است از شصت روز روزه (که سی و یک روز آن باید پی در پی باشد)، یا اطعام (سیر کردن) شصت فقیر یا دادن 750 گرم نان یا برنج و سایر مواد غذایی به هر کدام از ایشان.

روزه تان صحیح است؛ ولی برای نماز یا حتی روزه روز بعد، اگر امکان غسل کردن نیست، باید تیمم کرده و عبادت را انجام دهید.

هدیه دادن به صاحب خانه بی‌اشکال است. همچنین می‎توانید با اجازه میزبان و از طرف او، بعد از واجب شدن، فطریۀ خودتان را پرداخت نمایید.

صِرف آنچه بیان شد، موجب سفیه بودن شخص نیست.

در ماه رمضان شخص می تواند در سفر (با شرایطی) روزه خود را بخورد هر چند که یقین دارد قبل از ظهر به وطن می رسد اما اگر در سفر روزه خود را افطار نکرد، در صورتی که قبل از ظهر به وطن رسید، واجب است روزه را بگیرد.

ج1و2) موارد مختلف است. اگر نذر شرعی بر مال تعلق گرفته باشد بر ورثه واجب است آن را از اصل اموال میت خارج کرده و ادا نمایند.
ج3) ورثه در فرض مذکور وظیفه ای ندارند.

در فرض سؤال، گرفتن زنبورها جایز نیست و اگر بگیرید، واجب است از صاحبش جستجو نمایید و اگر ‎از یافتن صاحب آن مأیوس شوید، باید زنبورها یا قیمتش را صدقه بدهید.

امساک لازم نیست.