کسی که غیر از لباس نجس لباس دیگری ندارد و وقت تنگ است یا احتمال نمی دهد که لباس پاک پیدا کند، اگر به واسطه سرما یا عذر دیگر نمی تواند لباس را بیرون بیاورد، باید در همان لباس نماز بخواند و نمازش صحیح است. ولی چنانچه بتواند لباس را بیرون بیاورد، باید نماز را به دستوری که برای برهنگان گفته شد بجا آورد.

مکلف در محلّی که قصد عشره کرده یا پس از سی روز که در جایی مردّد مانده است و همچنین در اماکن تخییر (اگر بخواهد نماز را به صورت تمام بخواند)، می تواند نوافل یومیه را نیز به نیت اداء بخواند.

بر زنان واجب است در نماز تمام بدن و موی خود را به غیر از صورت به مقداری که شستن آن در وضو واجب است و دست‌ها تا مچ و پاها تا مفصل ساق با پوششی که کاملًا بدن را می‌پوشاند، بپوشانند و در حضور نامحرم پاها را نیز باید بپوشانند.

صرف مورد مذکور، موجب سقوط از عدالت، و عدم اقتدا نیست. به‌ طور کلی، پوشیدن پیراهن آستین کوتاه برای مرد، اگر مفسده ای نداشته باشد، مانعی ندارد.

اگر عرفاً چادر، بدن نما است و پوشش زیر چادر هم کامل نیست، نماز با آن، حتی در صورت خاموش کردن چراغ، صحیح نمی‌باشد.
همچنین اگر نازکی چادر به حدّی باشد که سایه بدن یا موها از پشت چادر مشخص باشد بنابراحتیاط واجب باید آن را نیز بپوشاند.

با وجود شرایط امامت در شوهر، اقتدای همسرش به او به صورت جماعت دو نفره جایز است. از جمله شرایط، این است که امام جماعت باید عاقل، عادل، شیعة دوازده امامی، حلال زاده و بنابر احتیاط بالغ باشد و نماز را صحیح بخواند.
نسبت به نحوه ایستادن در نماز جماعت، علاوه بر اینکه بنا بر احتیاط واجب باید بین زن و مرد حداقل یک وجب فاصله باشد، شرایط زیر نیز باید مراعات شود:
1. مأموم جلوتر از امام نایستد و احتیاط واجب آن است کمی عقب تر بایستد.
2. مکان امام از مکان مأموم بالاتر نباشد، البته اختلاف کم (کمتر از یک وجب) اشکال ندارد.
3. فاصلة میان امام و مأموم، زیاد نباشد.

استفاده از آن ها، فی نفسه اشکال ندارد؛ ولی نماز با آن ها صحیح نیست.

در فرض مذکور، که امکان سجده با دو طرف پیشانی هم امکان ندارد، باید با چانه سجده نماید.

در نمازهای آیات موقّته، مانند خسوف و کسوف اگر در تمام وقت حائض باشد و آیاتِ غیر موقّته، مانند زلزله - چه اداء و چه قضا - واجب نیست.

اگر پَر پرنده حرام‎گوشت بر لباس یا بدن نماز‎گزار باشد، نماز باطل است.

مرد برای نماز قضای میت زن، و زن برای نماز قضای میت مرد، می تواند اجیر شود یا تبرعاً بخواند و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز و شرایط آن، باید به تکلیف خود عمل نماید.

مستحب است نمازگزار قنوت را بلند بخواند، ولی برای کسی که نماز را به جماعت می خواند، اگر امام جماعت صدای او را بشنود، بلند خواندن قنوت مستحب نیست.

در فرض مذکور، هر کدام که زودتر به دنیا آمده اند باید بخواند اگر چه مثلاً چند دقیقه باشد ولیکن اگر هم زمان و بدون تفاوت زمانی به دنیا آمده باشند، قضای نماز و روزه ها بین دو پسر (دو قلو) به صورت مساوی تقسیم می شود.

هر مقدار از نمازهای واجب را که یقین دارید نخوانده اید، باید قضا نمایید و محدودیتی در قضای آنها در طول روز نمی باشد؛ البته نسبت به مقدار مشکوک، وظیفه ای ندارید و با داشتن نماز قضا، خواندن نماز مستحبی و انجام اعمال مستحبی دیگر اشکال ندارد.

از اولِ رکعت دوم، تا وقتی که امام جماعت سر از رکوع بر نداشته است، در هر جای آن (به نحوی که به رکوع امام برسد)، می‎توان اقتدا کرد.