به طور کلی اگر احتمال عقلایی برای ضرر جانی یا آبرویی در امر به معروف و نهی از منکر وجود داشته باشد، امر به معروف و نهی از منکر، واجب نیست و تشخیص آن با مکلف است. البته مکلف، موظف است ملاحظۀ اهمیت را بکند؛ یعنی باید در تمام معروف و منکرها بین مفسدۀ امر و نهی و مفسدۀ ترک امر و نهی مقایسه کند و سپس به آن چه مهمتر است عمل نماید و تشخیص با خود مکلف است.

اگر به گونه ای است که توهین به مسلمان محسوب می شود، در صورتی که کسی با علم و عمد این کار را انجام می دهد، با وجود شرایط باید او را از این کار نهی کنید.

در زمان انجام گناه یا انجام مقدماتی که منجر به گناه می شود نهی از منکر واجب است؛ ولی به مجرد نیت و قصد انجام گناه که معلوم نیست منجر به انجام آن شود، نهی از منکر واجب نیست.

زمانی امر و نهی واجب می‌شود که احتمال تأثیر داده شود، هر چند تأثیر موقت باشد و گناه او را تقلیل دهد؛ اما اگر به طور کلی احتمال تأثیر نمی دهد، امر به معروف و نهی از منکر، واجب نیست.

اگر مکلف احتمال دهد که با موعظه و ارشاد و گفتار نرم، مقصود، حاصل می شود، همان واجب است و تعدّی از آن جائز نیست.

با مراعات شرایط و مراتب آن، نهی از منکر، واجب است.

به طور کلی وظیفه مکلفین - با وجود شرایط امر به معروف و نهی از منکر - امر و نهی زبانی است و در صورت نیاز به مراتب بالاتر، موضوع را به مسئولان مربوطه در نیروی انتظامی و قوه قضائیه ارجاع دهید.

به طور کلی بر هر مکلفی واجب است که از حرام اجتناب کند، به خصوص زمانی که مبادرت به انجام فریضه نهی از منکر می کند. بنا بر این در صورت تمکّن و تحقّق شرائط امر به معروف و نهی از منکر، ولو در فرض سؤال باید مبادرت به انجام این فریضه شود.

در هر صورت وظیفه مکلف - با وجود شرایط امر به معروف و نهی از منکر - امر و نهی زبانی است و در صورت نیاز به مراتب بالاتر موضوع را به مسئولان مربوطه در نیروی انتظامی و قوه قضائیه ارجاع دهید.

در فرض سؤال اگر اسراف* بودنِ آن مسلّم باشد، حرام است و با وجود شرایط، باید نهی از منکر انجام داد؛ یعنی در جایی که اولاً کسی که چراغ را روشن گذاشته، علم به منکر بودن این کار داشته باشد؛ ثانیاً عمدی بودن این کار احراز شود، نهی از منکر لازم است.

در هر صورت وظیفه مکلفین، با وجود شرایط، امر به معروف و نهی از منکر است و در صورت نیاز به مراتب بالاتر، موضوع را به مسئولان مربوطه در نیروی انتظامی و قوه قضائیه ارجاع دهند.

امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن یک تکلیف شرعی عمومی برای حفظ احکام اسلام و سلامت جامعه است و مجرّد توهم این که موجب بدبینی فاعل منکر یا بعضی از مردم نسبت به اسلام می گردد، باعث نمی شود که این وظیفه بسیار مهم ترک شود. در عین حال واجب است که از تأثیر مداومت بر امر به معروف و نهی از منکر با رعایت شرایط آن، غفلت نشود و اگر به طور کلی شرایط نهی از منکر ـ از جمله احتمال تأثیر ـ وجود ندارد، تکلیفی ندارید.

در این موارد با توجه به وظیفه امر به معروف و نهی از منکر در حد توان خود در اصلاح این امر و پیگیری از نهادهای مسئول تلاش کنید.

در هر صورت اگر قانون و مقررات مربوطه، وظیفه‌ای برای شما تعیین کرده است، موظف هستید به آن عمل نمایید و در غیر این صورت تا یقین به خلاف شرع پیدا نکرده‌اید، وظیفه‌ای ندارید و جستجو کردن جائز نیست.

در هر صورت وظیفه شما نهی از منکر زبانی می باشد و خراب کردن ماهواره برای جلوگیری از استفاده حرام، اگر در سرزمینی باشید که دارای نظام و حکومت اسلامی است و به این فریضه اسلامی اهمیت داده می شود نیاز به اذن حاکم شرع دارد.