اگر به آن، خرما گفته شود و به حد نصاب برسد زکات دارد. البته زکات خرماهای کم ارزش از خود همان خرماها محاسبه می شود.

در فرض سؤال، زکات بر عهده خریدار است.

ملاک تعلق زکات، بنابر احتیاط واجب به حد نصاب رسیدن، پیش از کسر مخارج است.

اگر آب قنات به صورت طبیعی به زمین برسد زکات آن یک دهم است.

اگر فرد مذکور، فقیر باشد، فطریه بر او واجب نیست و اگر دخترش عرفاً نان‎خور پدر محسوب شود، زکات فطره‌اش به عهده پدر است؛ بله اگر با اجازه پدر و از طرف او فطره خودش را بدهد، مانع ندارد و از عهده پدر، ساقط می‌شود.

فطریۀ شما بر عهدۀ کسی است که نان‌خور او هستید و بر شما واجب نیست؛ همچنین بدون وکالت گرفتن از ایشان، پرداخت فطریه توسط شما کافی نیست.

بر شخص فقیری که مخارج سال خود و عیال خود را علاوه بر مقداری که به اندازه بدهی و مستثنیات آن باشد، نه فعلًا و نه تدریجاً، ندارد زکات فطره واجب نیست. البته در صورتی که با هدایای پدرتان از حالت فقر بیرون بیایید، باید زکات فطره را بپردازید.

بعد از کم کردن مخارجی که برای زراعت کرده‌اید اگر دیم بوده یک دهم و اگر غیر دیم بوده است یک بیستم آن را باید به عنوان زکات بپردازید. البته اگر گندم و جو هم از آب باران و هم از آب دلو و مانند آن استفاده کند، چنانچه طوری باشد که بگویند با دلو آبیاری شده نه باران، زکات آن بیست یک است و اگر بگویند با آب باران آبیاری شده، زکات آن ده یک است.

وکیل کردن دیگری جهت پرداخت فطریه از طرف شما مانعی ندارد و احتیاط واجب آن است که در ماه رمضان فطره را ندهد ولی اگر پیش از رمضان یا در ماه رمضان به فقیر قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند، مانعی ندارد.

اگر زن، نان‌خور شوهر محسوب شود، باید شوهر، در صورت توانایی، زکات فطره خود و همسرش را بدهد و اگر زن نان‌خور شوهر و کس دیگری نباشد، باید خودش زکات فطره‌اش را بدهد.

اگر نخواهد از عین گندم ها به عنوان زکات بپردازد، باید قیمت بازاری منطقه خودش را معیار در پرداخت زکات قرار بدهد.

بنابر احتیاط واجب نباید برای خودش استفاده کند.

اگر زن، مستحق است و نفقه‌اش به مقداری که در شأن او است، توسط شوهر یا از جای دیگر تأمین نمی‌شود، پرداخت زکات فطره به او اشکال ندارد. در فرض مذکور پس از قبول و دریافت زکات فطره می‌تواند آن را با دیگران - از جمله همسرش که سید است - مصرف کند.

اگر واجب النفقه (مثل پدر و مادر و فرزندان) باشند، نمی تواند نفقه آنها را با زکات بدهد، ولی در صورتی که فقیر باشند، می تواند برای مصرف در اموری که جزو نفقه واجب نیست به آنها زکات بدهد، مثل این که به پسرش زکات بدهد که برای خود زن بگیرد.

اگر انسان بداند که زکات آن را نداده، چنانچه حاکم شرع، معامله مقداری را که باید از بابت زکات داده شود، اجازه ندهد، معامله آن مقدار، باطل است و حاکم شرع، می‌تواند مقدار زکات را از خریدار بگیرد و اگر معامله مقدار زکات را اجازه دهد، معامله صحیح است و خریدار، باید قیمت آن مقدار را به حاکم شرع بدهد و در صورتی که قیمت آن مقدار را به فروشنده داده باشد، می‌تواند از او پس بگیرد.