در فرض مذکور اگر زن در روز هفتم یقین به پاکی کامل از باطن (داخل واژن) دارد بعد از آن وظیفه بررسی ندارد، مگر این که یقین پیدا کند دوباره خون دیده است.

در فرض سؤال، بعد از قطع خون، زن باید قدری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند و بیرون آورد، پس اگر کاملا پاک بود، برای صحت روزه، باید تا قبل از اذان صبح غسل و یا در تنگی وقت تیمم کند و در صورتی که عمداً تا اذان صبح غسل یا تیمم نکند، روزه‌اش صحیح نیست و قضا و کفاره به عهده‌اش می‌آید.

انجام کارهای مشروط به طهارت از جمله مسّ آیات قرآن کریم با چنین وضویی برای حائض جایز نیست؛ اما دست زدن به صفحه نمایش موبایل ـ هر چند برای قرائت قرآن باشد ـ نیاز به وضو ندارد.

به طور کلی بین دو حیض باید حداقل ده روز فاصله باشد. بنا بر این در فرض سؤال اگر به فاصله ده روز، دو خون دارای شرائط حیض (استمرار در باطن تا سه روز و...) بوده باشد، هر دو خون، حیض است؛ البته اگر هر یک از دو خون از ده روز بیشتر شود به مقدار عادت ماهانه، حیض و بقیه، استحاضه است. اما چنانچه بین دو حیض، حداقل ده روز فاصله نشده و یا خون تا سه روز استمرار نداشته باشد، در این صورت استحاضه است که زن باید با رعایت احکام استحاضه، عبادات خود را انجام دهد.

اگر زن از هنگام وضو (برای نماز ظهر) یقین دارد، داخل واژن پاک بوده، تا زمانی که این پاکی ادامه داشته باشد برای نماز های بعدی (نماز عصر، مغرب و عشاء) لازم نیست مجدداً وظایف استحاضه قلیله را انجام دهد؛ در غیر این صورت با وجود خون هر چند در باطن باید برای هر نماز وضو بگیرد.

اگر یقین دارید آن لکه های کوچک بعد از دوران عادت خون نیست، وظیفه‌ای ندارید، اما اگر خون باشد ـ اگر چه به صورت لکه‌های رنگی ـ و از ده روز نگذرد، همه آن لکه‌ها حیض است.

از وقتی که اولین جزء بچه از شکم مادر بیرون می آید، هر خونی که زن می بیند، اگر پیش از ده روز یا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است.

در فرض سؤال، به تعداد روزهایی که در حیض عادت داشته، نفاس و ده روز بعد از آن، استحاضه است و بعد از آن، اگر در روزهای عادت باشد، حیض است - هر چند نشانۀ حیض نداشته باشد - و اگر در روزهای عادت نباشد، استحاضه است - هر چند نشانۀ حیض داشته باشد - و اگر عادت ماهانه معیّنی نداشته، ده روز اول خونریزی، نفاس و ده روز دوم آن استحاضه است و خونی که بعد از آن می بیند، اگر نشانه حیض را داشته باشد حیض و گرنه آن هم استحاضه می باشد.

خون دیده شده با سقط جنین نفاس است و لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد. بنا بر این سن جنین در خون نفاس تأثیری ندارد.

چنان چه مجموع ایامی که خون دیده و روزهایی که در بین آن پاک بوده، از ده روز تجاوز نکند، حکم حیض را دارد.

در فرض سؤال اگر خون نباشد حکم حیض را ندارد، و اگر خون باشد اگر چه به صورت لکه های زرد رنگ و از ده روز تجاوز نکند، همه آن لکه ها محکوم به حیض است و تشخیص این موضوع به عهده زن است.

اگر زن پیش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل کند اگر چه گمان داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند، ولی اگر یقین داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند نباید غسل کند و نمی‌تواند نماز بخواند و باید به احکام حائض رفتار نماید.

اگر خون نباشد وظیفه ای ندارید و اگر خون بوده و سه روز هر چند در باطن مستمر نباشد، حکم استحاضه را داشته که با رعایت وظیفه مستحاضه باید نمازها را بخوانید.

زنی که عادت عددیه دارد، اگر بیشتر از شمارۀ عادت خود خون ببیند و از ده روز بیشتر شود، چنانچه همۀ خونهایی که دیده یک جور باشد باید از موقع دیدن خون به شمارۀ روزهای عادتش حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، و اگر همه خونهایی که دیده یک جور نباشد، بلکه چند روز از آن، نشانۀ حیض و چند روز دیگر نشانۀ استحاضه را داشته باشد اگر روزهایی که خون، نشانۀ حیض را دارد با شمارۀ روزهای عادت او یک اندازه است، باید همان روزها را حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد، و اگر روزهایی که خون نشانۀ حیض دارد، از روزهای عادت او بیشتر است فقط به اندازۀ روزهای عادت او حیض و بقیه استحاضه است و اگر روزهایی که خون نشانۀ حیض دارد از روزهای عادت او کمتر است باید آن روزها را با چند روز دیگر که روی هم به اندازۀ روزهای عادتش شود، حیض و بقیه را استحاضه قرار دهد.

اگر این لکه بینی شرایط حیض را داشته باشد، (مثلا سه روز پشت سر هم باشد) نزدیکی حرام است و در غیر این صورت اشکال ندارد.