به طور کلی مأموم باید افعال نماز را با امام یا کمی دیرتر از امام به‌ جا آورد و اگر عمداً از امام جماعت جلو بیفتد یا مدتی بعد از او (به نحوی که متابعت از امام صدق نکند) انجام دهد، نمازش فرادا می‌شود.

نماز در فرض سؤال باطل نیست و بعد از اتمام نماز، دستور شرعی بر گفتن اذان و اقامه وارد نشده است؛ ولی اگر در رکعت اول پیش از آن که به اندازه رکوع خم شود یادش بیاید که اذان یا اقامه را فراموش کرده‌، چنانچه وقت نماز وسعت دارد مستحب است برای گفتن آنها نماز را بشکند.

در فرض سؤال، اگر نماز احتیاط را خوانده‌اید، بنابر احتیاط به همان تعداد، نماز 4 رکعتی قضا بدون تعیین ظهر یا عصر یا عشا، بخوانید.

ج1و2) در هر دو فرض چنانچه مکان امام از مکان مأمومین اختلاف کمتر از یک وجب داشته باشد، اشکال ندارد.

اگر ذکرهای رکوع و سجده را به جای یکدیگر بگوید، در صورتی که سهوی باشد اشکال ندارد، همچنین است اگر عمدی باشد و به قصد مطلق ذکر خداوند «عزوجل» بگوید، ولی ذکر مخصوص آن را نیز باید بگوید و در صورتی که ذکر مخصوص را نگفته چنانچه عمدی بوده و در یادگیری مسئله کوتاهی نکرده، نمازش صحیح است؛ همچنین اگر سهوی بوده و بعد از رکوع و سجده متوجه شود که ذکر رکوع یا سجده را اشتباه گفته، نمازش صحیح است.

اگر بال زدن آن بیشتر از بال نزدنش باشد و یا چینه دان داشته باشد، حلال گوشت است و در صورتی هم که شک کنید از قسم حلال گوشت است یا حرام گوشت، ضرری به صحت نماز نمی‌زند.

اگر بلند خواندن تسبیحات، عمدی باشد موجب بطلان نماز می‌شود؛ ولی اگر سهوی باشد اشکال ندارد و نماز خوانده شده، صحیح است.

به طور کلی در حال سجده باید جای پیشانی از جای زانوها و سرانگشتان پا، بالاتر یا پایین ­تر از چهار انگشت بسته نباشد.

موارد مختلف است.
اگر امکان تهیه چیزی که سجده بر آن صحیح است باشد مثل این که خاک یا سنگ یا... در دسترس او است، لازم است بردارد و سجده را انجام دهد؛ ولی اگر امکان تهیه چیزی که سجده بر آن صحیح است نباشد:
1- چنانچه وقت نماز وسعت داشته باشد. باید نماز را رها کرده و بعد از تهیه آنچه سجده بر آن صحیح است، دوباره نماز بخواند.
2- چنانچه وقت نماز تنگ باشد. اگر لباس او از جنس پنبه یا کتان است یا چیزی از جنس پنبه و کتان دارد باید بر آن سجده کند، و احتیاط (واجب) آن است که تا سجده بر لباسی که از پنبه و کتان، ممکن است بر غیر آن یعنی غیر لباسی که از این جنس باشد سجده نکند و اگر ندارد بنابر احتیاط واجب بر پشت دست خود سجده کند.

چنانچه مرکز لرزه ‌نگاری، وقوع لرزش‌‌های خفیف زمین را در منطقه‌ای اعلام کند، که فقط با دستگاه­ قابل تشخیص است و افرادی که در ‌آنجا زندگی می‌ کنند اصلاً آن‌ها را احساس نکنند، نماز آیات واجب نمی‌شود.

ترک عمدی نماز آیات گناه است و مکلف باید توبه و استغفار کند ولی در هر دو صورت (ترک عمدی و یا سهوی) از جهت قضا مختلف است؛ در زلزله و... (که مدت زمان وقوعش کم است) بنا بر احتیاط مکلف باید فوراً نماز آیات را بخواند؛ و اگر تأخیر بیاندازد، باید آن را تا آخر عمر بدون نیت اداء و قضا (قصد ما فی الذمه) به جا آورد. ولی نسبت به خورشید و ماه گرفتگی اگر مکلف نماز آیات را به قدری تأخیر بیندازد که خورشید یا ماه شروع به باز شدن کند، باید نماز را به قصد قربت، بدون نیّت ادا یا قضا (به قصد ما فی الذمه) به جا آورد؛ ولی اگر نماز را تا باز شدن کامل آن به تأخیر اندازد، باید نماز را به نیّت قضا بخواند البته باید توجه داشت کسی که هنگام گرفتن ماه یا خورشید اصلاً مطلع نشود و بعد از باز شدن آن بفهمد، درصورتی که گرفتگی کامل بوده، باید قضای نماز آیات را بخواند ولی اگر فقط مقداری از آن گرفته بوده، قضا بر او واجب نیست و چنانچه مطلع شده ولی از روی فراموشی نماز را نخوانده است باید قضای آن را بخواند، هر چند تمام آن نگرفته باشد.

اگر مکلف در تمام وقت نماز بی‌هوش باشد، قضای آن واجب نیست؛ مگر این که بی‌هوشی به اختیار خودش بوده باشد که بنابر احتیاط واجب باید نماز را قضا کند.

با خواندن ترجمه آیه سجده دار، سجده، واجب نمی‌شود.

اگر در حال خواندن آیه‌ای شک کنید که آیه پیش را خوانده‌اید یا نه یا وقتی آخر آیه را می‌خوانید، شک کنید که ابتدای آیه را خوانده‌اید یا نه، به شک خود اعتنا نکنید.

ج1) در فرض مذکور نماز عشاء، باطل است و باید بعد از خواندن نماز مغرب دوباره نماز عشا را ادا نماید.
ج2) هرگاه به تصور این که نماز مغرب را خوانده، مشغول نماز عشاء شود و بین نماز بفهمد که اشتباه کرده است، چنانچه در وقت مشترک نماز مغرب و عشاء بوده و به رکوع رکعت چهارم نرفته باشد، باید نیت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را تمام کند و بعد نماز عشا را بخواند ولی اگر به رکوع رکعت چهارم رفته باشد، بنا بر احتیاط باید نماز را تمام کند، سپس نماز مغرب و عشاء را به ­ترتیب بخواند. همچنین اگر در وقت مخصوص به نماز مغرب باشد و وارد رکوع رکعت چهارم نشده است، احتیاط واجب آن است که نیّت را به نماز مغرب برگرداند و نماز را تمام کند و بعداً هر دو نماز را به ترتیب به‌ جا آورد و چنانچه با غفلت نماز عشاء را پیش از نماز مغرب بخواند و بعد از تمام شدن نماز متوجه شود، نمازش صحیح است.