اگر انسان بترسد گرفتن روزه برای او ضرر دارد، روزه گرفتن بر او واجب نبوده، بلکه صحیح هم نیست و اگر تا قبل از ماه رمضان آینده، بیماری برطرف شد، باید قضای آن را بگیرد و اگر برطرف نشد، قضای روزه ساقط است، ولی باید برای هر روز یک مدّ طعام (تقریباً 750 گرم گندم یا برنج و مانند آن) به عنوان فدیه به فقیر بپردازد و اگر تأخیر قضای روزه ماه رمضان تا ماه رمضان دیگر بر اثر سهل‌انگاری و بدون عذر شرعی باشد، کفاره تأخیر واجب است؛ همچنین اگر جهل به وجوب قضا تا سال آینده هم داشته باشد (با فرض تمکن از قضا) کفاره تأخیر ساقط نمی باشد.

مقلد می‌تواند هر قسمت از احکام شرعی را از مجتهدی که در آن قسمت تبحّر و مهارت بیشتری دارد تقلید کند. مثلاً عبادات را از مجتهدی و معاملات را از مجتهد دیگری تقلید نماید یا احکام فردی را از یکی و احکام اجتماعی و سیاسی و اقتصادی را از دیگری تقلید کند و اگر اعلمیت هر یک از مراجع در مسائلی که مکلف بنا دارد در آن مسائل از او تقلید کند محرز شود، بنا بر احتیاط واجب، تقلید از اعلم - در صورت اختلاف فتوا -، لازم است.

در فرض سؤال، اگر عمداً غسل نکرده باشید روزه شما صحیح نیست؛ و اگر سهواً غسل نکرده اید بنا بر احتیاط واجب روزه باطل است.

ج1) صحیح است.
ج3) اگر حامله نباشد، عده لازم نیست.
ج3) چون دخول صورت نگرفته است، حکم ربیبه را ندارد.

اگر ضرر قابل ملاحظه ای داشته باشد استعمال آن جایز نیست.

دنبلان گوسفند یا گاوی که به نحو صحیح شرعی، ذبح شده است، نجس نیست ولی خوردن آن حرام است.

اگر شک در این باشد که آن چرم طبیعی است یا مصنوعی، محکوم به طهارت است و اگر بعد از احراز چرم طبیعی بودن آن یقین دارید که ذبح اسلامی نشده محکوم به نجاست است وگرنه چنانچه احتمال دهید که حیوان ذبح اسلامی شده گرچه پاک است ولی مادامی که تذکیه شرعی را احراز نکنید در مواردی که همراه نمازگزار است نماز با آن صحیح نیست.

بطور کلی هر عملی که موجب هتک و بی احترامی محسوب شود، جایز نیست؛ و در هر صورت دفن آن‌ها در خاک و یا تبدیل آن‌ها به خمیر به وسیله آب اشکال ندارد.

در مستحبات و مکروهات نیز باید طبق نظر مرجع تقلید عمل نمود؛ البته اگر در برخی منابع، کاری به عنوان مستحب ذکر شده باشد و شخص نظر مرجع تقلیدش را نداند، در صورتی که بداند مرجع تقلید آن کار را حرام نمی داند، می تواند به امید مطلوبیت و ثواب، به آن عمل کند.

در فرض مذکور سوزن پاک است و نیاز به بررسی ندارد.

غنا عبارت است از صدای انسان در صورتی که با ترجیع همراه بوده و لهوی مضلّ عن سبیل الله باشد که خواندن به این صورت و گوش دادن به آن حرام است.

در وفات شوهر، مادامی که زن در عدّه است باید از زینت کردن خود اجتناب کند، مانند کشیدن سرمه و زدن عطر و آرایش سر و صورت، و پوشیدن لباسهای رنگی زینتی؛ بنا بر این ترک هر چه که زینت حساب می شود که زن با آن، خود را برای شوهر تزیین می نماید جایز نیست و این به حسب اشخاص و زمان ها و شهرها مختلف می باشد. آنچه که در هر شهری برای زینت، متعارف است معیار است. البته تمیز کردن بدن و لباس و شانه کردن مو و گرفتن ناخن ها و حمام رفتن، اشکالی ندارد.

ج1و2) اگر متصل به لوله کشی شهری یا منبع کر باشد و قطره قطره نشود، حکم آب کر را دارد و پاک کننده است.

اگر به فقیر غذا داده می شود در صورتی که فقیر با آن غذا سیر شود، کفایت می کند.

حکم مذکور، بدین معنا است که بنابر احتیاط واجب باید به نذر عمل نمایید.