خون دیده شده با سقط جنین نفاس است و لازم نیست که خلقت بچه تمام باشد. بنا بر این سن جنین در خون نفاس تأثیری ندارد.

چنان چه مجموع ایامی که خون دیده و روزهایی که در بین آن پاک بوده، از ده روز تجاوز نکند، حکم حیض را دارد.

در فرض سؤال اگر خون نباشد حکم حیض را ندارد، و اگر خون باشد اگر چه به صورت لکه های زرد رنگ و از ده روز تجاوز نکند، همه آن لکه ها محکوم به حیض است و تشخیص این موضوع به عهده زن است.

اگر زن پیش از ده روز پاک شود و بداند که در باطن خون نیست، باید برای عبادتهای خود غسل کند اگر چه گمان داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند، ولی اگر یقین داشته باشد که پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می‌بیند نباید غسل کند و نمی‌تواند نماز بخواند و باید به احکام حائض رفتار نماید.

باید رطوبت در حدی باشد که به شیء دوم سرایت کند و در فرض شک، نجاست منتقل نمی شود.

در هر صورت چون مسافت شرعی، یعنی بیست و نیم کیلومتر را برای سفر تفریحی پیموده اید و قصد برگشت در کمتر از ده روز را هم دارید، نماز شما شکسته است.

عرق جنابت (جنابت از راه حلال و حرام) پاک است و در فرض سؤال می تواند آن لباسها را بپوشد؛ ولی بنا بر احتیاط واجب نماز خواندن با عرق جنابت از حرام تا خشک نشده باشد، صحیح نیست ولی پس از خشک شدن، نماز با آن اشکال ندارد.

در فرض سؤال نیت مشروط در اعتکاف صحیح است.

تا زمانی که نجاست جائی احراز نشود پاک است و نباید به احتمال، شک و وسوسه اعتنا کرد.

برای برطرف کردن عین نجاست، احتیاجی به آب نیست و با دستمال و مانند آن هم ممکن است. در هر حال اگر انسان بخواهد عین نجاست را با آب برطرف کند میزان معینی ندارد و همین قدر که عین آن برطرف شود و بعد از آن، محل نجس، یک مرتبه با آب کر شسته شود، کافی است و طهارت حاصل شده است.

در فرض سؤال پرداخت پول واجب نیست.

چنانچه آب فقط وارد مقعد شده و به جوف (روزه بزرگ) نرسد، روزه صحیح است و تشخیص آن به عهده ی خود فرد است.

به طور کلی، در صورتی که مالک، خانه خود را به مدّت معیّن و اجرت مشخصی اجاره بدهد به این شرط که مستأجر مبلغی را به عنوان قرض به او بپردازد، اشکال ندارد؛ هرچند مالک با توجه به آن مبلغ اجاره خانه را از اجرة المثل آن کمتر قرار دهد. ولی اگر از مستأجر قرض بگیرد به این شرط که خانه خود را مجانی در اختیار او قرار دهد و یا خانه اش را به اجرة المثل یا کمتر و یا بیشتر از آن به او اجاره بدهد، به طوری که آن چه در ابتدا بین آن دو محقق می شود قرض دادن و قرض گرفتن باشد و اجاره دادن خانه به مستأجر و یا قراردادن آن در اختیار او به عنوان شرط در قرض باشد، همه این موارد حرام و باطل هستند.

به طور کلی کاری که نذر شده است، باید شرائطی داشته باشد؛ از جمله شرائط این است که باید نذر، همراه با صیغه مخصوص آن بوده و مورد نذر، رجحان داشته باشد؛ بنا بر این در فرض سؤال اگر نرفتن به زیارت با دوستتان، رجحان داشته باشد و ترک زیارت همراه او بهتر از انجام آن باشد، همچنین صیغه نذر هم خوانده باشید، نذر صحیح و عمل به آن واجب است.

توریه فی نفسه اشکال ندارد.