چنانچه تازه مسلمان، به قصد جدی شهادتین را گفته باشد، ازدواج با او اشکال ندارد؛ البته ازدواج موقتِ مرد مسلمان با زنان کفار از اهل کتاب، با رعایت شرایط آن، اشکال ندارد.

برطرف کردن نجاست از بدن میّت واجب است، البته اگر بعد از قرار دادن در قبر بود بنابر احتیاط واجب است، مگر آن که ممکن نباشد، و لو به خاطر اینکه بیرون آوردن او از قبر موجب هتک حرمت است.

غصب آن است که انسان به ناحق بر مال یا حق کسی مسلط شود، هر چند با قهر و غلبه نباشد، بلکه اگر از روی غفلت و یا اشتباه هم باشد، حکم غصب را دارد. غصب مشروط به مالیت داشتن شیء مغصوب نیست، مهم این است که ملک یا حق دیگری به چیزی تعلق گرفته باشد.

باید غسل داده و کفن شود و بعد از نماز دفن شود. و در کفن نیز جایز است به پیراهن و سرتاسری اکتفا شود.

پس از تطهیر بدن میت، غسل میّت تکمیل شود و اعاده غسل واجب نیست، هرچند احتیاط مستحب در مورد سؤال، اعاده غسل است.

بنابر احتیاط واجب، حرام است و مال هم به تملّک برنده در نمی‌‌آید.

تا زمانی که یقین به بطلان وضو ندارد، وضو و نماز صحیح است، ولی اگر یقین به بطلان وضو دارد و می داند که تا پایان وقت می تواند نماز را بدون این حالت (خروج باد معده) بخواند، باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا می‌کند، بخواند و اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی‌کند ‌ و نمی‌تواند وضوی خود را تا آخر نماز حفظ کند و تجدید وضو هم در حال نماز برای او خیلی دشوار است، می‌تواند با هر وضو یک نماز بخواند، یعنی برای هر نماز به یک وضو اکتفا کند، هر چند وضو در بین نماز باطل شود.

اگر هر دو شیعه بوده اند و هنگام ازدواج دولتی، صیغه عقد شرعی با رعایت شرایط آن بین آنها خوانده نشده است، چنانچه تصورشان این بوده که با این ازدواج، با هم زن و شوهر می شوند، وطی به شبهه محسوب می شود و طلاق لازم ندارد و در این صورت زن بعد از نگهداشتن عده‌ی وطی به شبهه* می تواند ازدواج شرعی جدیدی داشته باشد.
____________________________
* عده وطی به شبهه، سه پاکی کامل می باشد و از زمانی شروع می شود که آخرین دخول انجام شده است.

در فرض سؤال که امکان بهره برداری از ملک مذکور برای مستأجر نبوده است، دریافت اجاره بها جایز نیست.

اگر تا چند روز بعد از سال خمسی مصرف نشود، خمس دارد.

چنانچه انسان یقین کند دست تر به همان قسمت نجس خورده و سرایت کرده، دست نجس می شود ولی اگر یقین ندارد، دست پاک محسوب می شود.

اگر معاملات با قصد جدی انجام می‌شود، یعنی بنای دو طرف در معامله بر این است که خریدار، می‌تواند طلایی را که خریده است تحویل بگیرد و فروشنده با درخواست مشتری، طلایی را که فروخته است به او تحویل می‌دهد، اشکال ندارد؛ البته اگر قبل از این که مشتری طلا را تحویل بگیرد، به قیمت بیشتر از آنچه خریده است، به غیر کسی که از او خریده است بفروشد، مکروه است، بلکه احتیاط مستحب آن است که از چنین معامله‌ای اجتناب شود.

اگر معاملات با قصد جدی انجام می شود، یعنی بنای دو طرف در معامله بر این است که خریدار می‌تواند، طلایی را که خریده است تحویل بگیرید و فروشنده با درخواست مشتری، طلایی را که فروخته است به او تحویل می‌دهد، اشکال ندارد؛ البته اگر قبل از این که مشتری طلا را تحویل بگیرد، به قیمت بیشتر از آنچه خریده است به شخص دیگری بفروشد، مکروه است، بلکه احتیاط مستحب این است که از چنین معامله‌ای اجتناب شود.

اگر این معاملات به صورت جدی باشد و بعد از انجام معامله دوم، فرد، دینی را که به فرد "ب" دارد به فرد "الف" که از او طلبکار است حواله دهد، صحیح است، البته فرد "ب" باید این حواله را بپذیرد و بنا بر احتیاط واجب، قبول این حواله توسط شخص "الف" هم لازم است. ضمناً برای معامله سلف، معلوم بودن خصوصیات مبیع لازم است.

ج1) اگر به طور معمول خارج شدن ادرار را متوجه نمی شود، پس از وضو تا زمانی که علم به خروج ادرار ندارد می تواند نماز بخواند و تجدید وضو لازم نیست؛ اما در صورتی که در بین نماز متوجه خروج ادرار می شود، اگر یقین دارد که از اول وقت نماز تا آخر آن به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن (با اکتفا به واجبات) مهلت پیدا می کند، باید نماز را در وقتی که مهلت پیدا می کند بخواند و اگر به مقدار وضو و نماز مهلت پیدا نمی کند، چنانچه تجدید وضو در بین نماز، برای او عسر و حرج دارد، می تواند با یک وضو یک نماز را بخواند هر چند وضوی او در بین نماز باطل شود و اگر بعد از نماز حدثی از او سر نزد می تواند با همان وضو نماز بعدی را هم بخواند هر چند در بین نماز قبلی ادرار از او خارج شده باشد. ضمناً این شخص باید برای نماز به وسیله کیسه‌ای که در آن پنبه یا چیز دیگری است از رسیدن بول به جاهای دیگر جلوگیری کند و احتیاط واجب آن است که در صورتی که مشقت نداشته باشد، پیش از هر نماز مخرج بول را که نجس شده آب بکشد.
ج2) اگر اطمینان دارد در حالی که رو به قبله است ادرار خارج می شود، نباید رو به قبله بنشیند.