بیش از دو سال است که به تبعیت از شوهرم به تهران مهاجرت کرده ام؛ لذا در وطن اصلی نمازم را شکسته می خوانم، ولی شوهرم می‌گوید: قطعاً چند سال دیگر به شهر خودمان برمی‌گردیم؛ تکلیف چیست؟

در بحث وطن حکمی، آیا فرقی بین دانشجویی که در خوابگاه است با شخصی که خانه و زن و زندگی اش را به شهری منتقل می کند هست؟ (در فرضی که هر دو به یک اندازه می مانند مثلاً قرار است 8 سال در آنجا زندگی کنند).

در مسأله قصد اقامت ده روز در مسافرت، که فقها فرموده‎اند: "اگر یک نماز چهار رکعتی بخواند، دیگر نمی‎تواند نماز شکسته بخواند، هر چند از قصد ده روز برگردد"؛ در این مسأله اگر نماز چهار رکعتی شخص، قضا شود؛ آیا در حکم همان خواندن نماز است، تا بقیه نمازهایش تمام باشد یا خیر؟