ج1و2) حج در فرض سؤال صحیح است؛ ولی طواف های عمره و حج و نساء و نمازهای آن ها را باید دوباره به جا آورد و اگر خودش نمی تواند برود، برای آن ها نایب بگیرد و تا طواف حج و طواف نساء و نماز آن ها را انجام نداده یا با عدم قدرت، نایب او به جا نیاورده، باید از بوی خوش و ازدواج و محرماتی که با طواف نساء حلال می شود، اجتناب نماید.

اشکال ندارد؛ لکن کراهت دارد.

ج1) به طور کلی عدول از مجتهد زنده (در مسائلی که فتوا دارد) به مجتهد زنده دیگر، بنابر احتیاط واجب جایز نیست؛ مگر این که مجتهد دوم، اعلم یا محتمل‌ الأعلمیه باشد.
ج2) به هر حال تا حصول اطمینان، واجب است رمی کند؛ البته وسواس جایز نیست.
ج3) اگر بتواند در وقت خلوت، رمی کند، باید صبر کند و در زمان خلوت، خودش رمی کند و اگر به طور کلی از انجام رمی در روز معذور است، ولی در شب می‌تواند رمی کند؛ باید خودش در شب پیش و یا شب بعد، رمی کند؛ اما کسانی که از انجام رمی حتی در شب معذورند، می توانند نایب بگیرند. لیکن اگر هنگام نایب گرفتن، از برطرف شدن عذر خود مأیوس نبودند، احتیاط واجب آن است که در صورت برطرف شدن عذر در شب خودشان نیز رمی را تکرار کنند.

اگر مقداری از کار ناقص بوده است و دادن پول، منوط به انجام تتمه کار بوده است استطاعت حاصل نشده است البته اگر در آینده ( به هر دلیل) پول او را دادند و به اندازه مخارج حج بود (با وجود سایر شرایط) حج بر او واجب می شود.

در سفر حجّ واجب، برای زن اجازه شوهر شرط نیست و زن باید حج واجب خود را به‌جا آورد ولو این که شوهر او راضی به مسافرت او برای حج نباشد. اما اگر رفتن زن به حج بدون کسب اجازه شوهر موجب عسر و حرج برای زن شود، مستطیع نخواهد بود و حج بر او واجب نیست.

واجب است میان طواف و نماز طواف فاصله نیفتد و صدق فاصله امری عرفی است؛ اما فاصله بین بقیه اعمال اشکالی ندارد، ولی تأخیر انداختن سعی به روز بعد، بدون عذر جایز نیست. در هر صورت فاصله افتادن، لطمه ای به اعمال نمی رساند.

اگر کسی بیتوته در منیٰ را ترک کند، بدون آن که در مکه مکرمه مشغول عبادت باشد، واجب است برای هر شب، یک گوسفند کفاره بدهد و بنابر احتیاط، بین معذور و غیر معذور و کسی که بر اثر ناآگاهی یا فراموشی چنین کرده تفاوتی نیست.

پرداخت مهریه در هر صورت (چه به حج بروید چه نروید) واجب است و اگر قبلا استطاعت نداشته اید و با پول فعلی مستطیع شده اید و همسر شما مهریه را مطالبه می نماید باید مهریه او را بدهید و در این صورت از استطاعت خارج می شوید.

موارد مختلف است؛ ولیکن به طور کلی سفرهای زیارتی به خودی خود مستحب می باشد.

ج1) هرگونه لذت و استمتاع از زن در حال احرام، حرام است؛ لکن صِرف نگاه یا لمس یا سخن گفتن، اگر بدون قصد لذت و شهوت باشد، مانعی ندارد.
ج2) منحصر به زمان احرام است؛ اما قبل و بعد از آن، مانعی ندارد.
ج3) ملاک حال احرام است، خواه احرام حج و عمره تمتع باشد، خواه احرام عمره مفرده.

اگر شک دارید، تکلیفی بر عهده شما نیست؛ ولی اگر یقین به باطل بودن وضو در هر دو عمره دارید، در صورت عدم توانایی و قدرت خودتان، نائب باید دوبار انجام دهد.