احتیاط واجب آن است که تکبیرة الاحرام نماز را به چیزی که پیش از آن می خواند مثلاً به اقامه یا به دعایی که پیش از تکبیر می خواند، نچسباند.

اشکال ندارد و تکلیفی ندارید.

در هر دو حالت نماز صبح محسوب می شود و کفایت می‌کند.

اگر امام جماعت اطلاع از غصبی بودن ندارد یا اعتقاد دارد که لباسش غصبی نیست، اقتدا اشکال ندارد.

ج1) حد ترخص هر مکانی با خودش سنجیده می شود و منظور از حد ترخص مکانی است که اگر در آخر شهر و در مکان بلند متعارفی همچون مأذنه های مساجد قدیمی، اذان متعارف و بدون بلندگو گفته شود صدای آن در فرض عادی در آنجا شنیده نمی شود.
ج2) در فرض سؤال اگر در طول سال، حداقل هر ده روز یک بار از وطن دوم به محل کار می رود، در سفرهای شغلی نمازش تمام و روزه صحیح است.

خواندن نافله­ های ظهر و عصر در سفری که نماز در آن قصر است (هر چند با قصد رجاء) جایز نیست ولی خواندن نافله عشا (وتیره) در سفر به قصد رجاء و به امید ثواب اشکال ندارد و نافله شب و نافله نماز صبح و مغرب از مسافر ساقط نیست.

در فرض سؤال، لباس نمازگزار باید پاک باشد ولی پاکی کفش و بقیه موارد مذکور لازم نیست.

اگر به قصد انجام وظیفه ی فعلی خود نمازها را خوانده اید، فقط نماز روز آخری را که قبل از وقت خوانده (و بعد متوجه اشتباه شده) اید، باید قضا کنید و بقیه روزهایی که به اشتباه قبل از وقت نماز خوانده اید، نماز قضای روز قبل محسوب می شود و نیاز به تکرار ندارد.

کسی که نماز را به جماعت خوانده، اگر مأموم بوده، به جماعت خواندن دوباره آن اماماً یا مأموماً وجهی ندارد.

در فرض سؤال، ادامه دادن نماز به صورت امام جماعت جایز نیست.

فی نفسه، اشکال ندارد.

کیفیّت نماز شب به این صورت است که ابتدا چهار نماز دو رکعتی به نیّت «نماز شب»، مانند نماز صبح خوانده می شود و پس از آن دو رکعت به نیّت «نماز شفع» و یک رکعت به نیّت «نماز وتر» خوانده می شود که در قنوت آن استغفار و دعا برای مؤمنین و طلب حاجات از خداوند منّان، به ترتیبی که در کتابهای دعا ذکر شده، مستحب است.

در فرض مذکور، احتیاط واجب آن است که نماز آیات را بخواند.

مستحب است، شش تکبیر بر تکبیرة الاحرام افزوده شود‌، یا قبل از تکبیرة الاحرام یا بعد از آن و یا برخی قبل و برخی دیگر بعد از آن و احتیاط مستحب آن است که همه را قبل از تکبیرة الاحرام بگوید و هفتمین را تکبیرة الاحرام قرار دهد.

در فرض مذکور، اقتدا اشکال ندارد.