منظور آن است که خون باید به طوری که در موقع سر بریدن حیوان متعارف است، بیرون بیاید که معلوم شود زنده بوده است.

حکم سگ شکاری را ندارد؛ به هر حال اگر باز یا حیوان دیگری غیر سگ شکاری حیوانی را شکار کند و بمیرد، آن شکار حلال نیست ولی اگر وقتی برسند که حیوان زنده باشد و به دستوری که در شرع معین شده سر آن را ببرند، حلال است.

در ذبح و نحر حیوان فرقی بین زن و مرد نیست.

ج1) اگر گلوله تیز نباشد، بلکه با فشار در بدن حیوان فرو رود و حیوان را بکشد یا به واسطه حرارتش، بدن حیوان را بسوزاند و در اثر سوزاندن، حیوان بمیرد، پاک و حلال بودنش اشکال دارد؛ توجه داشته باشید شکار تابع قوانین و مقررات مربوطه است و چنانچه به قصد تفریح و خوش‌گذرانی باشد، جایز نیست.
ج 2) در تذکیه ماهی مسلمان بودن صیاد شرط نیست؛ لذا اگر ماهی را زنده از آب بگیرند و در خارج آب بمیرد و یا زنده در تور بیفتد و در تور بمیرد حلال است.

در موقع ذبح یا نحر، باید جلوی بدن حیوان رو به قبله باشد و کسی که می‌داند باید رو به قبله سر ببرد، اگر عمداً حیوان را رو به قبله نکند، حیوان حرام می‌شود ولی اگر فراموش کند، یا مسئله را نداند، یا قبله را اشتباه کند، یا نداند قبله کدام طرف است، یا نتواند حیوان را رو به قبله کند، و در شرایط اضطرار این شرط ساقط می شود.

اگر حیوان حلال گوشت وحشی را با اسلحه شکار کنید، در صورتی که وقتی به حیوان برسید و مرده باشد یا اگر زنده است، به اندازه سر بریدن آن وقت نباشد، حلال است ولی اگر به اندازه سر بریدن وقت باشد و سر حیوان را نبرید تا بمیرد، حرام می‌شود.

اگر انجام این کار، موجب اذیت حیوان نباشد، فی نفسه اشکال ندارد. البته باید ذبیحه در هنگام ذبح، جان داشته باشد و اگر حرکتی از ذبیحه صادر شود که دلالت کند ذبح بر زنده واقع شده، کافی است؛ هر چند حرکت مختصری باشد؛ مثل این که چشمش را حرکت دهد یا گوشش یا دُمش را تکان دهد یا پایش را به زمین بزند. البته در فرض بیهوشی اگر هیچ حرکتی از حیوان صادر نشود ولی با خارج شدن خون متعادل، ذبح بر حیوان زنده انجام شده باشد، کافی است.

اگر بعد از سر بریدن گوسفند، حرکتی- هر چند کم - داشته، اگر چه چشم یا گوش و یا دُم خود را حرکت دهد و یا پای خود را بر زمین بزند، گوشت حیوان، حلال است.

ذبح در فرض مذکور، صحیح بوده و خوردن گوشت حیوان اشکال ندارد.

به طور کلی اگر به مقداری فاصله نیفتد که از متعارف و عادت خارج شود و عرفاً یک عمل حساب شود و هنوز حیوان جان دارد، اشکال ندارد وگرنه اگر به قدری فاصله افتاده که عرفاً دو عمل محسوب شود، اگرچه قبل از بیرون آمدن جانش تمام رگ ها بریده شود، بنابر احتیاط حرام می شود.

اگر در بازار مسلمانان، از مسلمان یا کسی که معلوم نیست مسلمان است یا کافر، گوشت بخرد حلال است؛ ولی اگر از کافر گوشت بخرد در صورتی حلال است که بداند این کافر، گوشت را از مسلمان تهیه کرده است و تمام اینها در صورتی است که بنابر احتیاط معلوم باشد که آن مسلمان در این گوشت تصرفی می‌کرده که آن تصرف مشروط به حلیت و ذبح شرعی بوده است.

در فرض سؤال، اگر اطمینان به غیر مذکّی بودن گوشت‌ها ندارد، خرید و استفاده از گوشت اشکال ندارد. البته به این شرط که بنا بر احتیاط واجب، خود فروشنده مسلمان در عملکردش نسبت به این گوشت‌ها آن‌ها را مذکّی بداند؛ مثلاً خودش از این گوشت‌ها برای خوردن استفاده کند.

خوردن گوشت گوسفند اشکال ندارد؛ ضمناً توجه داشته باشید که بعد از ذبح شرعی گاو و گوسفند اگر بچه زنده‌ای از شکم حیوان، بیرون آورده شود، فقط با ذبح شرعی پاک و حلال می‌شود، اما اگر بچه مرده‌ای از شکم حیوان ذبح شده بیرون آورده شود، چنانچه مادرش ذبح شرعی شده باشد و خلقت آن بچه کامل باشد و مو یا پشم بر بدنش روییده باشد پاک و حلال است وگرنه میته محسوب می شود.

جنس گلوله از هر ماده‌ای که بُرنده باشد اشکال ندارد، اما در هر صورت بنا بر احتیاط واجب باید گلوله، تیزی داشته باشد که به واسطه آن تیزی در بدن حیوان، فرو برود نه به خاطر فشار یا سوزاندن، لذا گلوله‌های ساچمه‌ای که کروی و مدور است، اشکال دارد.

حیوان در فرض مذکور حرام نمی‎شود و خوردن آن اشکال ندارد.