ج1) بر مرد، واجب است که، حمد و سوره نمازهای صبح، مغرب و عشاء را بلند بخواند و لکن حمد و سوره نمازهای ظهر و عصر را هم مرد و هم زن باید آهسته بخوانند.
ج2) مستحبّ است که نافله‌های روز، آهسته و نافله‌های شب بلند خوانده شود.

ج1) در فرض سؤال، واجب است که حمد و سوره را جهراً بخواند.
ج2) در فرض سؤال، واجب است که حمد و سوره را آهسته بخواند.

در فرض مذکور مرتکب گناه نشده‌اید. به طور کلی هر گاه بدانید در باطن (داخل واژن) خون نیست و پاک است ــ اگر چه گمان داشته باشید پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون خواهید دید ــ باید غسل کنید و عبادات را انجام دهید، ولی اگر داخل واژن آلوده باشد یا یقین داشته باشید پیش از تمام شدن ده روز دوباره خون می بینید، نباید غسل کنید و نمی‌توانید نماز بخوانید یا در مسجد توقف کنید، بلکه باید به احکام حیض عمل کنید.

کیفیّت نماز شب به این صورت است که ابتدا چهار نماز دو رکعتی به نیّت «نماز شب»، مانند نماز صبح خوانده می شود و پس از آن دو رکعت به نیّت «نماز شفع» و یک رکعت به نیّت «نماز وتر» خوانده می شود که در قنوت آن استغفار و دعا برای مؤمنین و طلب حاجات از خداوند منّان، به ترتیبی که در کتابهای دعا ذکر شده، مستحب است.

ج1) به طور کلی در وقت مخصوص هر نمازی خواندن نماز قضا یا مستحبی مانعی ندارد.
ج2) وقت مخصوص در مورد نماز صبح معنا ندارد. در وقت مخصوص نماز ظهر، خواندن نماز عصر ادائی همان روز صحیح نیست و در وقت مخصوص نماز عصر، نماز ظهر، قضا شده است و همچنین است نسبت به نماز مغرب و عشاء.

وقت نماز صبح از هنگام طلوع فجر (فجر صادق) تا طلوع آفتاب است.
وقت نماز ظهر از اول ظهر (زوال خورشید) است تا هنگامی که فقط به مقدار خواندن نماز عصر تا غروب آفتاب وقت مانده ­باشد.
وقت نماز عصر از هنگامی است که به اندازه خواندن نماز ظهر، از ابتدای ظهر گذشته باشد تا غروب آفتاب.
وقت نماز مغرب از هنگامی است که سرخی ایجاد شده در آسمان که (بعد از غروب آفتاب از طرف مشرق بالا می‌آید) از بین برود تا هنگامی که فقط به مقدار خواندن نماز عشا تا نیمه شب شرعی وقت ­مانده باشد.
وقت نماز عشا از هنگامی است که به مقدار خواندن نماز مغرب از اول وقت گذشته باشد تا نیمه شب.
در ضمن توجه داشته باشید اگر کسی از روی معصیت یا به واسطه عذری، نماز مغرب یا عشا را تا نیمه­ شب نخواند، بنا بر احتیاط واجب باید آن‌ها را تا قبل از اذان صبح، بدون نیّت ادا یا قضا (به قصد ما فی الذمه) به­ جا آورد.

ج1) اگر کسی در اماکن تخییر بخواهد نماز را به صورت تمام بخواند، می‌تواند نوافل یومیه را نیز بخواند.
ج2) خواندن نافله‌های ظهر و عصر در سفری که نماز در آن قصر است (هر چند با قصد رجاء) جایز نیست ولی انجام نافله عشا (وتیره) در سفر با قصد رجاء و به امید ثواب اشکال ندارد، نافله شب و نافله صبح و مغرب و سایر نمازهای مستحبی از مسافر ساقط نیست.

ج1) مراد از مطابق واقع بودن، یعنی یقین یا اطمینان پیدا کند که عمل او همانی است که در واقع شارع مقدّس از او خواسته است. (مانند احکام مسلّم و یقینی؛ مثلاََ دو رکعت بودن نماز صبح، وجوب روزه ماه رمضان، و مانند آن)؛ و تشخیص آن از هر راهی است که برای مکلف اطمینان آور باشد.
ج2) منظور از مخالف نبودنِ فتوای مرجع أعلم و غیر أعلم، یکی بودن فتوای هر دو مجتهد است، که مکلف به نیت تقلید غیر أعلم به آن عمل کند.

ج1) در فرض سؤال، نماز شما در ادامه سفر تمام است و باید روزه ها را هم بگیرید.
ج2) کسی که قصد اقامت ده روز کرده است، اگر روزه بگیرد و قبل از خواندن نماز یومیه چهار رکعتی از قصدش منصرف شود، در صورتی که انصراف بعد از زوال باشد، روزه ­اش صحیح است، ولی اگر قبل از زوال باشد، روزه باطل است و روزهای آینده نمی تواند روزه بگیرد و نمازش را هم حتی در روز اول باید شکسته بخواند.

در فرض سؤال با توجه به اهتمام خود شما که مقید هستید، شروع این پیوند مقدس با گناه و معصیت الهی همراه نباشد، برنامه آرایشگاه را طوری تنظیم کنید که بتوانید با وضو، نماز های ظهر و عصر و مغرب و عشا را بخوانید و موارد مذکور مجوز تیمم نیست.

موارد مختلف است:
اگر در شماره رکعت‌های نماز مستحبی شک کند، چنانچه طرف بیشتر شک، نماز را باطل می کند باید بنا را بر کمتر بگذارد؛ مثلاً اگر در نافله صبح شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت، باید بنا بگذارد که دو رکعت خوانده است و اگر طرف بیشتر شک نماز را باطل نمی کند، مثلا شک کند که دو رکعت خوانده یا یک رکعت، به هر طرف شک عمل کند نمازش صحیح است.
اما اگر در یکی از کارهای نافله شک کند، خواه رکن باشد یا غیر رکن، چنانچه محل آن نگذشته باید به جا آورد و اگر محل آن گذشته به شک خود اعتنا نکند.

الف. نمازهای واجب، شش قسم است:
اول: نماز یومیه. (ظهر و عصر هر کدام چهار رکعت، مغرب سه رکعت، عشا چهار رکعت، صبح دو رکعت)
دوم: نماز آیات.
سوم: نماز میت.
چهارم: نماز طواف واجب خانه کعبه.
پنجم: نماز قضای پدر و بنا بر احتیاط مادر که بر پسر بزرگتر واجب است.
ششم: نمازی که به واسطه اجاره و نذر و قسم و عهد واجب می‌شود.
ب. نمازهای مستحبی زیاد است و آن‌ها را نافله گویند. و بین نمازهای مستحبی، به خواندن نافله‌های شبانه روز، بیشتر سفارش شده، و آن‌ها در غیر روز جمعه، سی و چهار رکعت‌اند:
که هشت رکعت آن نافله ظهر
و هشت رکعت نافله عصر
و چهار رکعت نافله مغرب
و دو رکعت نافله عشا
و یازده رکعت نافله شب
و دو رکعت نافله صبح می باشد.
و چون دو رکعت نافله عشا را بنا بر احتیاط واجب باید نشسته خواند، یک رکعت حساب می‌شود.
ولی در روز جمعه بر شانزده رکعت نافله ظهر و عصر، چهار رکعت اضافه می‌شود.
از یازده رکعت نافله شب، هشت رکعت آن باید به نیت نافله شب، و دو رکعت آن به نیت نماز شفع، و یک رکعت آن به نیت نماز وتر خوانده شود. و دستور کامل نافله شب در کتاب‌های دعا گفته شده است.